Πάμε σινεμά;

1- 7romeogivesflower_Slide  2  romeo-juliet-costumes2  3 Juliet-Capulet-Montague-Photos-juliet-montague-1968-25092379-400-300  4 Romeo-Juliet-1968-romeo-and-juliet-by-franco-zeffirelli-24095527-720-540  5 rexfeatures_605466a  6  Romeo-and-Juliet-1968-British-Italian-romance-film-on-the-tragic-play-by-William-Shakespeare.-Directed-by-Franco-Zeffirelli-6

?Starcrossed lovers?: Έτσι είχε χαρακτηρίσει ο Σαίξπηρ τον Ρωμαίο και την Ιουλιέτα. Ο πιο μεγάλος έρωτας όλων των εποχών ήταν από την αρχή καταδικασμένος από τα αστέρια?

Από τα πρώτα και πιο διάσημα έργα του Σαίξπηρ, το έργο ?Ρωμαίος και Ιουλιέτα? έχει μεταφερθεί πολυάριθμες φορές στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.

* H πρώτη κινηματογραφική μεταφορά του έργου ήταν γύρω στο 1900 σε γαλλική ταινία. 

* Λίγα χρόνια αργότερα προέκυψε η πρώτη αμερικανική εκδοχή, ενώ μια δεύτερη ακολούθησε το 1916.

* Στη συνέχεια έγιναν και άλλες μεταφορές και πολλά έργα βασίστηκαν σε αυτό, όπως η ταινία ?Romeo and Juliet?  του George Cukor το 1936.

* Χαρακτηριστικό παράδειγμα διασκευής του έργου είναι το μιούζικαλ ?West Side Story?, παραγωγής 1961, στο οποίο οι δύο αντίπαλες οικογένειες παρουσιάζονται ως συμμορίες Πορτορικανών και Αμερικανών στους δρόμους της Νέας Υόρκης. Η ταινία αυτή σάρωσε τα βραβεία Όσκαρ (10 συνολικά). 

* Η πιο πιστή εκδοχή όμως και πιο κοντά στην ουσία του έργου είναι αυτή του 1968 με σκηνοθέτη τον Franco Zeffirelli (1968), και πρωταγωνιστές την Ολίβια Χάσεϊ και τον Λέοναρντ Γουάιλντινγκ. 

* Μια ενδιαφέρουσα και πιο σύγχρονη εκδοχή που εκμοντερνίζει το έργο τοποθετώντας τα γεγονότα κάπου στην Καλιφόρνια είναι αυτή του Baz Lurhman, παραγωγής 1996, με τον Leonardo DiCaprio και την Claire Danes στους βασικούς ρόλους. 

* H τελευταία μεταφορά του έργου στη μεγάλη οθόνη έγινε από τον σκηνοθέτη Carlo Carlei το 2013, ο οποίος μεταφέρει τη δική του οπτική στην ιστορία και τη γλώσσα του Shakespeare διατηρώντας, όμως, παράλληλα την ποιητική διάθεση και τον βασικό κορμό της ιστορίας με πρωταγωνιστές την Hailee Steinfeld και τον Douglas Booth

Εσείς ποιά βερσιόν προτιμάτε;

Τake your pick, get your hankies out and enjoy!!!!!!

Πραγματική ιστορία;

berona-italia-ioulieta

Αρχοντικό των Καπουλέτων

Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μη γνωρίζει την ιστορία του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας, ένα ζευγάρι που η μοίρα δεν το θέλησε μαζί, παρά μόνο στο θάνατο.
Φυσικά και δεν αποδεικνύεται από πουθενά η ύπαρξη των δύο αυτών εραστών. Ωστόσο, αυτό δεν εμπόδισε εκατοντάδες χιλιάδες τουρίστες να έρθουν στη Βερόνα και να δουν από κοντά ίσως το πιο γνωστό μπαλκόνι του παγκόσμιου θεάτρου. Το επονομαζόμενο ως «Σπίτι των Καπουλέτων» ανήκε στην οικογένεια των Dell Capello για πολλά χρόνια και ομοιότητα των ονομάτων των Capelli με των Capoulletti είναι αυτή που έδωσε την πεποίθηση ότι το σπίτι αυτό είναι όντως το σπίτι της Ιουλιέτας του Σαίξπηρ.
Το σπίτι κτίστηκε τον 13ο αιώνα, ενώ σε μια μαζική προσπάθεια αποκατάστασης προστέθηκαν τα παράθυρα και το μπαλκόνι, γεγονός που έχει οδηγήσει σε αρκετές διαφωνίες. Από την αυλή φαίνεται το περίφημο μπαλκόνι της Ιουλιέτας, ενώ σε μια γωνιά δεσπόζει το άγαλμα της. Ανάμεσα στους τοίχους της αυλής του σπιτιού βρίσκονται χιλιάδες σημειώματα προς την Ιουλιέτα, προερχόμενα από τους τουρίστες, ενώ μέσα στο σπίτι λειτουργεί μουσείο με αντίκες από τον 16ο και 17ο αιώνα. Η είσοδος στην αυλή είναι δωρεάν ενώ αν θέλετε να μπείτε μέσα στο σπίτι θα πρέπει να πληρώσετε εισιτήριο 3 ευρώ.

Στη σκιά του θρύλου

Η ιστορία του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας είναι η πραγματική ιστορία δύο νέων που έζησαν στη Βερόνα και πέθαναν ο ένας για τον άλλον το 1303.  Αυτή είναι μία εκδοχή (παραμυθένια μάλλον).

Σύμφωνα με μία άλλη, ο Σαίξπηρ βασίστηκε για την ιστορία του σε ένα ποίημα του Άρθουρ Μπρουκ.

Μία τρίτη διατείνεται ότι, και ο Σαίξπηρ είχε μια «σκοτεινή γυναίκα» στη ζωή του, η οποία αναφέρεται από τους ερευνητές ως «Dark Lady» και έχει εμπνεύσει πολλά σονέτα του, πιθανώς  και το αριστούργημα «Ρωμαίος και Ιουλιέτα».

Οι ερευνητές πασχίζουν ακόμη να εντοπίσουν τη «θολή φιγούρα» -δύο χρόνια πριν, διατυπώθηκε η θεωρία ότι από μία short list οκτώ γυναικών, πρόκειται τελικά για τη σύζυγο ενός  Ιταλού διερμηνέα.

Ο Σαίξπηρ γράφει την απόλυτη ιστορία αγάπης πρώιμα, πριν τα τριάντα του, μεταξύ 1591 και 1595. Το έργο είναι ένας θρίαμβος, εκτός των άλλων και ως προς τον τρόπο που ο συγγραφέας δομεί τους αρχετυπικούς χαρακτήρες, η πρεμιέρα δίνεται στις 30 Ιανουαρίου 1595.

Όλα αυτά συμβαίνουν μετά τον θάνατο του 11χρονου γιου του. Την περίοδο μεταξύ 1582 και 1592 υπάρχει ένα «κενό» στη ζωή του Σαίξπηρ, ο οποίος έχει απομακρυνθεί από την οικογένεια του, κάποια στιγμή εγκαθίσταται στο Λονδίνο και δουλεύει στο θέατρο.

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

Ο Ουίλλιαμ Σαίξπηρ (William Shakespeare,  1564 – 1616) ήταν ένας από τους σπουδαιότερους ποιητές και θεατρικούς συγγραφείς.

Θεωρείται μια από τις κορυφαίες μορφές της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Τα έργα του έχουν μεταφραστεί στις περισσότερες γλώσσες του κόσμου, ενώ τα θεατρικά του παίζονται έως σήμερα, διατηρώντας αμείωτο το ενδιαφέρον. Ο Σαίξπηρ κατάφερε να χειριστεί με απόλυτη δεξιοτεχνία τόσο την κωμωδία όσο και το δράμα και την τραγωδία. Τα έργα του διαπνέονται από βαθειά κατανόηση της ανθρώπινης φύσης και παραμένουν πάντα επίκαιρα.

Η επίδραση του, ειδικότερα στην αγγλική λογοτεχνία, θεωρείται τεράστια.

Βιογραφία

Ο Σαίξπηρ γεννήθηκε στην πόλη Stratford-upon-Avon (ή απλά Stratford) τον Απρίλιο του 1564. Πατέρας του ήταν ο John Shakespeare, πετυχημένος έμπορος και μητέρα του η Mary Arden, κόρη εύπορης οικογένειας. Ο πατέρας του Σαίξπηρ, συμμετείχε για ένα διάστημα στις δημόσιες υποθέσεις, ασκώντας καθήκοντα δημοτικού συμβούλου περίπου στα 1560, θέση που αργότερα έχασε καθώς κατηγορήθηκε για παράνομο εμπόριο.

Έχει επικρατήσει ως ημερομηνία γέννησης του Σαίξπηρ η 23η Απριλίου. Η ακριβής όμως ημερομηνία παραμένει άγνωστη. Η μόνη γνωστή πληροφορία που υπάρχει σχετικά, είναι πως η βάφτισή του έγινε στις 26 Απριλίου όπως καταγράφεται στα μητρώα εκκλησίας του Στράτφορντ. Επιπλέον είναι γνωστό πως την εποχή εκείνη, η τελετή της βάφτισης γινόταν λίγες μόνο ημέρες μετά τη γέννηση.

Για την παιδική ηλικία του Σαίξπηρ ελάχιστα είναι γνωστά. Θεωρείται πιθανό πως έλαβε την εκπαίδευσή του στο σχολείο του Στράτφορντ, όπου πρέπει να ήρθε σε επαφή με την κλασική λογοτεχνία και τα λατινικά. Έχοντας μελετηρό χαρακτήρα, ο Σαίξπηρ διάβαζε πολύ στα νεανικά του χρόνια, αν και δεν έγραφε πολύ. Κανένα στοιχείο δεν μπορεί να πιστοποιήσει κατά πόσον η εκπαίδευσή του συνεχίστηκε αργότερα.

Στις 28 Νοεμβρίου του 1582 ο Σαίξπηρ παντρεύτηκε την Anne Hathaway, οκτώ χρόνια μεγαλύτερή του και ήδη τριών μηνών έγκυο όταν παντρεύτηκαν.  Μαζί απέκτησαν τρία παιδιά. Στις 26 Μαΐου του 1583 βαπτίστηκε η κόρη τους Susanna ενώ στις 2 Φεβρουαρίου του 1585 καταγράφεται η βάπτιση των δύο δίδυμων παιδιών τους, του Χάμνετ και της Ιουδήθ.

Ο Σαίξπηρ κατά καιρούς υπέφερε από φτώχεια,  όμως είχε μεγάλες φιλοδοξίες.  Το 1587 πήγε στο Λονδίνο για να προσπαθήσει να καλυτερέψει την οικονομική του κατάσταση. Διαφορετικές εκτιμήσεις κάνουν λόγο για φυγή του από το Stratford με την κατηγορία κλοπής ή για συνεχείς μετακινήσεις του στη χώρα με την ιδιότητα του δασκάλου.

Στο Λονδίνο, ο Σαίξπηρ έδειξε ενδιαφέρον για το θέατρο. Επειδή δεν είχε τα μέσα να πληρώνει για τα εισιτήρια, προσπαθούσε να κερδίζει χρήματα κρατώντας τα άλογα των θεατών του θεάτρου. Αργότερα έγινε ηθοποιός, και αφού απέκτησε αρκετή πείρα, άρχισε να βοηθά θεατρικούς συγγραφείς στο γράψιμο των χειρογράφων. Με το ανέβασμα του πρώτου του έργου «Αγάπης Αγώνας Άγονος», περί τα 1590, άρχισε τη σταδιοδρομία του.

Το 1594 ο Σαίξπηρ εμφανίζεται να συμμετέχει στη θεατρική ομάδα Lord Chamberlain’s Men, η οποία χρηματοδοτείται από τον λόρδο Chamberlain. Ο θίασος αυτός θεωρείται πως είχε σημαντική αναγνώριση καθώς το 1603 ο νέος μονάρχης, James I, συνέχισε να τον συντηρεί οικονομικά αφού μετονομάστηκε σε King’s Men. Ο Σαίξπηρ συμμετείχε ως ηθοποιός και θεατρικός συγγραφέας. Αρκετά νομικά έγγραφα της εποχής που διασώζονται πιστοποιούν πως στη διάρκεια αυτής της περιόδου ο Σαίξπηρ κέρδισε αρκετά χρήματα. Αναφέρονται χαρακτηριστικά η απόκτηση του σπιτιού του (New Place) στο Στράτφορντ, το 1597, το οποίο ήταν το δεύτερο μεγαλύτερο σπίτι στην περιοχή καθώς και η αγορά έκτασης στο Blackfriars του Λονδίνου. Παράλληλα φέρεται ως συνιδιοκτήτης του θεάτρου Globe στο Λονδίνο. Την ίδια περίοδο θεωρείται πως είναι γραμμένα μερικά από τα πιο γνωστά του έργα, μεταξύ των οποίων οι τραγωδίες Αντώνιος και Κλεοπάτρα, Ιούλιος Καίσαρ, Άμλετ, Βασιλιάς Ληρ, Μακβεθ και Οθέλλος.

Τα πρώτα σονέτα του Σαίξπηρ δημοσιεύτηκαν το 1609, αν και γράφτηκαν λίγα χρόνια νωρίτερα και αποτελούσαν ως επί το πλείστον ερωτικά ποιήματα. Τα τελευταία οκτώ χρόνια της ζωής του καταγράφονται μόλις τέσσερα θεατρικά του έργα εκ των οποίων το τελευταίο είναι ο Ερρίκος ο Η’ , του 1613. Μετά το 1613, ο Σαίξπηρ διέκοψε τη συγγραφή και αποσύρθηκε σε ένα ωραίο καινούργιο σπίτι του Stratford. Όμως πρόλαβε να αφήσει πίσω του ένα εντυπωσιακό αριθμό έργων.

Πέθανε στις 23 Απριλίου του 1616 και ο τάφος του βρίσκεται στο ιερό της εκκλησίας της Αγίας Τριάδας του Stratford. Ο ενταφιασμός του στο ιερό ήταν μια ιδιαίτερη τιμή που του έγινε όμως όχι λόγω της συγγραφικής του ιδιότητας, αλλά διότι είχε εξαγοράσει ένα μερίδιο της εκκλησίας έναντι 440 λιρών, ποσού σημαντικό για την εποχή. Στον τάφο του Σαίξπηρ τοποθετήθηκε έπειτα από δική του επιθυμία η παρακάτω επιγραφή:

Good friend, for Jesus’ sake forbear,
To dig the dust enclosed here
Blest be the man that spares these stones,
But cursed be he that moves my bones.

και σε ελεύθερη μετάφραση:

Καλέ φίλε, στο όνομα του Θεού συγκρατήσου,
Στο να σκάψεις τη σκόνη που εσωκλείεται εδώ.
Ευλογημένος όποιος ήσυχες αφήσει αυτές τις πέτρες,
Καταραμένος όμως όποιος ανακινήσει τα κόκκαλα μου.

Σχετικά με την επιγραφή αυτή, καλλιεργήθηκε ένας μύθος σύμφωνα με τον οποίο, αδημοσίευτα έργα του Σαίξπηρ πιθανόν να βρίσκονται εντός του τάφου. Μέχρι σήμερα δεν έχει αποπειραθεί να διαπιστωθεί η αλήθεια αυτής της υπόθεσης.

Έργο

Η γνώση της ανθρώπινης φύσης, το πλούσιο λεξιλόγιό του και η βαθειά αντίληψη της δραματικής τέχνης, έδωσαν την ικανότητα στον Σαίξπηρ να γράψει θεατρικά έργα που είναι εξίσου επίκαιρα και συγκινητικά όπως και στην εποχή που γράφτηκαν. Τα ιστορικά του δράματα δίνουν μια διαυγή εικόνα της Αγγλικής ιστορίας. Οι κωμωδίες του εκτείνονται από τη γελωτοποιία του Πακ στο Όνειρο Θερινής Νυκτός, ως το πιο λεπτό χιούμορ των έργων του που περιγράφουν τα ήθη της εποχής. Χρησιμοποίησε τη βαθειά του δραματική αντίληψη στις μεγάλες του τραγωδίες, όπως ο «Άμλετ», ο «Οθέλος», «Μάκβεθ» και «Βασιλιάς Ληρ».

Τα έργα του Σαίξπηρ έχουν παιχτεί και παίζονται στα θέατρα όλου του κόσμου συνεχώς από την πρώτη τους παράσταση, ενώ πολλά από αυτά έχουν μεταφερθεί στη μικρή και μεγάλη οθόνη. Η πρώτη έκδοση του πλήρους έργου του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ χρονολογείται στα 1623 και διατηρείται σήμερα στην βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ. Τα έργα του  διακρίνονται σε τραγωδίες, κωμωδίες και ιστορικά. Αξίζει να σημειωθεί ότι πολλές από τις ακριβείς χρονολογίες των έργων του Σαίξπηρ δεν είναι μέχρι σήμερα γνωστές.

 

Κωμωδίες

* Η Κωμωδία των Παρεξηγήσεων, (έτος συγγραφής, περίπου 1592-1593)
* Το Ημέρωμα της Στρίγγλας, (έτος συγγραφής, περίπου 1593-1594)
* Οι Δύο Άρχοντες της Βερόνας, (έτος συγγραφής, περίπου 1593-1594)
* Αγάπης Αγώνας Άγονος, (έτος συγγραφής, περίπου 1594-1595)
* Όνειρο Θερινής Νυκτός, (έτος συγγραφής, περίπου 1595-1596)
* Ο Έμπορος της Βενετίας, (έτος συγγραφής, περίπου 1596-1597)
* Πολύ κακό για το τίποτα, (έτος συγγραφής, περίπου 1598-1599)
* Όπως σας αρέσει, (έτος συγγραφής, περίπου 1599-1600)
* Δωδέκατη νύχτα, (έτος συγγραφής, περίπου 1599-1600)
* Οι Εύθυμες Κυράδες του Ουίντσορ, (έτος συγγραφής, περίπου 1600-1601)
* Τέλος καλό, όλα καλά, (έτος συγγραφής, περίπου 1602-1603)
* Με το ίδιο μέτρο, (έτος συγγραφής, περίπου 1604-1605)
* Περικλής, (έτος συγγραφής, περίπου 1608-1609)
* Το χειμωνιάτικο παραμύθι, (έτος συγγραφής, περίπου 1610-1611)
* Η Τρικυμία (έτος συγγραφής, περίπου 1611-1612).

Ιστορικά έργα

* Βασιλιάς Ιωάννης
* Ριχάρδος ο Β’
* Ερρίκος ο Δ’ (πρώτο μέρος)
* Ερρίκος ο Δ’ (δυέτερο μέρος)
* Ερρίκος ο Ε’
* Ερρίκος ο Στ’ (πρώτο μέρος)
* Ερρίκος ο Στ’ (δεύτερο μέρος)
* Ερρίκος ο Στ’ (τρίτο μέρος)
* Ριχάρδος ο Γ’
* Ερρίκος ο Η’

Τραγωδίες

* Τρωίλος και Χρυσηίδα

* Κοριολανός
* Τίτος Ανδρόνικος
* Ρωμαίος και Ιουλιέτα
* Τίμων ο Αθηναίος
* Ιούλιος Καίσαρας
* Μάκβεθ
* Άμλετ
* Βασιλιάς Ληρ
* Οθέλλος
* Αντώνιος και Κλεοπάτρα
* Κυμβελίνος (λογίζεται σήμερα ως κωμωδία)

Ποιήματα

* Σονέτα
* Μεγαλύτερης έκτασης ποιήματα:
– Αφροδίτη και Άδωνις
– Ο βιασμός της Λουκρητίας
– Ο περιπαθής προσκυνητής
– Ο φοίνικας και η τρυγόνα
– Το παράπονο ενός εραστή

Ελισαβετιανό Θέατρο

globe

Με τον όρο ελισαβετιανό θέατρο αναφερόμαστε στο θέατρο που αναπτύχθηκε στην Αγγλία κατά την περίοδο της Αγγλικής Αναγέννησης, από το 1562 έως το 1642, έτος κατά το οποίο το αγγλικό κοινοβούλιο απαγόρευσε κάθε θεατρικό έργο.

Μολονότι το αγγλικό αναγεννησιακό θέατρο συμπεριλαμβάνει πέραν της ελισαβετιανής και άλλες δύο περιόδους (Jacobian 1603-1625 και Caroline 1625-1642), ο όρος ελισαβετιανό θέατρο έχει γενικευτεί και, αντί να ανταποκρίνεται μόνο στα έτη 1562-1603, χρησιμοποιείται συνήθως στην ιστορία θεάτρου προκειμένου να επικαλύψει όλη την περίοδο της αγγλικής αναγέννησης.
Το πιο φημισμένο Ελισαβετιανό θέατρο ήταν το Globe, που χτίστηκε από τους γιους Burbage στη νότια όχθη του ποταμού Τάμεση το 1599. Εκεί παίχτηκαν τα περισσότερα έργα του Σαίξπηρ.

Οι θίασοι που εμφανίζονταν στα Ελισαβετιανά θέατρα βρίσκονταν όλοι κάτω από την προστασία κάποιου ευγενή. Το 1594 ο Σαίξπηρ εμφανίζεται στη θεατρική ομάδα Lord Champerlain?s men (θίασος του Λόρδου Αρχιθαλαμηπόλου), η οποία χρηματοδοτείται από το Λόρδο Champerlain.

Οι περισσότεροι θεατρικοί συγγραφείς προέρχονταν από τα μεσαία στρώματα και δεν ταιριάζουν ακριβώς στην εικόνα του λόγιου ή του διανοούμενου, όπως την έχουμε σήμερα στο μυαλό μας, παρά το γεγονός ότι κάποιοι εξ αυτών σπούδασαν είτε στο Cambridge είτε στην Οξφόρδη.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Κρίστοφερ Μάρλοου, που σκοτώθηκε σε έναν καβγά σε ταβέρνα, και του Μπεν Τζόνσον που σκότωσε έναν ηθοποιό σε μονομαχία. Ας μην ξεχνάμε εξάλλου πως ο Σαίξπηρ και ο Μπεν Τζόνσον ήταν ηθοποιοί, που γνώριζαν την τέχνη του θεάτρου από την πρακτική της πλευρά, δίχως να την έχουν σπουδάσει ή μελετήσει ακαδημαϊκά.
Στην Ελισαβετιανή Αγγλία δεν υπήρχαν γυναίκες ηθοποιοί. Τους ρόλους των κοριτσιών τους υποδύονταν νεαρά αγόρια.
Οι ηθοποιοί έπρεπε να είναι ταυτόχρονα και χορευτές, τραγουδιστές ή και οργανοπαίχτες. Οι κλόουν και οι τρελοί που έκαναν την εμφάνιση τους σε πολλά Ελισαβετιανά έργα είχαν τη συνήθεια, όπως και οι Zanni της Commedia dell? Arte να αυτοσχεδιάζουν.

Είναι αληθινή τύχη ότι τα έργα του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ τυπώθηκαν, γιατί κανένα από τα χειρόγραφα του δεν επέζησε.

Μετά την εποχή του Σαίξπηρ, το Αγγλικό θέατρο αρχίζει να παρακμάζει.
Όταν ξέσπασε ο εμφύλιος πόλεμος τα θέατρα σφραγίστηκαν, το παίξιμο απαγορεύτηκε και οι ηθοποιοί διαλύθηκαν.
Το θέατρο ξανάρχισε τις δραστηριότητες του το 1660, μετά από 18 χρόνια σιγής. Η Αγγλική θεατρική παράδοση έκανε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα για να συνέλθει από το σοκ αυτό.