Φιλολογικά Μαθήματα και Γλωσσολογία (ΙΙ)
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Uncategorised
- Δημοσιεύτηκε στις Τετάρτη, 19 Φεβρουαρίου 2014 19:02
- Γράφτηκε από τον/την Super User
- Εμφανίσεις: 112
Μέχρι τώρα είχαμε συνηθίσει να προσεγγίζουμε ένα άγνωστο κείμενο στα τυφλά, χωρίζοντας δειλά δειλά προτάσεις, βρίσκοντας με πολλούς πειραματισμούς τους κύριους και τους βασικούς όρους και φτάνοντας σε μια μετάφραση, δυσκοίλια θα τολμούσα να πω, καθώς ήταν τόσο λέξη-προς-λέξη δομημένη, ώστε να φαίνεται απόλυτα αφύσικη. Προτάσεις; Πολλές. Μπορούμε να κατευθύνουμε το μαθητή να διερευνά το κείμενο όχι λέξη-λέξη, αλλά ιεραρχικά: πρόταση-πρόταση, κατόπιν φράση φράση, σύνολο-υποσύνολο, (ονοματική φράση, ρηματική φράση, προθετική φράση που μπορεί να υπάρχει εντός των δύο προηγούμενων κ.ο.κ). Επίσης, για κάθε κείμενο απαιτήσεων, το ξέρουμε καλά από τις ξένες γλώσσες αυτό, δεν μπορούμε να έχουμε αποτελέσματα, αν δε γνωρίζουμε ιδιωματισμούς, λανθάνουσα ειρωνεία, περικείμενο. Κυρίως το τελευταίο. Γι΄αυτό αντί να διδάσκουμε γραμματικά και συντακτικά φαινόμενα στα παιδιά, πρέπει να τους καταστήσουμε σαφές πως αυτά είναι απλά εργαλεία και ο στόχος είναι η ωραία και ρέουσα μετάφραση.