α.  το  ενεργειακό  πρόβλημα

Το ενεργειακό πρόβλημα συνειδητοποιήθηκε όταν εμφανίστηκε η ενεργειακή κρίση του 1973.  Έκτατε έχουν ειπωθεί πολλά αναφορικά με τα αίτια δημιουργίας του ενεργειακού προβλήματος τις επιπτώσεις του αλλά και τις πιθανές λύσεις.

Εντυπωσιακό είναι το ότι η συνειδητοποίηση του προβλήματος ήταν αποτέλεσμα αφενός του περιορισμού άντλησης και συνεπώς των ποσοτήτων διάθεσης αργού πετρελαίου και αφετέρου από την επακόλουθη αύξηση της τιμής του και όχι από έναν ευρύτερο προβληματισμό.

Τρεις είναι οι παράγοντες που τροφοδοτούν το ενεργειακό πρόβλημα

•     οι ποσότητες των συμβατικών ενεργειακών πηγών αργά ή γρήγορα θα εξαντληθούν,

•     η αβεβαιότητα της επάρκειας της παράγωγης και της σταθερότητας στην τροφοδοσία με καύσιμα, με σκοπό την διατήρηση των αποθεμάτων και παράλληλα την αύξηση των τιμών,

•     πολιτικά και μη γεγονότα αλλά και αστάθμητοι παράγοντες επηρεάζουν και ανεβάζουν τις τιμές,

όλα αυτά είναι βέβαιο ότι θα περιορίσουν τους ρυθμούς ανάπτυξης, θα αυξήσουν τον πληθωρισμό  και θα πυροδοτήσουν την οικονομική και νομισματική αστάθεια.

Προς αντιμετώπιση του ενεργειακού προβλήματος έγινε αποδεκτή η ανάγκη υλοποίησης στρατηγικών αντιμετώπισης του ενεργειακού προβλήματος σε δυο διαδοχικές χρονικές περιόδους. 

στρατηγική   εξοικονόμησης   ενέργειας 

Η περίοδος αυτή ξεκινά από την ενεργειακή κρίση του ’73 και ολοκληρώνεται με τη μείωση της επάρκειας των συμβατικών καυσίμων που είναι και η αρχή της εξάντλησης των συμβατικών ενεργειακών αποθεμάτων. Η αντιμετώπιση στηρίζεται σε δυο κύριους άξονες:

1.   αποδοτικότερη χρήση της ενέργειας

·    εστιάζεται στο διαχωρισμό του δίδυμου ενέργειας – οικονομικής ανάπτυξης

·    στην αύξηση της ωφέλιμης ενέργειας σε σχέση με την καταναλισκομένη δηλαδή στην αύξηση της απόδοσης –μείωση των απωλειών στα χρησιμοποιούμενα συστήματα.

2.   μείωση της κατανάλωσης

Η πιο καθαρή και πιο φθηνή μορφή ενέργειας είναι αυτή που εξοικονομούμε κάνοντας σωστή χρήση της τεχνολογίας καλύπτοντας τις πραγματικές μας ανάγκες χωρίς υπερβολές και σπατάλες. Αυτό προϋποθέτει ευαισθητοποίηση των καταναλωτών με σκοπό την αλλαγή στάσεων και συμπεριφορών όχι μόνο σε προσωπικό επίπεδο αλλά και σε επίπεδο παραγωγής αξιοποιώντας παράλληλα και την σύγχρονη τεχνολογία.

Προφανώς στην πρώτη αυτή περίοδο οφείλουμε να εξελίξουμε τεχνικές εκμετάλλευσης μη αποδοτικών αλλά και ανανεώσιμων ενεργειακών πηγών. Όλα αυτά με την προϋπόθεση ότι θα προηγηθεί κατάλληλη προετοιμασία, ο σχεδιασμός και δημιουργία του απαραίτητου  θεσμικού πλαισίου για να μη δημιουργηθούν παράπλευρα προβλήματα  στο κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο.  

Δυστυχώς για όλους μας, η από το 1973 μέχρι σήμερα πραγματικότητα δείχνει ότι δεν έχουν όλα αυτά εφαρμοσθεί στον αναμενόμενο βαθμό.  

στρατηγική  υποκατάστασης  των συμβατικών ενεργειακών πηγών με

Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ)

Η στρατηγική αυτή είναι άμεσα συνδεδεμένη με την προηγούμενη όσον αφορά

·    την εξοικονόμηση  ενέργειας και

·    την εξασφάλιση των προϋποθέσεων (οικονομική ανάπτυξη, νομισματική σταθερότητα, ορθός καταμερισμός του πλούτου, σταθερότητα τροφοδοσίας ενεργείας ) μιας μακροχρόνιας στρατηγικής επιτυχούς εκμετάλλευσης των ΑΠΕ.

 

 

 

 β.  το  φαινόμενο  του  θερμοκηπίου

 

« Φαινόμενο του Θερμοκηπίου ονομάζεται η απορρόφηση της υπέρυθρης ακτινοβολίας που εκπέμπει ο ήλιος από την ατμόσφαιρα, με αποτέλεσμα η θερμοκρασία της ατμόσφαιρας να αυξάνεται »

Το φαινόμενο του θερμοκηπίου είναι μια φυσική διαδικασία. Το χρειαζόμαστε για να διατηρούμε τη Γη μας ζεστή, ώστε να υπάρχει ζωή και ανάπτυξη. Δίχως αυτό, η Γη θα ήταν κρύα περίπου -20^οC, και δεν θα μπορούσε να υπάρχει ζωή. Αντιθέτως, η μέση θερμοκρασία της Γης διατηρείται στο επίπεδο των 15^ο C, χάρις στο φαινόμενο αυτό.

Τα αέρια του θερμοκηπίου ( κυρίως το CO2 και οι υδρατμοί) σχηματίζουν ένα 'στρώμα' πάνω από το έδαφος της Γης σε ένα ορισμένο ύψος, ώστε αφού επιτρέψουν να εισέλθει η υπέρυθρη ακτινοβολία του ήλιου, αυτή απορροφάται κατά ένα μέρος από τη Γη και την ατμόσφαιρα, ενώ το υπόλοιπο διαφεύγει στο διάστημα.

Σήμερα λέγοντας φαινόμενο θερμοκηπίου δεν αναφερόμαστε στη φυσική διεργασία, αλλά στην έξαρση αυτής, λόγω της ρύπανσης της ατμόσφαιρας από τις ανθρωπογενείς δραστηριότητες (βιομηχανίες, αυτοκίνητα κ.ά.) που αυξάνουν την συγκέντρωση των αερίων του θερμοκηπίου (κυρίως του διοξειδίου του άνθρακα, που οφείλεται κατά βάση στη χρήση ορυκτών καυσίμων, αλλά και στις αλλαγές που συντελούνται στο έδαφος, κυρίως μέσω της αποδάσωσης ) και των χλωροφθορανθράκων (CFC's).