Δελφίνι δελφινάκι Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος Μουσική: Μάνος Λοΐζος Καβάλα στο δελφίνι τον κόσμο γύρισα είπα να σε ξεχάσω μα σ' αποθύμησα Δελφίνι δελφινάκι πάμε πιο γρήγορα Να δω τα γυριστά της τα ματοτσίνορα Όπου και να γυρνούσα ερχόσουν πίσω μου λαβωματιά στο στήθος το πελαγίσιο μου Δελφίνι δελφινάκι πάμε πιο γρήγορα Να δω τα γυριστά της τα ματοτσίνορα |
Γυναίκα Στίχοι: Νίκος Καββαδίας Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος Χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία. Παίξε στον άνεμο τη γλώσσα σου και πέρνα. Αλλού σε λέγανε Γιουδήθ, εδώ Μαρία Το φίδι σκίζεται στο βράχο με τη σμέρνα. Από παιδί βιαζόμουνα μα τώρα πάω καλιά μου. Μια τσιμινιέρα με όρισε στον κόσμο και σφυρίζει. Το χέρι σου, που χάιδεψε τα λιγοστά μαλλιά μου, για μια στιγμή αν με λύγισε σήμερα δε με ορίζει. Το μετζαρόλι ράγισε και το τεσσαροχάλι. Την τάβλα πάρε, τζόβενο, να ξαναπάμε αρόδο. Ποιος σκύλας γιος μας μούτζωσε κι έχουμε τέτοιο χάλι, που γέροι και μικρά παιδιά μας πήραν στο κορόιδο; Βαμμένη. Να σε φέγγει κόκκινο φανάρι. Γιομάτη φύκια και ροδάνθη αμφίβια Μοίρα. Καβάλαγες ασέλωτο με δίχως χαλινάρι, πρώτη φορά σε μια σπηλιά στην Αλταμίρα Σαλτάρει ο γλάρος το δελφίνι να στραβώσει. Τι με κοιτάς; Θα σου θυμίσω εγώ πού μ' είδες; Στην άμμο πάνω σ' είχα ανάστροφα ζαβώσει τη νύχτα που θεμέλιωναν τις Πυραμίδες Το τείχος περπατήσαμε μαζί το Σινικό. Κοντά σου ναύτες απ' την Ουρ πρωτόσκαρο εβιδώναν. Ανάμεσα σε ολόγυμνα σπαθιά στο Γρανικό έχυνες λάδι στις βαθιές πληγές του Μακεδόνα. Βαμμένη. Να σε φέγγει φως αρρωστημένο. Διψάς χρυσάφι. Πάρε, ψάξε, μέτρα. Εδώ κοντά σου χρόνια ασάλευτος να μένω ως να μου γίνεις, Μοίρα, Θάνατος και Πέτρα |
Ατλαντίδα Στίχοι: Λίτσα Μπεσκάκη Μουσική: Παντελής Θαλασσινός Μια νύχτα με πανσέληνο γυρεύω να σε δω σ' ένα τοπίο αέρινο θαλασσινό κι εβένινο να βγεις απ' το νερό Δελφίνια παιχνιδιάρικα σου λύνουν τα μαλλιά φεγγάρια διαβατάρικα και μάτια ταξιδιάρικα μου παίρνουν τη μιλιά Βάλε φουστάνι πράσινο στο χρώμα την ελπίδα και πάρε με στο γυάλινο βυθό της Ατλαντίδας Της θάλασσας τα πλάσματα αρχίζουν το χορό και πριν να 'ρθουν χαράματα στης πόλης σου τ' αγάλματα θα βρίσκομαι κι εγω Βάλε φουστάνι πράσινο στο χρώμα την ελπίδα και πάρε με στο γυάλινο βυθό της Ατλαντίδας |
Στη Σέριφο ήσουν πουλί Στίχοι: Άκης Δασκαλόπουλος Μουσική: Παντελής Θαλασσινός Πέντε βαρκάκια στη σειρά το πιο μικρό θα πάρω να φέρω γύρα τα νησιά Μύκονο Τήνο Πάρο Θα ψάξω σε ακρογιαλιές σ' Αλόννησο και Σκιάθο σε πανηγύρια και γιορτές για σένανε να μάθω Στη Σέριφο ήσουν πουλί στη Ρόδο ήσουν παγώνι στη Σαντορίνη άσπρο σκαλί στην Άνδρο ανεμώνη Μέσα σ' αλαργινά νερά δελφίνια σ' αρμενίζουν μ' όλες τις χάντρες τ' ουρανού γοργόνες σε στολίζουν Το μάθανε στην Αμοργό στην Ύδρα στο Μαντράκι πως κάποια μέρα θα χαθώ για σένα βρε μικράκι Στη Σέριφο ήσουν πουλί στη Ρόδο ήσουν παγώνι στη Σαντορίνη άσπρο σκαλί στην Άνδρο ανεμώνη |
Ε σεις στεριές και θάλασσες Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης Μουσική: Δημήτρης Λάγιος Ε σεις στεριές και θάλασσες τ' αμπέλια κι οι χρυσές ελιές ακούτε τα χαμπέρια μου μέσα στα μεσημέρια μου "Σ' όλους τους τόπους κι αν γυρνώ μόνον ετούτον αγαπώ!" Από τη μέση του εγκρεμού στη μέση του άλλου πελάγου "Σ' όλους τους τόπους κι αν γυρνώ μόνον ετούτον αγαπώ!" Με τα μικρά χαμίνια του καβάλα στα δελφίνια του με τις κοπέλες τις γυμνές που καίγονται στις αμμουδιές |
Κρίνα του γιαλού Στίχοι: Μιχάλης Γκανάς Μουσική: Ευανθία Ρεμπούτσικα Μάτια μου σε ψηλό βουνό θ΄ ανέβω μήπως και τα δω, όλα τα νησιά, το Θιάκι και την Τζιά. Μάνα μου απ΄ τη Νίσυρο και ως το Τζάντε το χλωρό, βήματα θεού, σαν κρίνα του γιαλού. Αχ, έλα στη Λευκάδα, νύχτα με φεγγαράδα, να πιάσεις το φεγγάρι με συρτή. Αχ, και στη Σαντορίνη, έλα σαν το δελφίνι το αίμα σου να γίνει θαλασσί. Μάτια μου σα μικρός θεός, απ΄ το ΄να στ΄ άλλο πέλαγος, έγια μόλα γεια, με μία δρασκελιά. Μάνα μου αχ από τη Νιο και μέχρι το Ιόνιο, βήματα θεού, σαν κρίνα του γιαλού. Αχ, έλα και στη Θάσο, στην Κρήτη και στη Σκιάθο, να λιώσουμε παπούτσια στο χορό. Αχ, και στη Μυτιλήνη, στην Κύπρο στη Λευκίμμη, γαρύφαλλα να στρώσω στο νερό. |
O Mare e tu (Η θάλασσα κι εσύ) Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου Μουσική: Enzo Grananiello Δεν ξέρω τι, δεν ξέρω πώς σ' αγαπάω και σκορπάω λες και είμαι φως και η φωνή μου τότε σαν το νερό που ακολουθεί το ναι του ανέμου μ' ένα κύμα να ενωθεί μέχρι που σμίγει ο ουρανός Σ' ένα καθρέπτη υγρό κοιτάξου τότε Amore mio Si nun ce stess'o mare e tu Nun ce stesse manch'io Amore mio L'amore esiste quanno nuje Stamme vicino a dio Amore Να πλέω πια, χωρίς κουπιά μια βάρκα μόνη της με κόκκινη καρδιά να λέω ζωή μου δες χωρίς πανιά δίχως έρμα, μαζί ως το τέρμα ως του ονείρου τη γωνιά πού πάω, ποια είμαι, πού θα βγω καρδιά μου Πάμε ψυχή μου βάρκα, απόψε πάμε Έρωτας είναι Τα μάτια σου κι θάλασσα Απέραντό μου γίνε Έρωτας είναι Το κύμα που λαχτάρισε ν' ακούσει αυτό το μείνε Απόψε Δεν έχει αντίο Ο λόγος που μας ένωσε απόψε εμάς του δύο Δεν έχει αντίο Δελφίνια τα τραγούδια μας, Στου χρόνου τ' άσπρο πλοίο Απόψε |
Εγώ είμαι γιος του πέλαγου Στίχοι: Ηλίας Λυμπερόπουλος Μουσική: Γιώργος Κατσαρός Εγώ για γάλα βύζαξα την πελαγίσια αλμύρα και έδεσα τη μοίρα μου με του Αιγαίου τη μοίρα Εγώ είμαι ο γιος, μοναχογιός του πέλαγου στο φως καραβοκύρης Ο κανακάρης του βυθού τ' αφρού ο νοικοκύρης Εγώ είμαι ο γιος του πέλαγου της θάλασσας ο κύρης Στο ήλιο εγώ γεννήθηκα, μεγάλωσα σε βράχο δελφίνι κάθε Κυριακή κι αητός κάθε Σαββάτο Εγώ είμαι ο γιος, μοναχογιός του πέλαγου στο φως καραβοκύρης Ο κανακάρης του βυθού τ' αφρού ο νοικοκύρης Εγώ είμαι ο γιος του πέλαγου της θάλασσας ο κύρης |
Μήλος Στίχοι: Απόστολος Μπουλασίκης Μουσική: Απόστολος Μπουλασίκης Γλαροπούλια στο λατίνι κι η αγάπη μου δελφίνι μπρος στης πλώρης μας τη δίνη, ναι Πλέκω δίχτυ από μετάξι τις φτερούγες της ν' αρπάξει πριν προλάβει και πετάξει, ναι Μήλο, Μήλο, πορτοκάλι ξέρω σ' αγαπήσαν κι άλλοι φίλησε με όμως πάλι πάνω στων αφρών τη ζάλη Μήλο, Μήλο, μανταρίνι κυκλαδίτικο χαμίνι το γαλάζιο σου μ΄ αφήνει ναυαγό μεσ' το μπουρίνι Πλάκα πάνου, Σύρμα κάτου ορυχεία του θανάτου δειλινά του αθανάτου, ναι Αφροδίτη μη λυπάσαι τους τουρίστες μη φοβάσαι η αγάπη πάντα θάσαι, ναι Μήλο, Μήλο, Αφροδίτη το λιμάνι κάνω σπίτι και τους βράχους σου κρεβάτι να 'χω στις πληγές μου αλάτι Μήλο, δαγκωμένο μήλο του παράδεισου το μήλο στο βωμό της θα το στείλω χάρισέ μου Αδάμ το μήλο |
Φθινόπωρο Στίχοι: Χαρούλα Αλεξίου Μουσική: Νίκος Αντύπας Όταν του φθινοπώρου η πόρτα ανοίξει όταν θ' αποδημούνε τα πουλιά θα φτάνει ένα αεράκι ν' αποδείξει τι είναι μια αγκαλιά Θα 'ναι Σεπτέμβρης μήνας μπορεί κι Οκτώβρης θα 'σαι στην πόλη εσύ κι εγώ στο νησί και όποιος θυμάται πιο πολύ θα το βρεις όταν θα παίρνεις το γράμμα μου το θαλασσί Δεν υπάρχουν σύνορα μου λες τα καράβια κάνουν κύκλο στις καρδιές τα δελφίνια όμως θα μου πουν όποιος μένει πίσω δεν τον αγαπούν Καθώς κοιτώ να παίζεις με το κύμα να μου φοράς κοχύλια στα μαλλιά νιώθω πως δεν αργεί το πρώτο βήμα που σε πάει μακριά - σ' άλλη αγκαλιά Αύγουστος μήνας θα λέει η φωτογραφία μα ο Δεκέμβρης θα 'ναι στην ψυχή και μένα που με λένε απλώς Μαρία θα φτιάχνω μια ιστορία από την αρχή Δεν υπάρχουν σύνορα μην πεις Το δελφίνι το 'πε στις ακτές κράτα την καρδιά σου από τους πειρατές το 'πε και στο κύμα χάθηκε όποιος μένει πίσω ? πάει, ξεχάστηκε Δεν υπάρχουν σύνορα μου λες τα καράβια κάνουν κύκλο στις καρδιές τα δελφίνια όμως θα μου πουν όποιος μένει πίσω δεν τον αγαπούν |
Μάγισσες με πατίνια Στίχοι: Μάτα Μπαλτά Μουσική: Λάκης Παπαδόπουλος Τι όμορφη που είσαι, όταν κοιμάσαι, Ξαπλώνω δίπλα σου και σε κοιτώ. Διώχνω τους εφιάλτες, να μη φοβάσαι, Παραμυθάκια σου τραγουδώ. Σου φέρνω τα δελφίνια. Αστέρια που μιλάνε. Λύκους που γελάνε. Δράκους που τραγουδάνε. Και μάγισσες με πατίνια. Στα βλέφαρά σου μπαίνω, όταν ξεχνιέσαι, Αμέσως ετοιμάζω μια μικρή γιορτή. Και μέσα στον ύπνο σου, ξαναγεννιέσαι, Σαν να σε γέννησα, εγώ απ’ την αρχή. Σου φέρνω τα δελφίνια. Αστέρια που μιλάνε. Λύκους που γελάνε. Δράκους που τραγουδάνε. Και μάγισσες με πατίνια. |
Καλά Μαντάτα Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου Μουσική: Νίκος Αντύπας Καλά μαντάτα, καλά μελλούμενα δροσιές στη στράτα, παιδιά χαρούμενα. Και τι δεν θα 'δινα να σ' αποκτούσα και τι δεν θα 'δινα ξανά να ζούσα. Χρώματα με άγια ονόματα στάρια μάτια μου σπαρμένα Τι δεν έχω να σου πω Τι δεν έχω να σου πω. Σώματα μες τ' αετώματα λόγια χρόνια μου αρπαγμένα Τι δεν έχω να σου πω Τι δεν έχω να σου πω. Χτυπούν καμπάνες δελφίνια τρέχουνε γιορτάζουν μάνες ποια ξένα σ' έχουνε. Δάδα είναι η Ελλάδα φέγγει από μακριά. |
Λίγο φως χρυσάφι Στίχοι: Αντώνης Τσαγρής Μουσική: Βασίλης Δημητρίου Λίγο φως χρυσάφι έπεσε και γράφει στης καρδιάς τα βάθη πόσο σ' αγαπώ. Κι ήρθ' ένα φεγγάρι νύχτα να σε πάρει όπως οι κουρσάροι τον παλιό καιρό. Δάκρυσα και πήρα όλη την αλμύρα κι έριξα μια λίρα μέσα στο νερό. Κι όλα τα δελφίνια πάνω σε πατίνια φόρεσαν λουστρίνια κι άρχισαν χορό. Άναψαν τα φώτα όπως ήταν πρώτα και τα βαρελότα έπεφταν βροχή. Κι έτσι στολισμένα άμαξες και τένα έφεραν εσένα κι έγινε γιορτή. |
Στιγμές Στίχοι: Παντελής Ροδόστογλου Μουσική: Διάφανα Κρίνα Ποιος να σε βάφτισε στης Στύγας τα νερά κι έτσι αμίλητη στον κόσμο υποφέρεις δυσεύρετο αίνιγμα γεμάτο μυστικά κατάγομαι απ' τη λύπη σου, το ξέρεις. Έλα κοντά μου να σου πλύνω τα μαλλιά μ' αμφίβια μύρα και νερό απ' την Παλαιστίνη Θεέ μου τι λέω, πώς επέστρεψε αυτή η μνήμη σαν ένα πλοίο με τα φώτα του σβηστά. Πες μου τι ψάχνουμε σ' αυτή τη συμφορά όλα λιγόστεψαν, κανείς δεν έχει μείνει και η αγάπη μας ένα μικρό δελφίνι που ξεμακραίνει λαβωμένο στ' ανοιχτά. Στυφή αρμύρα πάει να πιει και πίκρα των κυμάτων και κουβαλάει στη ράχη του στιγμές μικρών θανάτων. |
Προσανατολισμένη Στίχοι: Μανώλης Πρατικάκης Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος Προσανατολισμένη σ΄ ένα φωτεινό σημείο να διαβάζεις το μεγάλο βιβλίο της θάλασσας καθώς περνά στα χαλίκια εκείνος που ήμουν πριν μου κόψουν τα φτερά και πριν απομείνω ο μισός στο βυθό του Λιβυκού αντικρίζοντας ορμές μιας νιότης που φυσούσε ένας άλλος αγέρας, στα μικρά καφενεία στ' ανοιχτά παράθυρα και τα φεγγάρια, να βαδίζεις μόνη στο γιαλό και ν' αντικαθρεπτίζεσαι στα όνειρα να σε χάνω στα βράχια και να σε ξαναβρίσκω αναδυομένη σ' όλα τα οράματα. Μπαίνοντας στα μοναχικά σου βράδια, στις μοναχικές σου νύχτες, όπως κάποτε έμπαινα στα δάση και τα βραδινά πουλιά σκιρτώντας και τα ξαφνικά δελφίνια φτερουγίζοντας στο βυθό των δέντρων, ψηλαφώ άγνωστα τοπία αβάπτιστα σώματα μικρά έμβρυα φωνής. Προσανατολισμένη σ΄ ένα φωτεινό σημείο να διαβάζεις το μεγάλο βιβλίο της θάλασσας. |
Μονόγραμμα Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης Έτσι μιλώ για σένα και για μένα Επειδή σ' αγαπώ και στην αγάπη ξέρω Να μπαίνω σαν Πανσέληνος Από παντού, για το μικρό το πόδι σου μες στ' αχανή σεντόνια Να μαδάω γιασεμιά Ακουστά σ' έχουν τα κύματα Πώς χαϊδεύεις, πώς φιλάς Πώς λες ψιθυριστά το "τί" και το "έ" Τριγύρω στο λαιμό στον όρμο Πάντα εμείς το φως κι η σκιά Πάντα εσύ τ' αστεράκι και πάντα εγώ το σκοτεινό πλεούμενο Πάντα εσύ το λιμάνι κι εγώ το φανάρι το δεξιά Το βρεμένο μουράγιο και η λάμψη επάνω στα κουπιά Ψηλά στο σπίτι με τις κληματίδες Τα δετά τριαντάφυλλα, το νερό που κρυώνει Πάντα εσύ το πέτρινο άγαλμα και πάντα εγώ η σκιά που μεγαλώνει Το γερτό παντζούρι εσύ, ο αέρας που το ανοίγει εγώ Επειδή σ' αγαπώ και σ' αγαπώ Πάντα εσύ το νόμισμα κι εγώ η λατρεία που το εξαργυρώνει Τόσο η νύχτα, τόσο η βοή στον άνεμο Τόσο η στάλα στον αέρα, τόσο η σιγαλιά Τριγύρω η θάλασσα η δεσποτική Καμάρα τ' ουρανού με τ' άστρα Τόσο η ελάχιστή σου αναπνοή Έτσι σ' έχω κοιτάξει που μου αρκεί Να 'χει ο χρόνος όλος αθωωθεί Μες στo αυλάκι που τo πέρασμά σου αφήνει Σαν δελφίνι πρωτόπειρο ν' ακολουθεί Και να παίζει με τ' άσπρο και το κυανό η ψυχή μου Στoν Παράδεισο έχω σημαδέψει ένα νησί Απαράλλαχτο εσύ κι ένα σπίτι στη θάλασσα Με κρεβάτι μεγάλο και πόρτα μικρή Έχω ρίξει μες στ' άπατα μιαν ηχώ Να κοιτάζομαι κάθε πρωί που ξυπνώ Nα σε βλέπω μισή να περνάς στο νερό Και μισή να σε κλαίω μες στον Παράδεισο. |