Ἑρμῆς
Ἑρμῆς ἐν σπαργάνοις ἔτι ὢν
εἰς Πιερίαν παραγίγνεται1 κλέψων τὰς βοσκούσας
ἐνταῦθα βοῦς τοῦ Ἀπόλλωνος. Κομίσας
δ’ αὐτὰς εἰς τὴν πόρρω εὑρισκομένην Πύλον ἐν σπηλαίῳ ἀπέκρυψεν. Ἐκεῖθεν εἰς
Κυλλήνην ᾤχετο, ἔνθα εὑρίσκει πρὸ ἄντρου χελώνην νεμομένην2. Ἐθέλων
δὲ κατασκευάσαι λύραν ἐκ τοῦ περιβάλλοντος
τὴν χελώνην κύτους3 ἐφόνευσε αὐτήν. Ἀπόλλων δ’
εἰς Κυλλήνην ἔρχεται καὶ τοὺς ἐνταῦθα διαμένοντας ἀνακρίνων
πυνθάνεται, εἰ τὸν κλέψαντα
τὰς βοῦς γιγνώσκουσιν, ἐπαγγελλόμενος4 τῷ μηνύσοντι5
τὰς βοῦς χάριν ἕξειν. Οὗτοι δὲ λέγουσιν ὡς οὐκ ἐγίγνωσκον τὸν ἡρπακότα
ταύτας. Ἀπόλλων δὲ μανθάνει τὸν κεκλοφότα
ἐκ τῆς μαντικῆς. Εὐθὺς δὲ πρὸς τὴν Μαῖαν μητέρα οὖσαν
τοῦ ῾Ερμοῦ παραγίγνεται καὶ τὸν παῖδα μηνύει. ῾Η δὲ δεικνύει τοῦτον ἐν
σπαργάνοις ὄντα.
Ἀπόλλων δ’ ὅμως οὐ πιστεύσας
τῆ μητρὶ ἐκόμισε τὸν παῖδα εἰς τοὺς θεούς. Ἐπεὶ δὲ οἱ θεοὶ ἐκέλευσαν, ἔλεγε τῷ ὄντι
κεκλοφέναι τὰς βοῦς καὶ κεκρυφέναι ταύτας ἐν σπηλαίῳ. ῎Ερχεται οὖν Ἀπόλλων εἰς
Κυλλήνην καὶ εὑρίσκει τὰς βοῦς. Ἀκούσας
δὲ ἐνταῦθα τῆς λύρας χαρίζεται αὐτῷ τὰς βοῦς καὶ διδάσκει τὴν μαντικήν. Ζεὺς δὲ
τὸν ῾Ερμῆν κήρυκα τῶν ὑποχθονίων6 θεῶν
ἀναγορεύει.
Σημειώσεις: 1. πηγαίνει, 2. να βόσκει, 3. καύκαλο,
κόκαλο, 4. υποσχόμενος, 5. σ' αυτόν που θα του υποδείξει, 6. οι κάτω