|
|
Πρόκειται για μια από τις πλέον παλαιότερες μορφές ενέργειας. Το νερό που ρέει στους πόταμους και τα ρυάκια προς την θάλασσα έχει κινητική ενέργεια χρησιμοποιείται για την παράγωγη ενέργειας. Η χρήση του ήταν γνωστή από τα αρχαία χρόνια, με τους υδρόμυλους για την άλεση σιτηρών αλλά και στη ρωμαϊκή εποχή για τη διαμόρφωση μέταλλων και κοπή ξύλου και μάρμαρου και αργότερα μετά τον μεσαίωνα στην υφαντουργία, την ανύψωση υλικών, την εξόρυξη μεταλλευμάτων, και τη λειτουργία μηχανικών εργαλείων. Σήμερα το χρησιμοποιούμε κύρια για να παράγουμε ηλεκτρισμό, εκμεταλλευόμενοι την δυναμική ενέργεια του νερού, που λόγω υψομετρικής διαφοράς μεταξύ της στάθμης του νερού και του σημείου πρόσπτωσης περιστρέφει κατάλληλες μηχανές που ονομάζονται υδροστρόβιλοι. Η ποσότητα όμως των νερών των ποταμών εξαρτάται από τις βροχοπτώσεις ενώ η λειτουργία των υδροηλεκτρικών σταθμών απαιτεί σταθερή παροχή νερού, πρέπει το νερό όταν περισσεύει να αποθηκεύεται και να χρησιμοποιείται όταν υπάρχει ανάγκη. Για το λόγο αυτό κατασκευάζονται τεχνητές λίμνες μεγάλης χωρητικότητας νερού ( μέχρι και δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων). Η διαδικασία έχει ως ακολούθως.
Πλεονεκτήματα:
Ωστόσο η δημιουργία υδροηλεκτρικών σταθμών · έχει πολύ μεγάλο κόστος, · αλλάζει την αισθητική του τοπίου (φυσικού περιβάλλοντος), ενώ δεσμεύει τεράστιες εκτάσεις και αλλάζει τις χρήσεις γης, · ενώ η λειτουργία τους απαιτεί μεγάλες ποσότητες νερού (εξάρτηση από τις βροχοπτώσεις), η δέσμευση των οποίων ενδέχεται να δημιουργήσει πρόβλημα στην χλωρίδα και πανίδα της περιοχής. Στον πίνακα φαίνονται οι προβλέψεις μέχρι το 2025
|
Αποστολή αλληλογραφίας προς
omixara@sch.gr με
ερωτήσεις ή σχόλια για αυτήν την τοποθεσία Web.
|