|
Ὁ Μελανόμορφος Ἀμφορέας στό περιθώριο τῆς Ἰστοσελίδας εἰκονίζει
τόν Ἡρακλῆ νά μεταφέρει στό παλάτι τοῦ Εὐρυσθέα τόν Ἐρυμάνθιο Κάπρο.
Εἶναι χαρακτηριστικό ὅτι ὁ κάπρος μεταφέρεται ζωντανός. Ἴσως ἀποτυπώνεται ἡ προσπάθεια τῶν Ἀρκάδων νά ἐξημερώσουν ζῶα πού θά τούς
φανοῦν ἀργότερα χρήσιμα.
Ἡ "λεοντή"
 πού ὁ Ἡρακλῆς δέν ἀποχωρίζεται, μετατρέπεται ἐδῶ σέ Δορικό χιτώνα
χωρίς χειρίδες μέ δερμάτινη ζώνη στή μέση (ὅπως τόν περιγράφει ὁ Θουκυδίδης,
Α, 6.4.2). Ὁ ζωντανός κάπρος μαζί μέ τήν ἀνάπτυξη τῆς
κτηνοτροφίας στή Πελοπόννησο, θά φέρει αργότερα καί
τή μόδα τοῦ Ἀρκαδικοῦ χιτώνα τῶν Ἀρχαϊκῶν
χρόνων, ἀπό δέρμα χοίρου (ὅπως
τόν περιγράφει ὁ Παυσανίας, 8.1.5.4).
Ὁ Μῦθος τοῦ Ἐρυμάνθιου Κάπρου, ἴσως συνδέεται
καί μέ τήν προσπάθεια τοῦ Ἡρακλῆ
νά ἐκπολιτίσει τούς Ἀρκάδες τοῦ Ἑρυμάνθου καί τῆς Φολόης: Ὁ Κένταυρος Φόλος, τόν ὁποῖο
ἐπισκέφθηκε ὁ Ἡρακλῆς ὅταν ἐκτελοῦσε τόν ἄθλο, τοῦ προσέφερε ψημένο κρέας (σημάδι ἐξέλιξης στόν τομέα τῶν κοινωνικῶν σχέσεων, στή φιλοξενία καί στήν
άγροτική μαγειρική) - ἐνὼ ὁ ἴδιος ὁ Φόλος συνήθιζε
μέχρι τότε νά τρώει ὡμό κρέας (σημάδι κατώτερου πολιτισμοῦ). Ἐπίσης ὅταν ὁ Φόλος περιεργάστηκε τά βέλη τοῦ
Ἡρακλῆ πού προορίζονταν για το κυνῆγι τοῦ κάπρου,
«θαύμασε πῶς εἶναι δυνατόν, ἕνα μικρό ξῦλο ἀπό ἔλατο, νά
μπορεῖ νά σκοτώσει ἄνθρωπο»
(Ἀπολλόδώρου Βιβλιοθήκη, 2.86.6).
|
