«Εφυγε» ο πατέρας τού ζάπινγκ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΣΑΚΗΣ
ΜΑΛΑΒΑΚΗΣ
Ο
Γιουτζίν Πόλι ήταν ο εφευρέτης του Flash-Matic, του
πρώτου τηλεκοντρόλ, το 1955 Ο Γιουτζίν Πόλι, ένας εφευρέτης του οποίου το πιο
διάσημο δημιούργημα μας έκανε περισσότερο οκνηρούς, ήταν και συνεχίζει να είναι
αιτία ενδοοικογενειακών διαπληκτισμών και, κυρίως, άλλαξε για πάντα τον τρόπο
που βλέπουμε τηλεόραση, απεβίωσε την 20/5/12 σε νοσοκομείο του Σικάγου. Ο
Γιουτζίν Πόλι ή αλλιώς ο εφευρέτης του τηλεκοντρόλ πέθανε σε ηλικία 96 ετών.
Ο
θάνατός του ανακοινώθηκε από τη Zenith Electronics Corporation, όπου ο
αμερικανός εφευρέτης ξεκίνησε την καριέρα του ως αποθηκάριος το 1935. Στη
συνέχεια αναρριχήθηκε στις διάφορες θέσεις μηχανικών της εταιρείας, για να
καταλήξει το 1955 να εφεύρει το Flash-Matic ή αλλιώς το πρώτο τηλεκοντρόλ στην
ιστορία της τηλεόρασης.
Το
τηλεκοντρόλ Flash-Matic, το οποίο λειτουργούσε όπως ένας φακός, ήταν σχεδιασμένο
σαν κοντόκαννο περίστροφο. Ο σχεδιασμός του θεωρείται ότι υπήρξε επιλογή του
ίδιου του εφευρέτη και αποσκοπούσε στο να δώσει στους τηλεθεατές την εντύπωση
ότι «σκοτώνουν» τις διαφημίσεις. Σύμφωνα με όσα δήλωσε ο Πόλι σε μια συνέντευξή
το 2002, τότε 86 ετών, «το καζανάκι μπορεί να είναι η πιο πολιτισμένη εφεύρεση,
αλλά το τηλεκοντρόλ είναι η δεύτερη πιο σημαντική. Τόσο σημαντική όσο και το
σεξ».Για την εφεύρεσή του ο Γιουτζίν Πόλι έλαβε μπόνους 1.000 δολάρια ενώ κατά
τη διάρκεια των 47 χρόνων που εργάστηκε στη Zenith Electronics Corporation του
απονεμήθηκαν 18 διπλώματα ευρεσιτεχνίας. Το 1997 τιμήθηκε επίσης με το βραβείο
Eμι για τη συνεισφορά του στην τηλεόραση.
10
γνωστοί και άγνωστοι "τρελοί" που άλλαξαν τον κόσμο (προς το καλύτερο).
Μέχρι τώρα, έχω βρει και μεταφράσει αρκετές λίστες που όλες τους είναι
μοναδικές. Ωστόσο, την παρακάτω λίστα την καταευχαριστήθηκα. Ειλικρινά, όποιος
μπει στον κόπο να την διαβάσει θα αλλάξει άποψη για τον ορισμό της ιδιοφυΐας.
Για κάποιους από τους παρακάτω μπορείτε κάλλιστα να αφαιρέσετε τα εισαγωγικά από
την λέξη τρελοί που αναφέρω στον τίτλο.
Μεγάλες τυχαίες εφευρέσεις Επιμέλεια Γεωργία Γεωργακαράκου
Τριάντα έξι «κρυφοί ήρωες» της
καθημερινότητάς μας εκτίθενται στο Μουσείο Επιστημών του Λονδίνου
Μια πτήση στους αιθέρες είναι αρκετή για
να σε κάνει εφευρέτη. Αυτό τουλάχιστον αποδεικνύεται στην περίπτωση των
μηχανικών Αλ Φίλντινγκ και Μαρκ Σαβάνες, οι οποίοι στο τέλος της δεκαετίας του
1950 προσπάθησαν να φτιάξουν ένα νέο είδος υφασμάτινης ταπετσαρίας έχοντας ως
πρότυπο τον αέρα που παγιδεύεται ανάμεσα στις κουρτίνες του μπάνιου. Αν και η
προσπάθειά τους τελικά δεν ευδοκίμησε, η ιδέα για τη δημιουργία της
πρωτοποριακής ταπετσαρίας δεν κλείστηκε για πάντα στα συρτάρια του γραφείου
τους. Λίγο καιρό αργότερα, κατά τη διάρκεια ταξιδιού, ο Σαβάνες παρατήρησε ότι
τα σύννεφα μοιάζουν με μαξιλάρια που απορροφούν τους κραδασμούς του αεροπλάνου
την ώρα που εκείνο προσγειώνεται. Η παρατήρηση αυτή ήταν αρκετή για να δώσει
στον μηχανικό την ιδέα δημιουργίας του bubble wrap ή αλλιώς του πλαστικού
καλύμματος με φουσκάλες αέρα, το οποίο χρησιμοποιείται κατά κύριο λόγο για τη
συσκευασία και μεταφορά εύθραυστων προϊόντων.
Το πρωτοποριακό αυτό υλικό συσκευασίας
είναι ένα μόνο από τα 36 οικιακά αντικείμενα που περιλαμβάνονται στην έκθεση «Hidden
Heroes» και λειτουργούν ως αφανείς ήρωες στην καθημερινότητα εκατομμυρίων
ανθρώπων ανά τον κόσμο. «Τιμούμε απλά, καθημερινά αντικείμενα», εξηγεί η Σούζαν
Μόσμαν, ειδικός της επιστήμης των υλικών στο Μουσείο Επιστημών. «Δεν
αναρωτιόμαστε ποτέ για αυτά τα αντικείμενα γιατί, πολύ απλά, τα χρησιμοποιούμε
κάθε μέρα. Τα θεωρούμε δεδομένα. Ωστόσο και αυτά κάποιος τα εφηύρε». Αν και τα
εκθέματα συνδυάζουν τη φαινομενική απλότητα με τη λειτουργικότητα και την
καλαισθησία, οι μύθοι που κρύβονται πίσω από τον τρόπο εφεύρεσής τους
ποικίλλουν. Δεν είναι μάλιστα λίγα τα αντικείμενα που δημιουργήθηκαν... κατά
τύχη.
Φακελάκια τσαγιού. Οπως για
παράδειγμα τα φακελάκια τσαγιού που ανακαλύφθηκαν από τον αμερικανό έμπορο
τσαγιού Τόμας Σάλιβαν, όταν εκείνος αποφάσισε να στείλει δείγματα σε πελάτη του
μέσα σε μεταξωτά φακελάκια. Ο αγοραστής, από τη μεριά του, θέλοντας να δοκιμάσει
την ποιότητα του προϊόντος τα βουτούσε στο νερό, με αποτέλεσμα τα φακελάκια
τσαγιού να θεωρούνται σήμερα από τις πιο χρήσιμες εφευρέσεις. Ακόμη όμως μια
τυχαία ανακάλυψη είναι αυτή του Νόρμαν Γούντλαντ, ο οποίος ζωγραφίζοντας κάθετες
γραμμές στην άμμο εμπνεύστηκε πριν απ' όλους τη βάση δεδομένων που «κουβαλά»
κάθε προϊόν, γνωστή και ως barcode.
Ενα λάθος ξεκίνημα, όπως ακριβώς συνέβη
στην περίπτωση του bubble wrap, είναι συχνά το πρώτο βήμα για μια πολλά
υποσχόμενη ανακάλυψη. Το σημείωμα Post It, για παράδειγμα, προέκυψε και αυτό
ύστερα από τις αποτυχημένες προσπάθειες του Σπένσερ Σίλβερ να δημιουργήσει μια
πολύ δυνατή κόλλα. Ο συνεργάτης του Αρθουρ Φράι, από την άλλη, έχοντας
αγανακτήσει με τους σελιδοδείκτες που έπεφταν από το βιβλίο με τους ύμνους που
έψελνε στην τοπική χορωδία, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει την «αποτυχημένη»
παρτίδα Post It ως μια μοντέρνα εκδοχή σελιδοδείκτη. «Πρόκειται για κλασική
περίπτωση όπου μια αντιξοότητα μετατράπηκε σε πλεονέκτημα, αλλάζοντας απλά και
μόνο τον τρόπο που χρησιμοποιεί κανείς ένα αντικείμενο» σχολιάζει η Σούζαν
Μόσμαν, τονίζοντας παράλληλα ότι βασική προϋπόθεση για τέτοιου είδους
ανακαλύψεις είναι η εγρήγορση.
Και όντως έτσι έχουν τα πράγματα, γεγονός
που αποδεικνύεται από την περίπτωση του Τσαρλς Γκουντγίαρ και των ελαστικών του.
Γύρω στο 1840 γεννήθηκε στο μυαλό του εφευρέτη η σκέψη του βουλκανισμού των
ελαστικών ή, με άλλα λόγια, η τοποθέτηση θείου στα ελαστικά για να αυξήσει τη
σταθερότητά τους. Την ίδια περίοδο, όμως, ο Τόμας Χάνκοκ ανέπτυξε μια παρόμοια
μέθοδο στη Μεγάλη Βρετανία, την οποία πρόλαβε να κατοχυρώσει ως πατέντα οκτώ
εβδομάδες νωρίτερα από τον Γκουντγίαρ. Περίπου έναν χρόνο αργότερα τα βελτιωμένα
ελαστικά βγήκαν στην αγορά, τα κέρδη του Χάνκοκ αυξήθηκαν κατακόρυφα, ενώ ο
Γκουντγίαρ πέθανε φτωχός χωρίς καμία συμμετοχή στην επιτυχία των ελαστικών.
Οι κονσέρβες του Ναπολέοντος
Μπορεί να μην είναι ιδιαίτερα παλιά εφεύρεση, ωστόσο έχει τις ρίζες της σε μια
αυτοκρατορική ανακάλυψη του 1809. Τη χρονιά, δηλαδή, που ο Ναπολέων ζήτησε τη
διεξαγωγή διαγωνισμού με αντικείμενο την καλύτερη διατήρηση των τροφίμων σε
καιρό πολέμου. Νικητής του ιδιότυπου αυτού διαγωνισμού ανακηρύχθηκε ο Νίκολας
Απερτ με τα αεροστεγώς κλεισμένα γυάλινα δοχεία του, τα οποία όμως χρειάστηκαν
τροποποιήσεις πολλών δεκαετιών μέχρι να εξελιχθούν στη σημερινή μορφή των
τενεκεδένιων κουτιών. «Υπήρχαν κονσέρβες βοδινού, προορισμένες για τον Πόλεμο
των Μπόερς που δεν μπορούσε κανείς να τις ανοίξει αν δεν είχε σφυρί» σχολιάζει η
Σούζαν Μόσμαν σχετικά με την πορεία των τενεκεδένιων κουτιών στην ιστορία της
καθημερινότητας
Ελαστικά Η χρήση θείου στην
κατασκευή των ελαστικών άνοιξε νέους ορίζοντες στις μεταφορές, όχι όμως και στη
ζωή του Τσαρλς Γκουντγίαρ που έχασε την πατέντα από τον Τόμας Χάνκοκ
Post It Η σούπερ κόλλα δεν πέτυχε,
τα χαρτάκια έγιναν σελιδοδείκτες και... εγένετο το πιο χρηστικό αυτοκόλλητο για
κάθε γραφείο
Βέλκρο Με αφορμή κομμάτια φυτών
που κολλούσαν στο τρίχωμα του σκύλου του κατά την πεζοπορία στα βουνά, ο ελβετός
μηχανικός Ζορτζ ντε Μέστραλ δημιούργησε το γνωστό σε όλους μας βέλκρο με τις
χιλιάδες εφαρμογές στην καθημερινότητά μας
Χάνζαπλαστ Πρόκειται για μια
εφεύρεση του 1920 με εμπνευστή τον Ερλ Ντίκσον, έναν εργαζόμενο της Johnson &
Johnson, που στην προσπάθειά του να ανακουφίσει τη σύζυγό του από έναν
μικροτραυματισμό χρησιμοποίησε ύφασμα, γάζα και μια αυτοκόλλητη ταινία για να
καλύψει την πληγή της
Συρμάτινη κρεμάστρα Φτάνοντας αργοπορημένος στη
δουλειά του μια κρύα μέρα του 1904, ο Αλμπερτ Πάρκχαουζ είδε όλους τους
καλόγερους γεμάτους πανωφόρια. Μην έχοντας άλλη επιλογή, λοιπόν, έδωσε το σχήμα
της σημερινής κρεμάστρας σε ένα κομμάτι σύρμα που βρέθηκε μπροστά του,
καταφέρνοντας έτσι και αυτός να κρεμάσει κάπου το σακάκι του. Τα υπόλοιπα είναι
ιστορία...
Απλές αλλά πολύ χρήσιμες εφευρέσεις
Απλές
εφευρέσεις που μπορεί να μην άλλαξαν τη ροή της ιστορίας, αλλά τις συναντούμε
καθημερινά στη ζωή μας και μας διευκολύνουν ιδιαίτερα....
Οι εφευρέτες τους δεν έγιναν διάσημοι και κανείς δε σκέφτεται το πόσο επηρεάζουν
την καθημερινότητά μας ή το πώς θα ήταν η ζωή μας χωρίς αυτά.
Σας παρουσιάζουμε κάποια από τα απλά αυτά αντικείμενα και την ιστορία τους.
1. Το λαστιχάκι
Τα γνωστά σε όλους λαστιχάκια εφευρέθηκαν το 1845 από τον Stephen Perry στην
Αγγλία, ο οποίος για την κατασκευή τους χρησιμοποίησε λάστιχο εμπλουτισμένο με
διάφορες χημικές ουσίες για την αύξηση της αντοχής του. Σήμερα τα λαστιχάκια
κατασκευάζονται κυρίως από φυσικό λάστιχο (το οποίο έχει πολύ μεγάλη αντοχή αλλά
και ελαστικότητα) που προέρχεται από δέντρα, καθώς επίσης και από συνθετικό
λάστιχο το οποίο προέρχεται από την ανάμιξη υποπροϊόντων του πετρελαίου και
είναι πολύ πιο φθηνό. Η γκάμα των χρήσεών τους είναι τεράστια, αφού
χρησιμοποιούνται σε όλα τα νοικοκυριά, τα γραφεία και γενικότερα σε πάρα πολλές
πτυχές της καθημερινότητάς μας.
2. Ο συνδετήρας
Είναι το αντικείμενο που χρησιμοποιείται πιο πολύ για τη συγκράτηση χαρτιών.
Είναι μια πολύ απλή κατασκευή, αποτελούμενη από ένα μικρό κομμάτι σύρματος το
οποίο λυγίζετε για να πάρει τη χαρακτηριστική μορφή του συνδετήρα. Αν και σήμερα
οι πλαστικοί συνδετήρες είναι εξίσου συνηθισμένοι, όταν πρωτοεμφανίστηκαν
κατασκευαζόταν αποκλειστικά από ατσάλι εξαιτίας της μεγάλης του αντοχής. Δεν
είναι ξεκάθαρο ποιός είναι ο εφευρέτης των συνδετήρων με τη μορφή που
χρησιμοποιούνται ακόμα και σήμερα αφού κατά καιρούς έχουν πατενταριστεί διάφορες
παραλλαγές του. Ωστόσο η κατασκευή που μοιάζει περισσότερο είναι αυτή που
πρωτοπαρουσιάστηκε το 1904 στην Αμερική από την εταιρεία Cushman & Denison.
3. Το καλαμάκι
Το καλαμάκι έκανε την πρώτη του εμφάνιση πριν από αρκετές χιλιάδες χρόνια, όταν
οι Σουμέριοι χρησιμοποιούσαν κούφια άχυρα για να πίνουν μπύρα! Για τη σημερινή
του μορφή ωστόσο, υπεύθυνος είναι ο Marvin Stone ο οποίος το κατοχύρωσε σαν
πατέντα το 1888. Αρχικά ο Marvin τύλιξε ένα χαρτί γύρω από ένα μολύβι και το
κόλλησε για να διατηρήσει το σχήμα του, ενώ στη συνέχεια χρησιμοποίησε επένδυση
παραφίνης για μεγαλύτερη αντοχή. Ο Joseph Friedman το 1937 δημιούργησε το
σημερινό «σπαστό καλαμάκι», εξελίσσοντας ακόμα περισσότερο την ιδέα του Marvin
Stone. Το χαρτί αντικαταστάθηκε από το πλαστικό κατά τη δεκαετία του 1960, όταν
η χρήση του τελευταίου επεκτάθηκε σε χιλιάδες καθημερινά πράγματα.
4. Το σχοινί
Το σχοινί χρησιμοποιείται από τον άνθρωπο για πάνω από 30.000 χρόνια, ακόμα και
αν οι πρώτες του μορφές δεν ήταν τίποτα παραπάνω από φυτά αρκετά ευλύγιστα και
ανθεκτικά. Ο πρώτος λαός που χρησιμοποιεί πιο εξελιγμένες μορφές σχοινιού είναι
οι Αιγύπτιοι, περίπου 6.000 πριν. Σαν πρώτες ύλες χρησιμοποιούν ίνες καλαμιού
και πάπυρου, καθώς επίσης και τρίχες ζώων που δένονται μεταξύ τους για
μεγαλύτερη αντοχή. Σήμερα τα σχοινιά γίνονται από συνθετικές ίνες όπως πλαστικό
και νάιλον που φυσικά τους δίνουν εξαιρετική ανθεκτικότητα και ευλυγισία.
5. Η χαρτοσακούλα
Η ιδέα ανήκει στον Walter Deubner, ιδιοκτήτη παντοπωλείου στην Αμερική τη
δεκαετία του 1980. Τότε παρατήρησε ότι οι πελάτες στο μαγαζί του αγόραζαν λίγα
πράγματα ώστε να μπορούν εύκολα να τα κουβαλήσουν με τα χέρια τους. Για να
αυξήσει τις πωλήσεις του, κατασκεύασε τις πρώτες χαρτοσακούλες τις οποίες έδινε
στους πελάτες για να τους διευκολύνει. Η ιδέα αυτή γνώρισε τέτοια επιτυχία, που
μόλις ένα χρόνο μετά την κατοχύρωσή της σαν πατέντα, ο Walter Deubner έγινε
πάμπλουτος. Με το πέρασμα των χρόνων βέβαια η χρήση της χαρτοσακούλας
περιορίστηκε σε μεγάλο βαθμό από τη διάδοση των πιο φιλικών προς το περιβάλλον
επαναχρησιμοποιούμενων πλαστικών τσαντών.
Πέντε
προϊόντα που ανακαλύφθηκαν
κατά λάθος!
Τα
παρακάτω προϊόντα που θα δείτε, όσο απίστευτο κι αν σας φαίνεται, είτε
ανακαλύφθηκαν για κάποιο διαφορετικό σκοπό είτε κατά λάθος!
Όπως και να χει, έχουν μπει πλέον για τα καλά στη ζωή μας και είναι πολύ
δύσκολο να φανταστούμε πώς θα ήμασταν χωρίς αυτά.
Δείτε λοιπόν πέντε πασίγνωστα προϊόντα τα οποία προορίζονταν
για
άλλη χρήση ή
δεν θα έπρεπε καν να υπάρχουν.
1. Φούρνος μικροκυμάτων
To 1945 ένας μηχανικός της αμερικανικής κατασκευάστριας εταιρείας οπλικών
συστημάτων Raytheon παρατήρησε πως οι σοκολάτες που είχε στην τσέπη του έλιωναν
κάθε φορά που χρησιμοποιούσε την τεχνολογία «magnetron». Συνειδητοποίησε λοιπόν
πως η ακτινοβολία «έψηνε» τα γλυκά. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία
2. Πυροτεχνήματα
Ανακαλύφθηκαν από λάθος όταν ένας μάγειρας συνδύασε κάρβουνο, θειάφι και νιτρικό
κάλιο.
3. Viagra
To
μαγικό χαπάκι προοριζόταν ως φάρμακο για την καρδιά μέχρι που οι γιατροί
διαπίστωσαν πως η πίεση του αίματος αυξανόταν
σε συγκεκριμένο σημείο του
σώματος.
4. Πατατάκια
Το 1853 ο σεφ George Crum μάλλον ενοχλήθηκε πάρα πολύ από έναν πελάτη ο οποίος
επέστρεφε τις πατάτες στην κουζίνα επειδή δεν ήταν πολύ τραγανές. Ο σεφ έκοψε
τις πατάτες σε πολύ λεπτές φέτες, τις τηγάνισε και προσέθεσε αλάτι. Η
συνταγή
αυτή δεν άργησε να κάνει πάταγο!
5. Καφές
Ο μύθος λέει πως ένα Ασσύριος ή Αιθίοπας βοσκός παρατήρησε πως το κοπάδι του
ήταν ιδιαίτερα δραστήριο και ενεργητικό όταν τα ζώα έτρωγαν κόκκους καφέ. Αφού
δοκίμασε ο ίδιος, πήγε σε έναν τοπικό ιμάμη ο οποίος καβούρντισε και έβρασε τους
κόκκους.
Ταμπλέτα: Το νέο gadget του πόθου
Είναι
το
μήλον
της Εριδος του νέου τεχνολογικού πολέμου καθώς πρόκειται για ένα από τα
δημοφιλέστερα προϊόντα τεχνολογίας στον
κόσμο, συνθέτοντας
μια αγορά 66,4 δισ. δολαρίων!
Κάποτε
η ταμπλέτα χρησίμευε μόνο για να... διώχνουμε τα κουνούπια. Σήμερα όμως είναι
ένα από τα δημοφιλέστερα προϊόντα τεχνολογίας στον κόσμο, συνθέτοντας μια αγορά
δεκάδων εκατομμυρίων χρηστών που αποφέρει 66,4 δισ. δολάρια ετησίως σε αυτούς
που την ελέγχουν.
ΚΟΡΥΦΗ |