Ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος πρώην Πέρμης και Σολικάμσκ κυρός Νίκων. (1910-1995).
(Πατριαρχείο Ρωσίας).

Ο κατά κόσμον Νικόλαος Βασίλιεβιτς Φομίτσεφ γεννήθηκε στις 9/22 Μαΐου 1910 στην Αγία Πετρούπολη. Το 1936 αποφοίτησε από το Ινστιτούτο Μηχανικών Σιδηροδρόμων του Λένινγκραδ. Εργάστηκε στους σιδηροδρόμους μέχρι το 1945. Στις 17 Ιουνίου 1945 χειροτονήθηκε Διάκονος από τον Μητροπολίτη Λένινγκραδ και Νοβγορόδου Γρηγόριο και στις 12 Μαΐου 1946 Πρεσβύτερος. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή του Λένινγκραδ το 1950. Υπηρέτησε ως Εφημέριος στις Επισκοπές Πετροζαβόδσκ και Ολονέτς (1952-1953), Ζιτόμιρ και Όβρουτς (1953-1956), Πσκώβου και Πορχώβου (1956-1958) και Λένινγκραδ και Λαδόγκας (1958-1962). Στις 11 Αυγούστου 1962 εκάρη μοναχός. Στις 14 Αυγούστου 1962 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Στις 26 Αυγούστου 1962 χειροτονήθηκε τιτουλάριος Επίσκοπος Βιμπόργου, Βικάριος της Επισκοπής Λένινγκραδ. Την χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Λένινγκραδ και Λαδόγκας Ποιμήν, συμπαραστατούμενος από τους Αρχιεπισκόπους Γιαροσλάβου και Ροστόβου Νικόδημο, Μοζάισκ Λεωνίδα και τους Επισκόπους Δημητρώβου Κυπριανό και Ταλλίνης και Εσθονίας Αλέξιο. Στις 16 Νοεμβρίου 1962 ονομάστηκε τιτουλάριος Επίσκοπος Λούγκας, Βικάριος της Επισκοπής Λένινγκραδ, υπεύθυνος για την χηρεύουσα Επισκοπή Ρίγας. Στις 3 Αυγούστου 1963 εξελέγη Επίσκοπος Ρίγας και Λατβίας και στις 27 Ιανουαρίου 1966 Επίσκοπος Αρχαγγέλου και Χολμογκόρης. Στις 11 Ιουνίου 1977 εξελέγη Επίσκοπος Καλούγας και Μπορώβου. Στις 2 Σεπτεμβρίου 1977 προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο. Στις 16 Ιουλίου 1982 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Πέρμης και Σολικάμσκ. Στις 28 Μαρτίου 1984 παύθηκε λόγω σύγκρουσης με τον τοπικό αξιωματούχο αρμόδιο για τα θέματα της Εκκλησίας. Εκοιμήθη στην Αγία Πετρούπολη στις 13 Απριλίου 1995.