Πολλήν μοι ἀπορίαν παρέχει ὁ ἀγὼν οὑτοσί, ὦ ἄνδρες δικασταί δ. επιρρ.δ. ονομ.κύρια, ὅταν ἐνθυμηθῶ δ. επιρρ.δ. ονομ.κύρια ὅτι οὐ μόνον ἐγώ δ. επιρρ.δ. ονομ.κύρια, ἂν ἐγὼ μὲν μὴ νῦν εὖ εἴπω δ. επιρρ.δ. ονομ.κύρια, ἀλλὰ καὶ ὁ πατὴρ δόξει ἄδικος εἶναι δ. επιρρ.δ. ονομ.κύρια καὶ τῶν ὄντων ἁπάντων στερήσομαι δ. επιρρ.δ. ονομ.κύρια. Ἀνάγκη οὖν βοηθεῖν τῷ πατρὶ καὶ ἐμαυτῷ οὕτως δ. επιρρ.δ. ονομ.κύρια, εἰ καὶ μὴ δεινὸς πρὸς ταῦτα πέφυκα δ. επιρρ.δ. ονομ.κύρια, ὅπως ἂν δύνωμαι δ. επιρρ.δ. ονομ.κύρια. Τὴν μὲν οὖν παρασκευήν καὶ προθυμίαν τῶν ἐχθρῶν ὁρᾶτε δ. επιρρ.δ. ονομ.κύρια ὥστε οὐδὲν δεῖ περὶ τούτων λέγειν δ. επιρρ.δ. ονομ.κύρια. Τὴν δὲ ἐμὴν ἀπειρίαν πάντες ἴσασιν δ. επιρρ.δ. ονομ.κύρια, ὅσοι ἐμὲ γιγνώσκουσι δ. επιρρ.δ. ονομ.κύρια.

(Λυσίου, Ὑπὲρ τῶν Ἀριστοφάνους χρημάτων 1 -2)