ΕΛΕΝΗ ΕΥΡΙΠΙΔΗ ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

4Η ΣΚΗΝΗ Β ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ

-Η προαναγγελία της  εισόδου της  Θεονόης γίνεται από ………………………………….

-Αυτό δημιουργεί μια δραματική κορύφωση γιατί …………………………………………………………….

-Η Θεονόη κάνει μια  επιβλητική, μεγαλόπρεπη, ιεροπρεπή, τελετουργική εμφάνιση που προκαλεί σεβασμό και φόβο. (βρες τις φράσεις)

Το δίλημμα της Θεονόης:

  • Να παραδώσει τον ……………………………….ή να τον σώσει μαζί με …………………………………
  •    Να συνταχθεί με ………………… ή με …………………………………
  • Να υπερασπιστεί το δ………………..…    ή ……………………………….
  • Να πάρει το μέρος του …………………………..ή να συνταχθεί με τους θεούς και τον πατέρα της;

Ο Λόγος της Ελένης

Η ικεσία της Ελένης έχει διπλό στόχο:

Παράλληλο Κείμενο 2

Τα επιχειρήματα της Ελένης

-Επίκληση στο συναίσθημα:

-Επίκληση στη λογική:

-Επίκληση στο ήθος του δέκτη (ήθος Θεονόης):

-Επίκληση στην αυθεντία:   Απόψεις με γενικό κύρος, βία και έννοια του δικαίου:

Οι ρήσεις των δύο ηρώων (Ελένης – Μενελάου)

Μορφή ρήσεων: Μοιάζουν με «αγώνα λόγων». Οι συγκεκριμένες βέβαια ρήσεις δεν αποτελούν αγώνα, αφού    ……………………………………………………… ………………………………………………………………… Περισσότερο υπάρχει μια ατμόσφαιρα αγώνα, καθώς το ίδιο βασικό επιχείρημα αναπτύσσεται από δύο διαφορετικά πρόσωπα, με το Χορό να παρεμβαίνει, όπως σε ένα αληθινό αγώνα λόγων.

Το βασικό επιχείρημα που χρησιμοποιούν οι δύο ήρωες είναι το δίκαιο της «……………………» (δάνειο και απόδοση): …………………………………………………………………………………….

  Σύγκριση των λόγων Ελένης – Μενελάου:                         Πέρα από τις ομοιότητες στις δύο ρήσεις (κυρίως στο επιχείρημα) υπάρχουν διαφορές, κυρίως στο ύφος και τον τόνο της κάθε ρήσης. Στην Ελένη ξεχωρίζουμε την……………………………………………………………………………………………………….., ενώ στο Μενέλαο ξεχωρίζουμε τη σθεναρή επιμονή, το σοβαροφανή τρόπο, το σαρκαστικό τόνο και τις απειλές.

Ο λόγος του Μενελάου μοιάζει περισσότερο με δικανικό λόγο (με τα δύο βασικά του επιχειρήματα:

  • α. Πρέπει να  ………………………………………………………………………………………………………………,
  • β. Εφόσον οι θεοί δέχονται τα σφάγια δεν μπορούν στη συνέχεια να εξαπατούν αυτόν που προσφέρει τη θυσία και να μην ικανοποιούν το αίτημά του),

ενώ της Ελένης με συμβουλευτικό.

Ειδολογική κατάταξη του έργου: Άλλοι θεωρούν την «Ελένη» τραγωδία, άλλοι ……………………, άλλοι ………………………… δράμα.

Άλλοι πάλι θεωρούν ότι η «Ελένη» συνδέεται με τα πολιτικά γεγονότα της εποχής. Είναι μια πολιτική αλληγορία σε σχέση με τον Αλκιβιάδη. Μελετητές μάλιστα λένε ότι στην πραγματικότητα πρωταγωνιστής του έργου είναι ο Αλκιβιάδης που κρύβεται κάτω από το όνομα της Ελένης. Οι υπαινιγμοί κατά του Αλκιβιάδη είναι βέβαια φανεροί σ’ όλο το έργο. Όταν  η Ελένη λέει πως αν γυρίσει στη Σπάρτη θα της κλείνουν τις πόρτες, γίνεται υπαινιγμός για τον Αλκιβιάδη που τότε φιλοξενούνταν στη Σπάρτη και που του είχαν ανοίξει τις πόρτες. Κι όταν η ίδια λέει θεϊκή βουλή ήτανε να σκοτωθούν τόσοι και να βγάλει αυτή κακό όνομα, πάλι τον Αλκιβιάδη παρωδεί πως δεν έφταιγε τάχα τίποτε. Κι όταν βάζει τη Θεονόη να μαντεύει υπέρ της επιστροφής της Ελένης, προειδοποιεί πως πάλι οι θεομπαίχτες της Αθήνας θα επιστρατευθούν για να δώσουν χρησμό υπέρ της επιστροφής.

Η Θεονόη αποφασίζει ………………………………………… …………………………………………………………..

Επιχειρήματα:

ΟΔΥΣΣΕΙΑ – ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ 4Η ΕΝΟΤΗΤΑ

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ

1. Ξεκινώντας τον 1ο λόγο του προς την Αθηνά ο Τηλέμαχος…

  • αναφέρει τους μνηστήρες που ρημάζουν την περιουσία του.
  • τη ρωτάει πως περνάει.

2. Ο Τηλέμαχος πιστεύει ότι ο πατέρας του…

  • είναι ζωντανός και όπου να ‘ναι θα γυρίσει.
  •   είναι νεκρός.

3. Ο Τηλέμαχος ρωτάει τον ξένο από πού είναι, πώς ήρθε στην Ιθάκη, αν είναι παλιός φίλος του πατέρα του

ΣΩΣΤΟ              ΛΑΘΟΣ                 

4.  Η Αθηνά απαντάει ότι…

  • λέγεται Μέντορας και ότι ψάχνει να βρει μια καλή νύφη.
  • λέγεται Μέντης, ότι είναι βασιλιάς των Ταφίων και ότι ανταλλάσσει σίδηρο με χαλκό.

5. Η Αθηνά-Μέντης είναι παλιός φίλος του Οδυσσέα.

               ΣΩΣΤΟ                                 ΛΑΘΟΣ

6. Η Αθηνά ισχυρίζεται ότι ο Οδυσσέας…

  • έχει πεθάνει στον πόλεμο της Τροίας.
  •  είναι ζωντανός και μαντεύει ότι δε θα αργήσει να γυρίσει.

7. Τέλος, η Αθηνά ρωτάει τον Τηλέμαχο…

  • αν είναι παιδί του Οδυσσέα.
  • αν μπορεί να ξαπλώσει λίγο, γιατί είναι κουρασμένη από το ταξίδι.

8. Στον 2ο λόγο του προς την Αθηνά ο Τηλέμαχος…

  • παραδέχεται με σιγουριά ότι είναι γιος του Οδυσσέα.
  • αμφιβάλλει ότι είναι γιος του Οδυσσέα.

9. Ο Τηλέμαχος καμαρώνει που είναι γιος του γενναίου Οδυσσέα.

  • Σωστό. Ο Τηλέμαχος νιώθει περήφανος.
  •  Λάθος. Ο Τηλέμαχος εύχεται να ήταν γιος κάποιου άλλου, περισσότερο καλόμοιρου από τον Οδυσσέα.

10. Η Αθηνά απαντώντας ζητά να μάθει…

  • για τους μνηστήρες, ποιοι είναι, τι γυρεύουν.
  •   αν έχουν κι άλλο φαγητό.

11. Στον 3ο του λόγο προς την Αθηνά ο Τηλέμαχος της λέει…

  • ότι το σπίτι τους, όσο βρισκόταν εκεί ο Οδυσσέας, ήταν πλούσιο και γεμάτο τιμές.
  •   ότι είναι ευχαριστημένος με τους μνηστήρες.

12. Ο Τηλέμαχος, συνεχίζοντας το λόγο του, λέει ότι θα προτιμούσε ο πατέρας του να είχει πεθάνει, γιατί…

  • οι Παναχαιοί θα τον τιμούσαν με τύμβο κι ο ίδιος θα ήταν δοξασμένος.
  •   θα γινόταν ο ίδιος βασιλιάς της Ιθάκης.

13. Ο Τηλέμαχος συνεχίζοντας αναφέρει ότι οι μνηστήρες του μαδούν το βιος και ότι η μάνα του…

  • ξέχασε τον πατέρα του κι ετοιμάζεται να παντρευτεί.
  •   ούτε διώχνει τους μνηστήρες ούτε διαλέγει κάποιον για άντρα της.

14. Η Αθηνά απαντώντας του λέει ότι αν ερχόταν ο Οδυσσέας, θα τους σκότωνε όλους και του προτείνει να βρει τρόπο…

  • πώς θα παντρέψει τη μάνα του.
  •   πώς θα διώξει τους μνηστήρες.

15. Συμπληρωματικά του λέει…

  • να καλέσει σε συνέλευση τους Αχαιούς και να διώξει τους μνηστήρες.
  •   να καθίσει ήσυχος, γιατί οι μνηστήρες είναι επικίνδυνοι.

16. Ακόμη του λέει η μάνα του αν θέλει να παντρευτεί…

  • να πάει στο σπίτι του πατέρα της κι εκείνος να φροντίσει για το μελλοντικό γάμο της.
  • ο Τηλέμαχος να τη μαλώσει!

17. Επίσης, η Αθηνά συμβουλεύει τον Τηλέμαχο να πάει…

  • στην Πύλο και στη Σπάρτη να μάθει για τον πατέρα του.
  •  στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη να μάθει για τον πατέρα του.

18. Τέλος, του λέει να βρει τρόπο να σκεφτεί πώς θα σκοτώσει τους μνηστήρες, αναφέροντάς του το παράδειγμα

  • του Περσέα, που σκότωσε τη Μέδουσα.
  • του Ορέστη, που σκότωσε τον Αίγισθο.

19. Στον 4ο λόγο του προς την Αθηνά ο Τηλέμαχος της προτείνει να μείνει, να λουστεί και μετά να της προσφέρει δώρο φιλοξενίας.

  ΣΩΣΤΟ                                                ΛΑΘΟΣ

20. Η Αθηνά αρνείται και φεύγει…

  • από την πόρτα, όπως είχε έρθει
  •   πετώντας σαν το πουλί από το άνοιγμα της στέγης

ΟΔΥΣΣΕΙΑ – ΦΥΛΛΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ 1η ΕΝΟΤΗΤΑ

1.Η Οδύσσεια ξεκινάει με δύο προοίμια.

  • Το προοίμιο του ποιητή, όπου αυτός … …. …
  • και το προοίμιο της Μούσας, η οποία … … … .

2. Να χαρακτηρίσετε τις παρακάτω αφηγηματικές τεχνικές με μία από τις λέξεις της παρένθεσης: (κύκλος-in medias res)

  • επιλέγεται ως αρχή το πιο κρίσιμο σημείο μιας ιστορίας και στην πορεία, δημιουργούνται οι συνθήκες ώστε να αναφερθούν όσα προηγήθηκαν
  • Το να τελειώνει ένα τμήμα (ή ένας στίχος) ενός λογοτεχνικού κειμένου όπως (ακριβώς ή περίπου) αρχίζει.

 3. Να γράψετε τρεις από τις ιδιότητες του Οδυσσέα που παρουσιάζονται στο προοίμιο του ποιητή:

  •  
  •  
  •  

  4. Να χαρακτηρίσετε τις παρακάτω εκφράσεις ως κυριολεξία ή μεταφορά:

  • έμαθε πολλών ανθρώπων τις βουλές
  • σηκώνοντας το βάρος για τη δική του τη ζωή
  • κι όμως δεν μπόρεσε … να σώσει τους συντρόφους
  • αυτός σφοδρό κρεμούσε το θυμό του πάνω στον θεϊκό Οδυσσέα
  • τον έκρυβε κοντά της μια νεράιδα

5. Να σημειώσετε τις αντιθέσεις στους παρακάτω στίχους:

  • 7-11:
  • 14-19:
  • 23:

ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

Τάσος Λειβαδίτης – Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος 
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν’ αγωνίζεσαι 
για την ειρήνη και για το δίκιο. 
Θα βγεις στους δρόμους , θα φωνάξεις 
τα χείλη σου θα ματώσουν απ’ τις φωνές 
Το πρόσωπό σου θα ματώσει απ’ τις σφαίρες 
μα δε θα κάνεις ούτε βήμα πίσω. 
Κάθε κραυγή σου θα ‘ ναι μια πετριά 
στα τζάμια των πολεμοκάπηλων. 
Κάθε χειρονομία σου θα ‘ναι 
για να γκρεμίζει την αδικία. 
Δεν πρέπει ούτε στιγμή να υποχωρήσεις, 
ούτε στιγμή να ξεχαστείς. 
Είναι σκληρές οι μέρες που ζούμε. 
Μια στιγμή αν ξεχαστείς, 
αύριο οι άνθρωποι θα χάνονται 
στη δίνη του πολέμου, 
έτσι και σταματήσεις 
για μια στιγμή να ονειρευτείς 
εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα 
θα γίνουν στάχτη απ’ τις φωτιές. 
Δεν έχεις καιρό, δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου 
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος. 
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος 
μπορεί να χρειαστεί και να πεθάνεις 
για να ζήσουν οι άλλοι. 
Θα πρέπει να μπορείς να θυσιάζεσαι 
ένα οποιοδήποτε πρωινό. 
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος 
θα πρέπει να μπορείς να στέκεσαι 
μπρος στα ντουφέκια!

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΑΒΑΝΗΣ-ΡΕΝΤΗΣ

Στο Διομήδη Κομνηνό


“Μεταξύ των φονευθέντων , είναι ο
Διομήδης Κομνηνός, ετών 17, με
βεβαρυμένον παρελθόν”.
Εφημερίδες – από επίσημη ανακοίνωση

Βεβαίως,
είχε βεβαρυμένο παρελθόν ο Διομήδης.
Πέντε χρονών, στους ώμους του πατέρα του
φώναζε για λευτεριά στην Κύπρο,
δέκα χρονών, ξυπόλυτος,
με μια φέτα ψώμι στην τσέπη,
βάδιζε στην πορεία της ειρήνης,
στα δώδεκα ζητούσε δημοκρατία.
Στα δέκα επτά
μ’ένα πλακάτ στο χέρι:
ψωμί – παιδεία – ελευθερία.


Ρούλα Ιωαννίδου – Σταύρου Κινήσαν οι φωνές τους

Κινήσαν οι φωνές τους
με τους τρελλούς αγέρηδες να σμίξουν
Να παραβγούν στο πάλεμα τους σιδηρόφραχτους
Να πετάξουν πάνω από τις πύλες του Πολυτεχνείου
Να περάσουν τα σύνορα της πρωτεύουσας
και να γιομίσει η Ελλάδα, ΕΛΛΑΔΑ
Οι δικές τους οι φωνές
προτάσσουν το στήθος στα τανκς, στα τεθωρακισμένα
“των ελεύθερων αγωνιζομένων φοιτητών
των ελεύθερων αγωνιζομένων Ελλήνων”
άλλοτε μετουσιώνονται σε κραυγή: Ελευθερία
και άλλοτε σε αίμα: Και πάλιν Ε λ ε υ θ ε ρ ί α

ΤΟ ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ       Κ. Μητροπούλου

Στο προσκλητήριο ήτανε χιλιάδες,
πλάι στους απόντες έμπαινε σταυρός.
Μετρήθηκαν για σιγουριά οι μανάδες,
κανείς δεν είπε τ’ όνομα « νεκρός »

Στο προσκλητήριο ήτανε παρόντες:
ένας καημός, μια μνήμη κι οι αριθμοί.
Ζούνε ανάμεσά τους κι οι απόντες
για πάντα θα θυμούνται οι ζωντανοί.

Λένα Παππά     
 Στούς σκοτωμένους σπουδαστές του Νοεμβρίου

Μάτια κλειδωμένα, χέρια παγωμένα
κείτεται
-δεκοχτώ χρονώ ήτανε δεν ήτανε-
για να έχω εγώ πουλιά-φτερά στα χέρια μου,
και συ στο σπιτάκι σου,
μια γλάστρα με βασιλικό στο πεζουλάκι
και τα παιδιά μας ξένοιαστα να χτίζουνε το μέλλον.

 Η μάνα του τον περιμένει και δεν έρχεται,
η άνοιξή του παίζει κα δεν τηνε ξέρει πια.
Στις φλέβες του αίμα σταματημένο και πικρό,
γυαλί σπασμένο ο κόσμος, σωριασμένο πάνω του.
Για να έχω εγώ τον άσπρο μου ύπνο
Και συ γαρίφαλο χαμόγελο στο στόμα σου,
για να ’χουν τα παιδιά μας το δικό τους ήλιο…
ήταν φωνές χιλιάδες του λαού σου.

Η συμμετοχή του Γυμνασίου Καλλιθέας στο 7ο Διεθνές Νεανικό Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος-Αρχαία Μεσσήνη 2018

Οι «Όρνιθες» του Αριστοφάνη, είναι μια θεατρική παράσταση που παρουσιάστηκε από το Γυμνάσιο Καλλιθέας στο αρχαίο θέατρο της Μεσσήνης.

Η ομάδα μας

Με αυτήν την παράσταση έκλεισε ο κύκλος μιας ευχάριστης διαδρομής – εξερεύνησης στο χώρο της Μουσικής, του Θεάτρου και του Πολιτισμού, που ξεκίνησε το σχολικό έτος  2016-17 και ολοκληρώθηκε το 2017-18 με τη συμμετοχή της θεατρικής ομάδας του Γυμνασίου Καλλιθέας στο «7ο Διεθνές Νεανικό Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος – Αρχαία Μεσσήνη 2018».

Παρουσιάστηκε το αυθεντικό κείμενο «Όρνιθες» του Αριστοφάνη, σε μετάφραση Βασίλη Ρώτα και μουσική του Μάνου Χατζιδάκι.

Το έργο αυτό παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 414 π.Χ.  στα Διονύσια, χαρίζοντας στο δημιουργό του το δεύτερο βραβείο. Η υπόθεση έχει ως εξής:  Δύο  μεσήλικες Αθηναίοι, ο Πεισθέταιρος και ο Ευελπίδης, απογοητευμένοι από τη ζωή και τα δικαστήρια της Αθήνας, εγκαταλείπουν την πόλη τους. Πείθουν όλα τα πουλιά να δημιουργήσουν μια νέα πόλη στους αιθέρες, με το όνομα Νεφελοκοκκυγία. Έτσι, αποκτούν τον έλεγχο όλων των επικοινωνιών ανάμεσα στους θεούς και τους ανθρώπους… με απρόβλεπτες βέβαια συνέπειες…

Ήταν τιμή για εμάς αλλά και μια σπουδαία εμπειρία, να είμαστε μία από τις εννιά θεατρικές ομάδες που συμμετείχαν σε αυτό το Διεθνές Φεστιβάλ. Η θεατρική αυτή παράσταση οργανώθηκε και υλοποιήθηκε στα πλαίσια του Πολιτιστικού Προγράμματος «Λέσχη Ανάγνωσης – θεατρικό εργαστήρι».

Αξίζουν πραγματικά συγχαρητήρια στους μαθητές μας για την προσπάθεια που κατέβαλαν και την προσήλωσή τους στους στόχους της ομάδας! Τους ευχόμαστε ολόψυχα να πραγματοποιούν τα όνειρά τους!

ΛΕΣΧΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ 2014-15, «ΚΥΚΛΩΨ ΤΟΥ ΕΥΡΙΠΙΔΗ»

Τη σχολική χρονιά 2013-14 η Λέσχη Ανάγνωσης του Γυμνασίου Καλλιθέας αποφάσισε να ασχοληθεί με ένα κείμενο γραμμένο εξ αρχής για το θέατρο. Πρόκειται για το σατυρικό δράμα «Κύκλωψ» του Ευριπίδη, το μοναδικό σατυρικό δράμα που έχει σωθεί ολόκληρο. Γραμμένο για να θυμίζει σε όλους την προέλευση του ίδιου του θεάτρου ως είδος : τη λατρεία του θεού Διονύσου, τους Σατύρους, το Σιληνό.

Καθώς όλοι ξέρουμε, στοιχεία της λατρείας αυτής του Διονύσου έχουν διατηρηθεί στην παράδοση του λαού μας ως τη σύγχρονη εποχή σε δρώμενα όπως:

  • αυτά του ποντιακού εθίμου των μωμόγερων
  • οι κουδουνοφόροι ή αλλιώς τράγοι του Σοχού,
  • τα ραγκουτσάρια στη δυτική Μακεδονία που έλκουν την καταγωγή τους από τα αρχαία Χειμερινά Διονύσια
  • οι γέροι και οι κορέλες στη Σκύρο
  • οι μπούλες στη Νάουσα
  • οι φανοί στο κοζανίτικο καρναβάλι, και άλλα.

Διατηρήθηκαν , παρά το ότι θεωρήθηκαν από τη νέα θρησκεία του χριστιανισμού ως στοιχεία παγανιστικά, και συχνά ενσωματώθηκαν σε αυτήν, όπως συνέβη π.χ. με την ιστορία του άγιου Χριστόφορου που γιορτάζεται ιδιαίτερα στο Σοχό .

Τα κοινά στοιχεία ανάμεσα στη λατρεία του θεού Διονύσου και τα σύγχρονα αυτά δρώμενα είναι τα κουδούνια που παραπέμπουν στους τράγους, οι προβιές των τράγων , το μαυρισμένο με τρυγία (το κατακάθι δηλαδή του κρασιού) πρόσωπο, οι μαγκούρες , τα πειράγματα προς τους περαστικούς .Τα στοιχεία αυτά έκαναν μια διαδρομή χιλιάδων χρόνων, μέσα από επιδρομές, δουλεία, επαναστάσεις, ιστορικές περιπέτειες για να φτάσουν ως τις μέρες μας και να μας δώσουν την ευκαιρία να τα ενσωματώσουμε στην θεατρική παράσταση που παρουσιάσαμε.

Η μουσική που ακούγεται προέρχεται από τη μουσική μας παράδοση όχι τυχαία. Σκοποί όπως ο πυρρίχιος έχουν τις ρίζες τους στη λατρεία του Βάκχου και μας αποδεικνύουν ότι η καρδιά μας χτυπά και σήμερα όπως χιλιάδες χρόνια πριν, εκεί, στην Κρήτη, στη Θράκη, στον Πόντο.

Η μουσική που ακούγεται προέρχεται από τη μουσική μας παράδοση όχι τυχαία. Σκοποί όπως ο πυρρίχιος έχουν τις ρίζες τους στη λατρεία του Βάκχου και μας αποδεικνύουν ότι η καρδιά μας χτυπά και σήμερα όπως χιλιάδες χρόνια πριν, εκεί, στην Κρήτη, στη Θράκη, στον Πόντο.

Ο Ευριπίδης και ο Διόνυσος συναντιούνται σήμερα μαζί μας, μέσα από τα έθιμά μας που τους κρατούν ζωντανούς κοντά μας, αλλά και μέσα από τον λόγο που ζωντανεύει στα χείλη των παιδιών μας, και γίνεται κομμάτι της καθημερινής τους ζωής.

Η παράσταση παρουσιάστηκε στο 2ο Γυμνάσιο Ωραιοκάστρου. Την παρακολούθησαν επίσης οι θεατές του 4ου Διεθνούς Νεανικού Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος στην Αρχαία Μεσσήνη. Τα παιδιά της Λέσχης μας έπαιξαν στο αρχαίο θέατρο , μια εμπειρία που θα μείνει πιστεύω αξέχαστη σε όλους μας.


Μια εμπειρία που θα μείνει αξέχαστη σε όλους μας…

Καλημέρα κόσμε!

Καλώς ήλθατε στο WordPress. Αυτή είναι η πρώτη σας άρθρο (post). Επεξεργαστείτε το ή διαγράψτε το και στη συνέχεια ξεκινήστε να γράφετε.