Ο Άρπαλος του Μαχάτα (Ελιμιώτης) καταγόταν από παλαιά αριστοκρατική οικογένεια της Μακεδονίας και ήταν παιδικός φίλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Κατά την εκστρατεία του στην Περσία ο Αλέξανδρος τον είχε ορίσει βασικό ταμία και διαχειριστή του βασιλικού θησαυροφυλακίου λόγω ενός σωματικού προβλήματος που είχε. Πριν από τη μάχη της Ισσού (Νοέμβριος 333 π.Χ.), ο Άρπαλος παρασυρμένος από τον Ταυρίσκο, έφυγε μαζί του δυτικά, παίρνοντας μαζί του όλα τα χρήματα της στρατιάς και κατέφυγε στα Μέγαρα. Ο Μ. Αλέξανδρος δέχτηκε τη μετάνοιά του, τον ξανακάλεσε δίπλα του και τον όρισε εκ νέου γενικό διαχειριστή των θησαυρών του κράτους με έδρα τα Εκβάτανα (όπου αργότερα δολοφονήθηκε ο στρατηγός Παρμενίων). Όταν ο Αλέξανδρος ξεκίνησε για την τελευταία του μακρινή εκστρατεία προς την Ινδία, ο Άρπαλος θεώρησε απίθανο να γυρίσει πίσω ο Μακεδόνας Βασιλιάς ζωντανός από μια τόσο μακρινή και επικίνδυνη εκστρατεία, και επιδόθηκε στην κατασπατάληση των χρημάτων του Βασιλικού θησαυροφυλακίου, διάγοντας έναν βίο γεμάτο με συμπόσια και ακολασίες (αὑτῷ τε πράγματα συνειδὼς πονηρὰ δι’ ἀσωτίαν). Όταν όμως το 325 π.Χ. ο Άρπαλος έμαθε πως ο Αλέξανδρος νίκησε και επέστρεφε στην Βαβυλώνα έχοντας πληροφορίες για τις ατασθαλίες του, γνώριζε ότι τον περίμενε πολύ σκληρή τιμωρία.

Για να διαβάσετε τη συνέχεια πατήστε

Πηγή: Θέματα Ελληνικής Ιστορίας