α' Μυῖα
Μυῖα ἐμπεσοῦσα εἰς χύτραν κρέως, ἐπειδὴ ὑπὸ τοῦ ζωμοῦ ἀποπνίγεσθαι ἔμελλεν ειδική παραχωρητική χρονικο-υποθετική, ἔφη πρὸς ἑαυτὴν «Ἀλλ’ ἔγωγε καὶ βέβρωκα καὶ πέπωκα καὶ λέλουμαι· κἂν ἀποθάνω ειδική παραχωρητική χρονικο-υποθετική, οὐδέν μοι μέλει». Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι ῥᾴδιον φέρουσι τὸν θάνατον οἱ ἄνθρωποι ειδική παραχωρητική χρονικο-υποθετική, ὅταν ἀβασανίστως παρακολουθήσῃ ειδική παραχωρητική χρονικο-υποθετική.
(Αἰσώπου Μῦθοι, 240 Chambry)