ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΣΤΟ "ΑΜΑΡΤΗΜΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΜΟΥ"

Να εξετάσετε ως παράλληλο κείμενο στη σκηνή της ανάκλησης της ψυχής του νεκρού πατέρα το ακόλουθο ποίημα:

Επί του τάφου του πατρός μου
Γεώργιος Βιζυηνός «Ποιητικά πρωτόλεια»

1873 ?ανουαρίου 14

Ξύπνα πατέρα! χαραυγ?
τ
?ν ο?ραν? χρυσώνει,
κι'
?λη ξυπν? ? μαύρη γ?.
Ξύπνα κα
? σ? μ? τ?ν Α?γή, ν' ?κούσουμε τ' ?ηδόνι.

Μ
? τ? μητέρα μι? ψυχή,
σ
? κάθε τέτοιαν ?ρα
πετούσετε στ
?ν προσευχή.
Τ
? σήμαντρό μας ?ντηχε?. Γιατί κοιμ?σαι τώρα;

Ε
?ναι τ? ?νειρο μακρ?
'πο
? βλέπεις α?το? πέρα;
Κοιμήθηκες, κι'
?μουν μικρό,
κι'
?ς ν? τελειώσ? τ? πικρό, ?τράνεψα, πατέρα!

Ξύπνα ν
? ?δ?ς, Χλωμ?, γρ?ά,
? δόλια μας μητέρα!
Κα
? τ? φτωχή μας τ? γιαγι?
'κε
? κάτου, στ? χλωρ? βαϊά... τ?ν θάψαμε μι? 'μέρα!

Πές μου, πατέρα, τ
? χωρι?
πο
? π?ν ο? πεθαμένοι
'μπορ
? ν? 'πάγω ν? τ? δι?;
Δυό λουλουδάκια μόνο, δυό, ν
? πάρω στ?ν καϋμένη!

Μ
? ε?παν ? ε?ναι ζοφερ?
? νύχτα π?χουν σκέπη -
μά 'γ
? τ?ς ?βαλα κερ?
στ
? δεξι? τ?ν κρυερή. Τ' ?νάφτει κα? μ? βλέπει.

Θυμ
?σαι; Μ' ?κλεψες φιλ?
μι
? 'μέρα παιχνιδιάρη,
κα
? μ' ε?πες ? ?φτερο πουλ?,
χρειάζεσαι καιρ
? πολ? ν? γέν?ς παλλικάρι. -

?ρθ' ? καιρός. Ν?μαι τρανό!
Διέ με, καλ
? πατέρα,
σο
? 'τράνεψα· μ?... ?ρφανό!!
Στ
? δρόμο, 'πο? συχν? περν?, μ? ε?πανε μι? 'μέρα.

- Περν
? τ? δόλιο τ' ?ρφανό!
- Δ
? γνώρισε πατέρα!
- Τ
?ν ?χασε τρι? χρον?!
- Μοιάζει σ
?ν ?ρημο πτηνό! - ?ς τ? χαρ? ? μητέρα!

Πές μου, πατέρα, τ
?ν α?γή,
'πο
? καίει τ? λιβάνι
? μάνα κα? μυρολογε?,
? μυρωδι? περν? τ? γ?; 'Μπορε? ν? σ? ζεστάν?;

Τ
? βράδυ π?ρχομαι γοργ?
κι'
?νάφτω τ? κανδύλι
τ
? ξέρεις πο? τ' ?νάφτω 'γώ;
Ξύπνα, πατέρα! θ
? καγ?, σ? λυχναριο? φυτ?λι!

Μ
? 'φώναζες ν? κοιμηθ?
στ
? σπλαχνικ? πλευρό σου.
-
?λα, μικρό, ν? ζεσταθ?. -
Κι'
?γ? πετο?σα ν? χωθ? στ?ν κόρφο τ? γλυκό σου.

Τώρα, πατέρα, στ
?ν πικρ?
τ
? γ? τ? χιονισμένη,
στ
?ν κρύα κλίνη τ? μικρή,
σ' α
?τ? τ? νύχτα τ? μακρή, πές μου ποιός σ? ζεσταίνει;...

Θέλεις
?γ? ν' ?ποκριθ?;
Κανείς, καμι
?ν ?μέρα!
Μ
? ?ρθα 'γώ πι? ν? χωθ?
στ
?ν κόρφο σου ν? κοιμηθ?, ν?σαι ζεστός, πατέρα.