Ο πρώτος επιμελής θα λέγαμε χαρτογράφος ήταν ένας γερμανός χημικός : ο Johann Dobereiner που γεννήθηκε το 1780.
Ως επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Ιένας, παρατήρησε κάποιες ομοιότητες σε ορισμένες περιοχές του πίνακα ή του μεχρι τότε γνωστού βασιλείου της Χημείας.

Παρατήρησε ότι τριάδες συγκεκριμένων στοιχείων είχαν ένα αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό : το ατομικό βάρος του κεντρικού μετάλλου της τριάδας ήταν ο αριθμητικός μέσος των δύο εξωτερικών μελών της.

Έτσι αρχίζει να διαφαίνεται μια περιοδικότητα της θέσης, της ιδιότητας και του αριθμού.
Αναγνώρισε ως τριάδες το σίδηρο, το κοβάλτιο και το νικέλιο (τα στοιχεία 26, 27, 28, με ατομικά βάρη 55,83 , 58,93 και 58,69). Επίσης το χλώριο, το βρώμιο και το ιώδιο καθώς και το ασβέστιο, το στρόντιο και το βάριο.

Το να εντοπίζει κανείς τριάδες στοιχείων δεν είναι καθόλου δύσκολο απο τη δική μας οπτική γωνία διότι οι ομοιότητες γειτονικών περιοχών είναι πολύ στενές.

Είναι πολύ δύσκολο όμως να έχει κάποιος σφαιρική αντίληψη για δωδεκάδες στοιχείων. Μια περαιτέρω δυσκολία ήταν οτι τον καιρό του Dobereiner είχαν ανακαλυφτεί μόνο λίγα στοιχεία του βασιλείου της χημείας.