Γκρύνεβαλντ
Λίγα ξέρουμε για τη βιογραφία του Γκρύνεβαλντ. Γεννήθηκε στα τέλη του 15ου αιώνα (πιθανό 1480 μ.Χ.) και δημιούργησε στις αρχές του 16ου αιώνα.
Είναι μια εποχή που η ωριμάζει η θρησκευτική ανησυχία και κινδυνεύει η ενότητα της Γερμανίας. Ο γοτθικός ρυθμός στην τέχνη παράγει τα τελευταία δείγματά του και νέες μορφές έκφρασης αναφαίνονται.
Αμφίβολο είναι αν είχε γίνει οπαδός της Μεταρρύθμισης ή της Αντιμεταρρύθμισης· είναι όμως γεγονός πως στα πράγματα που άφησε ως κληρονομιά συμπεριλαμβάνονται και μερικά γράμματα του Λούθηρου.
Από το έργο του απουσιάζει η εξιδανίκευση της μορφής και η ανάταση του ανθρώπου, στοιχεία που κυριαρχούν την εποχή αυτή στα αναγεννησιακά έργα. Αντίθετα προβάλλει την τραγική μοίρα του ανθρώπου και τον ηθικό ξεπεσμό. Οι φιγούρες του χειρονομούν και έχουν γκριμάτσες που εκφράζουν σκληρότητα ή απερίγραπτο πόνο, σωματικό ή ψυχικό, και απελπισία.
:Κτηνωδία και κυνισμός σε αντίθεση με την πλήρη εξάντληση του βασανισμένου θύματος-Χριστού
:Το σώμα του νεκρού σταυρωμένου Χριστού έχει αρχίσει ήδη να αποσυντίθεται. Ο Γκρύνεβαλντ ζωγράφισε ένα πολύπτυχο στο οποίο συμπεριλαμβάνεται μια τέτοια σταύρωση για το μοναστήρι του Τάγματος του Αγίου Αντωνίου στο χωριό Ίζενχαϊμ της Αλσατίας. Το μοναστήρι ήταν γνωστό ως πνευματικό κέντρο και ως νοσοκομείο. Εκεί έζησε από κοντά το δράμα ανθρώπων που υπέφεραν από γάγγραινα, χολέρα και άλλες βαριές παθήσεις με εξανθήματα-ανοιχτές πληγές σε όλο το σώμα τους.
:Η Σταύρωση από το πολύπτυχο στο μοναστήρι του Ίζενχαϊμ
:Απεικόνισε όπως και άλλοι καλλιτέχνες της Βόρειας Ευρώπης με ανάλογο τρόπο τους "Πειρασμούς του Αγίου Αντωνίου". Πολύμορφες, τερατώδεις και αποκρουστικές οι όψεις του διαβόλου:
:"Η Ανάσταση"· εδώ κυριαρχεί η λάμψη του ουράνιου φωτός και η εξαϋλωση μέσα σε αυτό του ανερχόμενου Χριστού, σε αντίθεση με το σκοτεινό φόντο και τη βαριά πτώση των στρατιωτών.
Ποιες ομοιότητες παρατηρείτε στην τέχνη του Γκρύνεβαλντ με την τέχνη των Φλαμανδών Μπρέγκελ και Μπος;
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
http://www.artchive.com/artchive/ftptoc/rubens_ext.html
ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΖΩΓΡΑΦΟΙ, εκδ. ΜΕΛΙΣΣΑ, (σειρά), Αθήνα 19772
Α. Λαδόμματος, Ιστορία της τέχνης-Αισθητική εκτίμηση έργων τέχνης, Υπουργείο Παιδείας Κύπρου, ΟΕΔΒ, Αθήνα 1999
Χαλούλος Παναγιώτης
22/08/2023