ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ 2: Ποιος είναι ο Θεός των Χριστιανών; «Τίνα με λέγουσιν οι άνθρωποι είναι;» III. Ο Ιησούς στο Κοράνιο και στις Χαντίθ

III. Ο Ιησούς στο Κοράνιο και στις Χαντίθ

i. Κοράνιο

Ο Υιός της Μαρίας (2, 87 και 253. 3,45 και 4.157,171)

Ιησούς και λόγος του Θεού (3, 39, 45 και 4, 71)

Προφήτης (3, 49, 53)

Εσχατολογικός προφήτης (93, 61)

Θαυματουργός (21, 91 και 66, 12)

ii. Χαντίθ

Ο Ιησούς απρόσβλητος από τον πειρασμό τη στιγμή της γέννησής του

ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ 2: Ποιος είναι ο Θεός των Χριστιανών; «Τίνα με λέγουσιν οι άνθρωποι είναι;» II.Ο Ιησούς Χριστός στην Καινή Διαθήκ

ΙΙ. Ο Ιησούς Χριστός στην Καινή Διαθήκη

  1. Ο Μεσσίας που ανήγγειλαν οι Προφήτες: Το κήρυγμα στη Ναζαρέτ (Λκ 4, 14-21. Ησ 11, 1-10)
  2. Ο μοναδικός διδάσκαλος (Λκ 11, 27. 19, 48. Μκ 1, 22. 4, 33 και Επί του Όρους Ομιλία: Μτ 5-7)
  3. Φανερώνει τον Θεό ως Πατέρα που συγχωρεί τα παιδιά του: Η παραβολή του σπλαχνικού Πατέρα (Λκ 15, 11-32)
  4. Δίπλα σε όλους χωρίς καμιά διάκριση: Η παραβολή του σπλαχνικού Σαμαρείτη (Λκ 10, 25-37)
  5. Αποδέχεται και συνομιλεί χωρίς διακρίσεις με άντρες και γυναίκες: Διάλογος με τη Σαμαρείτισσα (Ιω 4, 1-42)
  6. Συγχωρεί «αμαρτωλούς» που έχουν ανοιχτή καρδιά: Η περίπτωση της μοιχαλίδας και του Ζακχαίου (Ιω 8, 3-11. Λκ 19, 1-10)
  7. Χορταίνει τη σωματική και πνευματική πείνα των ανθρώπων: Ο χορτασμός των πεντακισχιλίων (Ιω 6, 1-15)
  8. Ανοίγει τα μάτια των ανθρώπων: Η θεραπεία του εκ γενετής τυφλού (Ιω 9)
  9. Ελευθερώνει τους ανθρώπους από την τυπική τήρηση του Νόμου με την εντολή της αγάπης: Η θεραπεία του ανθρώπου με παράλυτο χέρι (Μκ 3, 1-6)
  10. Κηρύττει μια κοινωνία δικαιοσύνης και ταυτίζεται με τους αδυνάτους: Παραβολή της Κρίσης (Μτ 25, 31-45)
  11. Συγχωρεί και αγαπά όλους το ίδιο, ακόμη και τους σταυρωτές του (Λκ 23, 34)
  12. Κρίνει αυστηρά την υποκρισία και τη σκληροκαρδία: «Ουαί υμίν γραμματείς και φαρισαίοι υποκριταί» (Μτ 23, 13-33)
  13. Πάσχει, πεθαίνει και ανασταίνεται (Μκ 15, 21 - 16, 8)
  14. Ο Σωτήρας του κόσμου: «Εν τω κόσμω θλίψιν έξετε, αλλά θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμον» (Ιω 16, 33)
  15. Ο Ιησούς «σημείον αντιλεγόμενον» (Μτ 16, 13)

Ο Μεσσίας που ανήγγειλαν οι Προφήτες: Το κήρυγμα στη Ναζαρέτ

Ο Ιησούς επέστρεψε γεμάτος με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος στη Γαλιλαία και η φήμη του διαδόθηκε σε όλα τα περίχωρα. Δίδασκε στις συναγωγές τους και τον υμνούσαν όλοι. Ύστερα ήρθε στη Ναζαρέτ, όπου είχε μεγαλώσει. Το Σάββατο πήγε όπως συνήθιζε, στη συναγωγή και σηκώθηκε να διαβάσει τις Γραφές. Του έδωσαν το χειρόγραφο με τα λόγια του προφήτη Ησαΐα. Ο Ιησούς το ξετύλιξε και βρήκε το σημείο όπου ήταν γραμμένο το εξής: Το Πνεύμα του Κυρίου με κατέχει, γιατί ο Κύριος με έχρισε και μ' έστειλε ν’ αναγγείλω το χαρμόσυνο μήνυμα στους φτωχούς, να θεραπεύσω τους συντριμμένους ψυχικά· στους αιχμαλώτους να κηρύξω λευτεριά και στους τυφλούς ότι θα βρουν το φως τους να φέρω λευτεριά στους τσακισμένους, να αναγγείλω του καιρού τον ερχομό, που ο Κύριος θα φέρει τη σωτηρία στον λαό του.  Ύστερα τύλιξε το χειρόγραφο, το έδωσε στον υπηρέτη και κάθισε. Τα μάτια όλων στη συναγωγή ήταν προσηλωμένα πάνω του.  Άρχισε τότε να τους λέει6: «Σήμερα βρίσκει την εκπλήρωσή της η προφητεία που μόλις ακούσατε».

Λκ 4, 14-21

Ένα κλωνάρι θα φυτρώσει απ’ τον κορμό του Ιεσσαί κι ένα κλαδί θα ξεπροβάλλει από τις ρίζες του. Πάνω του θ’ αναπαύεται το Πνεύμα του Κυρίου το πνεύμα αυτό θα του δίνει σοφία και σύνεση, την ικανότητα ν’ αποφασίζει τη δύναμη να εκτελεί, τη γνώση του Κυρίου, το σεβασμό στον Κύριο. Η πιο μεγάλη του ευχαρίστηση θα’ ναι να σέβεται τον Κύριο. Τίποτα δε θα κρίνει απ’ τα φαινόμενα ούτε θ’ αποφασίζει απ’ τα λεγόμενα. Αλλά θα κρίνει με δικαιοσύνη του φτωχούς και θα υπερασπίζεται μ’ ευθύτητα τους ταπεινούς της χώρας. Χάρη στις αυστηρές του εντολές στη χώρα θα κρατά την τάξη και με την κρίση του θα θανατώνονται οι ασεβείς. Η δικαιοσύνη κι η πιστότητα θα΄ ναι γι’ αυτόν σαν το ζωνάρι που τυλίγει τη μέση του. Τότε θα κάθεται ο λύκος παρέα με το αρνί και θα κοιμάται ο πάνθηρας με το κατσίκι αντάμα. Το μοσχαράκι και λιονταρόπουλο θα βόσκουνε μαζί κι ένα μικρό παιδί θα τα οδηγάει. Η αγελάδα κι η αρκούδα την ίδια θα’ χουνε βοσκή και τα μικρά τους το ίδιο το λημέρι· το λιοντάρι θα τρέφεται καθώς το βόδι με άχυρο. Το βρέφος άφοβα θα παίζει στη φωλιά της έχιδνας, το νήπιο που μόλις αποκόπηκε από της μάνας του το γάλα θ’ απλώνει το χεράκι του στης κόμπρας τη σπηλιά. Κανένας δε θα προξενεί στον άλλον βλάβη ούτε κακό πουθενά στ’ όρος το άγιο του Θεού, γιατί η γνώση του Κυρίου τη χώρα θα σκεπάζει όπως σκεπάζουν τα νερά τη θάλασσα.  Σαν έρθει εκείνη η μέρα, το βλαστάρι από τη ρίζα του Ιεσσαί εκεί θα στέκεται για τους λαούς σημαία. Τα έθνη θα ’ρχονται να του ζητάνε συμβουλή και κατοικία του θα είν’ η δόξα του Κυρίου.

ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ 2: Ποιος είναι ο Θεός των Χριστιανών; «Τίνα με λέγουσιν οι άνθρωποι είναι;» Ι. Γνώμες των ανθρώπων για τον Ιησού Χριστό

 Ι. Γνώμες των ανθρώπων για τον Ιησού Χριστό

i. Πρόσωπα της εποχής του (Πιλάτος, Νικόδημος, Ιώσηπος, Κέλσος)

ii. Φιλόσοφοι, καλλιτέχνες (Μπ. Πασκάλ, Μ. Μπούμπερ, Μ. Γκάντι, Τ. Λειβαδίτης)

  1. Πρόσωπα της εποχής του (Πιλάτος, Νικόδημος, Ιώσηπος, Κέλσος))

Ο Ιησούς στον Πιλάτο

Ο Ιησούς στάθηκε μπροστά στο Ρωμαίο διοικητή, κι ο διοικητής άρχισε την ανάκριση: «Εσύ είσαι λοιπόν ο βασιλιάς των Ιουδαίων;» Ο Ιησούς του αποκρίθηκε: «Ναι, όπως το λες». Κι άρχισαν τότε να τον κατηγορούν οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι, μα αυτός δεν έδινε καμιά απάντηση. Τότε του λέει ο Πιλάτος. «Δεν ακούς πόσα σου καταμαρτυρούν;» Ο Ιησούς όμως δεν έδωσε καμιά απάντηση, κι ο διοικητής απόρησε πολύ γι’ αυτό.

Υπήρχε η συνήθεια κάθε Πάσχα να ελευθερώνει ο Ρωμαίος διοικητής έναν φυλακισμένο, όποιον θα του ζητούσε ο λαός. Στις φυλακές βρισκόταν τότε ένας πασίγνωστος φυλακισμένος, που λεγόταν Βαραββάς. Όταν συγκεντρώθηκε λοιπόν το πλήθος, ο Πιλάτος τους ρώτησε: «Ποιον θέλετε να σας ελευθερώσω; Το Βαρραβά ή τον Ιησού, που τον λένε Μεσσία;» Γιατί είχε καταλάβει πως από φθόνο και μόνο τού είχαν παραδώσει τον Ιησού.

Κι ενώ καθόταν στη δικαστική του έδρα, η γυναίκα του του έστειλε με κάποιον ετούτο το μήνυμα: «Μην κάνεις τίποτα εναντίον αυτού του αθώου, γιατί πολύ ταλαιπωρήθηκα απόψε στ’ όνειρό μου εξαιτίας του».

Στο μεταξύ οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι του συνεδρίου έπεισαν το πλήθος να ζητήσουν να ελευθερωθεί ο Βαρραβάς και να θανατωθεί ο Ιησούς. Όταν λοιπόν τους ξαναρώτησε ο διοικητής: «Ποιον από τους δύο θέλετε να σας ελευθερώσω;» το πλήθος αποκρίθηκε: «Το Βαρραβά!» Τους λέει ο Πιλάτος: «Και τι να τον κάνω τον Ιησού, που τον λένε Χριστό;» Όλοι του λένε: «Να σταυρωθεί!» Ο Πιλάτος ξαναρωτά: «Γιατί; Τι κακό έκανε;» Το πλήθος όμως κραύγαζε με περισσότερη δύναμη: «Να σταυρωθεί!»

Όταν είδε ο Πιλάτος πως έτσι δεν πετυχαίνει τίποτα, αλλά αντίθετα γίνεται περισσότερη αναταραχή, πήρε νερό και ένιψε τα χέρια του μπροστά στο πλήθος, λέγοντας: «Εγώ είμαι αθώος για το αίμα αυτού του δικαίου? το κρίμα πάνω σας». Κι  αποκρίθηκε όλος ο λαός και είπε: «Το αίμα του πάνω μας και πάνω στα παιδιά μας». Τότε τους απέλυσε το Βαρραβά, ενώ τον Ιησού τον μαστίγωσε και τον παρέδωσε να σταυρωθεί.

Mτ 27,11-26