ΠΡΟΛΟΓΟΣ του προεδρου του ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ
Στην κοινωνία της γνώσης, της πληροφορίας και της τεχνογνωσίας που βιώνουμε, στην εποχή της ουσιαστικής ανάδειξης των δύο πιο ευγενών αποστολών του ανθρώπου που είναι η απόκτηση της γνώσης και η μετάδοση της πρέπει να προσθέσουμε και μία τρίτη, τη σωστή προσέγγιση και αξιοποίησή της. Μια τέτοια προσπάθεια προβάλλεται αναμφίβολα στο επίπεδο της ποιοτικής εκπαίδευσης που πρέπει να ?ναι το ζητούμενο για κάθε εκπαιδευτικό σύστημα. Επιπρόσθετα, η μεγάλη ρευστότητα της εποχής μας επιβάλλει συνεχείς προσαρμοστικές κινήσεις και πολιτικές αποτελεσματικότερης αξιοποίησης του ανθρώπινου δυναμικού μέσα από την κατάλληλη μαθησιακή διαδικασία η οποία θα πρέπει να κινείται αδιαλείπτως προς το ευ ζην.
Μια τέτοια στρατηγική θα πρέπει να πλαισιώνεται από σχεδιασμούς και πρακτικές που διασφαλίζουν την ισότητα ευκαιριών των δύο φύλων, των ομάδων ατόμων με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και ικανότητες, των ομάδων με ιδιαίτερα πολιτισμικά και γλωσσικά χαρακτηριστικά, και τη βελτιστοποίηση κάθε ποιοτικής δυνατότητας του εκπαιδευτικού συστήματος, έτσι ώστε να συμβάλλει στην αναβάθμιση τόσο της γενικής παιδείας όσο και στην καταπολέμηση της ανεργίας και του κοινωνικού αποκλεισμού.
Στο γενικό αυτό πλαίσιο επιχειρείται από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (Π.Ι.), ένας νέος μακρόπνοος εκπαιδευτικός σχεδιασμός, που εστιάζεται πρωτίστως στην υποχρεωτική εκπαίδευση (Δημοτικό, Γυμνάσιο) επεκτεινόμενος και στο Νηπιαγωγείο. Η εννιάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση αποτελεί, όπως είναι αυτονόητο, τη βάση του εκπαιδευτικού συστήματος στη Χώρα μας, γι? αυτό η στέρεη δόμησή της και η αποτελεσματικότερη λειτουργία της αποτελεί αδήριτη αναγκαιότητα αλλά και αδιαμφισβήτητη προϋπόθεση της αναβάθμισης του Λυκείου και της Τ.Ε.Ε. Και τούτο γιατί σ? αυτή τη βάση θα δομηθεί η ισόρροπη προσωπικότητα των νέων μας, η διαμόρφωσή τους σε μελλοντικούς ευαισθητοποιημένους και ενεργούς πολίτες και η αντίληψη της αναγκαίας, στην εποχή μας, δια βίου μάθησης.
Γι? αυτό το εκπαιδευτικό μας σύστημα δεν μπορεί πια να πορεύεται στις συντεταγμένες του παραδοσιακού γνωσιοκεντρικού χαρακτήρα του σχολείου, της αποσπασματικότητας και της παθητικής απόκτησης των γνώσεων, καθώς οι κατακερματισμένες γνώσεις δεν συνιστούν γνώση. Αντίθετα, το σχολείο πρέπει να είναι μαθητοκεντρικό, βιωματικό και δημιουργικό με όλους τους συντελεστές του (διδάσκοντες και διδασκόμενους) συμμέτοχους, χώρος χαράς και ζωής και όχι μόνο στερεότυπης διδασκαλίας.
Για να επιτευχθεί μια τέτοια προσέγγιση, σύγχρονη και αναγκαία, για να αρχίσουμε να «συλλαβίζουμε» τα περί ανάπτυξης της κριτικής σκέψης, της συλλογικής προσπάθειας, της δημιουργικής και πρωτοβουλιακής δράσης, απαιτούνται αλλαγές στα Αναλυτικά Προγράμματα Σπουδών (Α.Π.Σ.), στην οργάνωση του σχολικού χρόνου, στη συγγραφή νέων βιβλίων και στην παραγωγή καταλληλότερου γενικά εκπαιδευτικού υλικού. Αναμφίβολα η ποικιλόμορφη στήριξη του μαχόμενου εκπαιδευτικού είναι εξίσου αναγκαία για την επιτυχή έκβαση του εγχειρήματος.
Για το σκοπό αυτό το Π.Ι. επεξεργάσθηκε τη σύνταξη ενός νέου Ενιαίου Πλαισίου Προγραμμάτων Σπουδών αξιοποιώντας προηγούμενες προσπάθειες του Π.Ι., αλλά κυρίως εισάγοντας τη διαθεματική προσέγγιση της γνώσης. Η καινοτόμος αυτή προσπάθεια που θέτει τους στόχους και τις μεθόδους της διδασκαλίας και ταυτόχρονα δομεί το περιεχόμενο των διδασκόμενων αυτοτελών μαθημάτων στη βάση μιας ισόρροπης οριζόντιας και κάθετης κατανομής της. Με τον τρόπο αυτό προωθείται η διασύνθεση γνωστικών αντικειμένων, η σφαιρική ανάλυση βασικών θεμάτων και προβάλλεται η παράμετρος της διαθεματικότητας στη σχολική πράξη, διαδικασία που ενισχύει και τη Γενική παιδεία.
Με το προτεινόμενο Διαθεματικό Ενιαίο Πλαίσιο Προγραμμάτων Σπουδών (Δ.Ε.Π.Π.Σ.) η επιδιωκόμενη αναβάθμιση της ποιότητας της εκπαίδευσης επιχειρείται μέσα από τη διαθεματική οργάνωση του περιεχομένου των διδακτικών αντικειμένων, τις διερευνητικές και ολιστικές προσεγγίσεις διδασκαλίας και την προτυποποίηση συγγραφής νέων βιβλίων, τα οποία θα ανταποκρίνονται στις αρχές της διαθεματικότητας και στο σεβασμό της προσπάθειας του μαθητή. Γι? αυτό τα βιβλία θα πρέπει να είναι ελκυστικά και ως προς το περιεχόμενο και ως προς την αισθητική τους, αλλά και ως προς το μέγεθός τους.
Στο πλαίσιο αυτό το Π.Ι. προτείνει την εισαγωγή πρόσθετων καινοτομιών όπως η «ευέλικτη ζώνη διαθεματικών και δημιουργικών δραστηριοτήτων» για το Δημοτικό και η «ζώνη καινοτόμων δράσεων» για το Γυμνάσιο, μια εκπαιδευτική πράξη που ουσιαστικοποιεί σε προχωρημένο βαθμό τη διαθεματική προσέγγιση της γνώσης και υποστηρίζεται από ειδικά διαμορφωμένο εκπαιδευτικό υλικό. Σε ορισμένες τάξεις (ΣΤ΄ Δημοτικού και Γ΄ Γυμνασίου) εισάγεται επίσης και το πολυθεματικό βιβλίο ? φάκελος, το οποίο περιέχει πολλά θέματα που ενδιαφέρουν άμεσα την καθημερινότητα του μαθητή και τον βοηθούν να κατανοήσει περισσότερο την περίπλοκη ζωή της εποχής μας και να δομήσει με επιτυχία το δικό του κοσμοείδωλο. Η Ευέλικτη Ζώνη θα συμβάλει ουσιαστικά στην ισχυροποίηση του σχολικού παιδαγωγικού περιβάλλοντος που βάλλεται στην εποχή μας από ποικίλα εξωτερικά μηνύματα τα οποία εισέρχονται στο σχολείο χωρίς το κατάλληλο παιδαγωγικό εισιτήριο και ηχούν σαν παραπλανητικές σειρήνες.
Το Δ.Ε.Π.Π.Σ. και τα σχετικά Α. Π. Σ., που παρουσιάζονται σε πέντε τόμους στον Ηλεκτρονικό Κόμβο του Π.Ι. αποτελούν την επίσημη πρόταση του ΥΠΕΠΘ (Φ.Ε.Κ. 1366 /τ.Β?/18-10-2001, 1373/τ.Β?/18-10-2001, 1374/τ.Β?/18-10-2001, 1375/τ.Β?/18-10-2001, 1376/τ.Β?/18-10-2001, με έναρξη ισχύος το 2003), η οποία θα τεθεί σε συζήτηση με την εκπαιδευτική κοινότητα. Η πρόταση αυτή είναι αποτέλεσμα πολύμηνης κοπιαστικής και συνεργατικής προσπάθειας του συνόλου σχεδόν των μελών του προσωπικού του Π.Ι. (Συμβούλων, Παρέδρων, αποσπασμένων εκπαιδευτικών και γραμματέων), στους οποίους εκφράζω τις θερμές και ειλικρινείς ευχαριστίες μου, που άντεξαν στις εξαντλητικές πιέσεις μου, εργάστηκαν αποτελεσματικά και συνεργάστηκαν άριστα, αναδεικνύοντας τη δυναμική που το Π.Ι. διαθέτει. Ιδιαίτερες ευχαριστίες εκφράζονται, επίσης, σε όσους Αντιπροέδρους του Π.Ι. συνέβαλαν στην υλοποίηση της προσπάθειάς μας (ιδιαίτερα στον κ. Χ. Κωνσταντίνου, Πρόεδρο του Τμήματος Αξιολόγησης και Επιμόρφωσης για τη συμβολή του στο συντονισμό ορισμένων ομάδων εργασίας), σε όσους Συμβούλους και Παρέδρους του Π.Ι. σήκωσαν περισσότερο βάρος, και είναι πολλοί, καθώς και σε όλους τους εξωτερικούς ειδικούς επιστήμονες που διάβασαν τα κείμενά μας και έκαναν εποικοδομητικές παρατηρήσεις.
Οι προσπάθειες που έγιναν και οι επιμέρους προτάσεις μας (Δ.Ε.Π.Π.Σ., Α.Π.Σ., Ευέλικτη Ζώνη, Πολυθεματικό βιβλίο) δεν είναι αποσπασματικές, αλλά οριοθετούν μίαν εν πολλοίς ολιστική προσαρμοστική διαδικασία του εκπαιδευτικού συστήματος στην υποχρεωτική εκπαίδευση, μια σοβαρή αλλαγή της φιλοσοφίας της εκπαιδευτικής πράξης με αδιαπραγμάτευτο στόχο την ποιότητα της εκπαίδευσης. Η επιτυχία υλοποίησης της πρότασης θα εξαρτηθεί από τη συμβολή και τη στήριξη όλων των συντελεστών της εκπαίδευσης και των επιστημονικών και κοινωνικών φορέων που άμεσα ή έμμεσα συμβάλλουν στο εκπαιδευτικό γίγνεσθαι. Η εν λόγω προσπάθεια βρίσκεται σε αρμονία και με τους στόχους του Συμβουλίου Υπουργών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη βελτίωση στη ποιότητας και της αποτελεσματικότητας των συστημάτων εκπαίδευσης. Αξίζει να αναφερθεί ότι το 53% των χωρών της Ευρώπης δεν έχει στρατηγική εφαρμογής της διαθεματικότητας, το 10% προετοιμάζεται και το 37% προσεγγίζει κάποια μορφή διαθεματικότητας. Στη χώρα μας έχει ήδη εκπονηθεί από το Π.Ι. μια ολιστική πρόταση για τη διαθεματικότητα, μια μορφή της οποίας (Ευέλικτη Ζώνη) εφαρμόζεται σε 220 πιλοτικά σχολεία.
Μέσα λοιπόν από το προτεινόμενο Δ.Ε.Π.Π.Σ. και τα Προγράμματα Σπουδών (Π.Σ.) επιδιώκουμε και ελπίζουμε ότι ο μαθητής θα «εφοδιαστεί» με τον κατάλληλο «μορφωτικό μανδύα» για να αντιμετωπίζει επιτυχέστερα τις «μπόρες της ζωής». Και αυτή πρέπει να είναι η απάντηση της χώρας μας στην κοινωνία της γνώσης, της πληροφορίας και της τεχνογνωσίας, στην επιδιωκόμενη κοινωνία της ποιότητας, στην πρόκληση του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι.
|
ΣΤΑΜΑΤΗΣ Ν. ΑΛΑΧΙΩΤΗΣ Πρόεδρος του Π.Ι. |
ΨΑΧΝΕΤΕ ΓΙΑ ΥΠΟΤΡΟΦΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
Η ΑΝΤΙΘΕΣΗ
Μικρό λεξικό του Εθνικού Διαλόγου για την Παιδεία: άλλο ρητορικό περιτύλιγμα για πολιτικές που προτάθηκαν και πολεμήθηκαν ως ?νεοφιλελεύθερες?
Γιάννης Κατσαρός (Σχολικός Σύμβουλος)
Ο κ. Λιάκος σε άρθρο του για τις ?Αφετηριακές θέσεις για τον Εθνικό και Κοινωνικό Διάλογο για την Παιδεία (Λιάκος, 23/12/2015, http://www.esos.gr/arthra/41596/afetiriakes-theseis-gia-ton-ethniko-kai-...) αποτιμά τις εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις που προηγήθηκαν μιλώντας για ?πολιτικές που αποχύμωσαν την εκπαίδευση από την παιδεία και δυσφήμισαν τον όρο και την έννοια μεταρρύθμιση?. Και διερωτάται; ?Πώς θα ξαναδώσουμε στις εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις το βάρος που είχαν στην ιστορία μας; Πώς θα ξαναβρούμε το νήμα που μας ενώνει με τις προσπάθειες του Εκπαιδευτικού Ομίλου, του Δελμούζου, του Γληνού και της Ρόζας Ιμβριώτη, του Κακριδή, του Παπανούτσου και του Δημαρά, με τα ιδεώδη της δημοκρατικής μας Μεταπολίτευσης;?
Ο αείμνηστος Α. Δημαράς το απάντησε σε άρθρο του, που δημοσιεύτηκε το 2010 σε ένα ένθετο αφιέρωμα της εφημερίδας «Τα Νέα» στη μεταρρύθμιση του ?Νέου Σχολείου? με τίτλο «Επιτέλους» γράφοντας: «Σήμερα που στην κοινωνία μας η μόνη συμφωνία για τα εκπαιδευτικά θέματα είναι στη δυσφορία, και που περισσεύουν οι επιπόλαιες, ατομικές, αστόχαστες τοποθετήσεις, η πρόταση για το σύγχρονο «Νέο Σχολείο» εμφανίζεται ορθολογικά συγκροτημένη. Και έχει φανερή συνάφεια με το προγονικό του στον σαφή ιδεολογικό προσανατολισμό. Όπως τότε, έτσι και τώρα, το σχολείο, απευθύνεται χωρίς περιορισμούς σε όλους, και πέρα από τα εφόδια για τον επαγγελματικό βίο στοχεύει στη διαμόρφωση ενός πολίτη υπερήφανου για τον κόσμο στον οποίο ζει, με επίγνωση των προβλημάτων της κοινωνίας στην οποία ανήκει, και με διάθεση να συμβάλει στην αντιμετώπισή τους. Η κρίση που περνάει η Χώρα χρειάζεται να αποτελέσει αφορμή και για να ξεκινήσει από το σχολείο μια εθνική ανάταση. Η πρόταση διατυπώθηκε. Τελικά, πάντως, επειδή σχολείο (νέο ή παλιό) δεν υπάρχει χωρίς δασκάλους, όλα κρίνονται από την έκταση και την ένταση της δικής τους συμμετοχής στην προσπάθεια.»
Για Συνέχεια - Ολόκληρο το Κείμενο.
* Ο Γιάννης Κατσαρός είναι σχολικός σύμβουλος, δρ Διοίκησης στην Εκπαίδευση
ΠΛΟΗΓΟΣ ΣΕΛΙΔΑΣ
Η ΑΛΛΗ ΜΑΤΙΑ
Η κ. Διαμαντοπούλου απέστειλε επιστολή προς τον πρόεδρο της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, με την οποία εξηγεί τους λόγους για τους οποίους δεν αποδέχεται την πρόσκληση.
Αξιότιμε Κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων
Έλαβα την πρόσκληση σας για συμμετοχή μου στην συνεδρίαση της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής στις 18 Φεβρουαρίου 2016 που έχει ως αντικείμενο ?να διατυπωθούν τα προβλήματα και να διαμορφωθούν λύσεις?.
Εκτιμώ ιδιαίτερα τον ρόλο της Επιτροπής και θεωρώ ύψιστης σημασίας την ενεργή συμμετοχή των Βουλευτών, στην «επεξεργασία και εξέταση σχεδίων νόμων» που αποτελεί, άλλωστε, και τον βασικό σκοπό λειτουργίας της.
Γι΄αυτό και κατά την 28μηνη περίοδο που είχα την ευθύνη του Υπουργείου Παιδείας, η συγκεκριμένη Επιτροπή συνεδρίασε δεκάδες φορές, στις περισσότερες εκ των οποίων συμμετείχα προσωπικά. Υπογραμμίζω δε, ότι σε όλα τα πολυνομοσχέδια που έφερα τότε προς ψήφιση στην ολομέλεια, υπήρξε καθοριστική η συμβολή στην τελική διαμόρφωση και ψήφισή τους, των βουλευτών της Επιτροπής - όλων των κομμάτων - και ιδιαίτερα όσων συμμετείχαν και στα άλλα διακομματικά όργανα και σε συναντήσεις διαλόγου που τότε ενεργοποιήσαμε στον διάλογο για την μεταρρύθμιση.
Η σημερινή Κυβέρνηση, ενώ εξαγγέλλει «εθνικό διάλογο», προωθεί συνεχώς καίριες ανατροπές του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου. Οι περισσότερες από τις ανατροπές αυτές πραγματοποιούνται με την ευθέως αντισυνταγματική διαδικασία των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου και με τον τρόπο αυτό η Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων και όλοι οι Βουλευτές στερούνται της δυνατότητας ακόμη και να εκφέρουν τις απόψεις τους.
Αλήθεια, ποια «εξαιρετικά επείγουσα και απρόβλεπτη ανάγκη» επιβάλλει αυτή την επιλογή; Αντιλαμβάνεσθε ότι με τέτοιες προϋποθέσεις δεν είναι δυνατό να υπάρξει διάλογος, παρά μόνο ως πρόσχημα.
Κατά συνέπεια περιορίζομαι στα παρακάτω:
1. Τα προβλήματα του εκπαιδευτικού μας συστήματος είναι γνωστά. Τα γνωρίζουμε και τα συζητούμε όλοι, βιώνοντας τα ως γονείς, μαθητές, φοιτητές, ως εκπαιδευτικοί κάθε βαθμίδας. Ίσως μας διαφεύγουν όταν, πολιτευόμενοι, ερχόμαστε αντιμέτωποι με το πολιτικό κόστος, τις αντικρουόμενες βλέψεις επιμέρους κοινωνικών ή επαγγελματικών ομάδων, τα κάθε είδους μικροσυμφέροντα ή ακόμη και τις ιδεοληψίες που μας κρατούν προσκολλημένους σε άλλες εποχές και άλλες συνθήκες.
2. Μια μεταρρύθμιση δεν μπορεί να έχει ως ορίζοντα τις εκάστοτε «παρούσες συνθήκες». Αντίθετα, πρέπει να έχει προοπτική δεκαετιών, σαφή και καθαρό στόχο και επομένως να βασίζεται στην μακρόχρονη εθνική και διεθνή εμπειρία και γνώση ανάλογων προσπαθειών, να αξιολογεί εφαρμοσμένες πρακτικές, να απαντά επί του συγκεκριμένου, να ανατρέπει παθογένειες και να δημιουργεί ένα νέο περιβάλλον.
3. Οι προσωπικές μου θέσεις, είναι γνωστό ότι δεν βρίσκονται, πλέον, σε επίπεδο προβληματισμού και αναζητήσεων . Οι προβληματισμοί και οι αναζητήσεις μου μαζί με σημαντικούς συνεργάτες πολιτικούς, εκπαιδευτικούς και τεχνοκράτες προηγήθηκαν και συχνά ανακαθορίστηκαν μετά από εξαντλητικό διάλογο. Στο επίκεντρο είχαν πάντα τα παιδιά μας και τι καλύτερο μπορούσε να προσφέρει ένα αναβαθμισμένο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα και ό,τι αυτό εμπεριέχει, στις νέες γενιές και την προοπτική της Χώρας. Έτσι, κατέληξαν σε ολοκληρωμένες θέσεις οι οποίες αποτυπώθηκαν στη συνέχεια σε πέντε νόμους και τρία νομοσχέδια που όλα είχαν περάσει από την βάσανο διακομματικών συνεργασιών και μεγάλων συναινέσεων και αποτελούσαν ένα ενιαίο και αλληλοσυμπληρούμενο σύνολο. Αν αυτό το νομοθετικό έργο είχε τεθεί σε πλήρη εφαρμογή ?όπως συμβαίνει στις ευνομούμενες δημοκρατίες- πιστεύω ακράδαντα ότι σήμερα (5 χρόνια μετά) θα είχε συνεισφέρει τα μέγιστα στην αναβάθμιση του Εκπαιδευτικού μας Συστήματος και, βέβαια, θα μπορούσε να αποτελεί αντικείμενο συνεχών διορθώσεων , βελτιώσεων αλλά και μιας πάντα αναγκαίας αναμόρφωσης, βασισμένης στα αποτελέσματα που παρήγαγε και όχι στις ιδεοληπτικές προσεγγίσεις οποιασδήποτε πλευράς.
4. Όλη η τεκμηρίωση, τα στοιχεία δημόσιας διαβούλευσης οι αναμορφώσεις, οι προτάσεις κοινωνικών, επιστημονικών και άλλων φορέων, οι θέσεις των κομμάτων και βουλευτών που συμμετείχαν, που οδήγησαν στο διαμορφωθέν νομοθετικό έργο, υπήρχαν αναρτημένα στο διαδίκτυο, άμεσα προσβάσιμα σε κάθε ενδιαφερόμενο πολίτη και προφανώς στους Βουλευτές. Όλα όμως φαίνεται να εξαφανίσθηκαν επί Υπουργίας του κ. Μπαλτά!
Έχω λοιπόν την τιμή, να υποβάλλω στην Επιτροπή σας πέντε προτάσεις στις οποίες ενσωματώνεται όλη η εμπειρία μου, η γνώση μου και, κυρίως, οι πράξεις μου:
1. Άμεση επαναφορά στο διαδίκτυο, από το Υπουργείο Παιδείας, όλου του υλικού που αφορά στην μεταρρύθμιση του 2009-2011, όπως και κάθε προηγούμενης προσπάθειας . Δεν πρόκειται για «το έργο της Διαμαντοπούλου» ή κάποιου Υπουργού, αλλά για δημόσιο κτήμα, που πρέπει να είναι πάντα προσβάσιμο σε όλους τους Έλληνες.
2. Διάθεση στα μέλη της Επιτροπής των παρακάτω νόμων και των αντίστοιχων αιτιολογικών εκθέσεων, που άμεσα συνδέονται με μια συνολική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, από το νηπιαγωγείο, μέχρι την δια βίου μάθηση και επαγγελματική αποκατάσταση.
a. Ν. 3839/2010 «Σύστημα επιλογής προϊσταμένων οργανικών μονάδων με αντικειμενικά και αξιοκρατικά κριτήρια ? Σύσταση Ειδικού Συμβουλίου Επιλογής Προϊσταμένων (ΕΙ.Σ.Ε.Π.) και λοιπές διατάξεις. (ΦΕΚ 51/ 29.3.2010)
b. N. 3848/2010 «Αναβάθμιση του ρόλου του εκπαιδευτικού ? καθιέρωση κανόνων αξιολόγησης και αξιοκρατίας στην εκπαίδευση και λοιπές διατάξεις (ΦΕΚ 71/ 19.5.2010)
c. Ν. 3879/2010 «Ανάπτυξη της Δια Βίου Μάθησης και λοιπές διατάξεις (ΦΕΚ 163/ 21.9.2010)
d. Ν. 3966/2011 «Θεσμικό πλαίσιο των Πρότυπων Πειραματικών Σχολείων, Ίδρυση Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής, Οργάνωση του Ινστιτούτου Τεχνολογίας Υπολογιστών και Εκδόσεων «ΔΙΟΦΑΝΤΟΣ» και λοιπές διατάξεις. (ΦΕΚ 118/ 24.5.2011)
e. N. 4009/2011 «Δομή, λειτουργία, διασφάλιση της ποιότητας των σπουδών και διεθνοποίηση των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.» (ΦΕΚ 195/6.9.2011)
f. Ν. 4027/2011 «Ελληνόγλωσση εκπαίδευση στο εξωτερικό και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ 233/ 4.11.2011)
3. Διάθεση στα μέλη της Επιτροπής των έτοιμων σχεδίων νόμου τα οποία συντάχθηκαν ύστερα από ευρεία διακομματική συναίνεση, τα οποία παρέδωσα στον διάδοχο μου Υπουργό Παιδείας, όταν αποχώρησα από το Υπουργείο μετά την αναστολή κάθε νομοθετικής πρωτοβουλίας επί Κυβερνήσεως Παπαδήμου και συγκεκριμένα τα νομοσχέδια:
Α) για το Νέο Λύκειο,
Β) για την Τεχνολογική Εκπαίδευση,
Γ) για την Έρευνα και Ανάπτυξη Τεχνολογίας και Καινοτομίας τα οποία στην συνέχεια ακολούθησαν άλλο δρόμο?
Όλο το παραπάνω υλικό, θεωρώ ότι μπορεί να συνεισφέρει μιας και αποτελεί ένα συνολικό έργο και αναφέρεται σε μια ολοκληρωμένη μεταρρύθμιση. Αποσπασματικές ρυθμίσεις και αλλαγές, που αντιμετωπίζουν ευκαιριακές σκοπιμότητες, δημιουργούν αναπόφευκτα παρενέργειες.
4. Ενημέρωση των Βουλευτών από το ΙΕΠ:
? Για τα Νέα Προγράμματα Σπουδών - για το Νέο Σχολείο τα οποία όχι μόνο ολοκληρώθηκαν αλλά εφαρμόστηκαν και πιλοτικά.
? Για την πιλοτική εφαρμογή της αυτοαξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου η οποία μέχρι το 2014 γενικεύθηκε για να παγώσει από τον Ιανουάριο του 2015
? Για Το ψηφιακό σχολείο ένα σύνολο εν εξελίξει δράσεων που σταμάτησε με επιλογή του κ. Μπαλτά
5. Διάθεση στα μέλη της Επιτροπής της ολοκληρωμένης μελέτης του ΟΟΣΑ και των εμπειρογνωμόνων της ΕΕ, έργο το οποίο ελήφθη σοβαρά υπόψη σε όλη την προσπάθεια.
Κύριε Πρόεδρε,
Η σχετικά πρόσφατη Ευρωπαϊκή ιστορία μάς διδάσκει ότι όλες οι χώρες που θέλησαν να συνομιλήσουν παραγωγικά με το μέλλον τους, πραγματοποίησαν μεγάλες μεταρρυθμιστικές τομές στον τομέα της Εκπαίδευσης, ύστερα από εξαντλητικό διάλογο με την Εκπαιδευτική Κοινότητα, τους Κοινωνικούς Φορείς και βεβαίως τα Πολιτικά Κόμματα.
Η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση που είχα την τιμή να εισηγηθώ στη Βουλή των Ελλήνων με διαδοχικά νομοσχέδια που ψηφίστηκαν με πρωτοφανείς πλειοψηφίες, καθώς και με τα νομοσχέδια που προετοιμάστηκαν, ήταν ενταγμένη σ' αυτήν την πετυχημένη ευρωπαϊκή παράδοση.
Δεν υπαγορεύθηκαν από κανένα "μνημόνιο", αλλά ήταν μια καθαρά εθνική πολιτική πρωτοβουλία που προσπάθησε να βάλει τις βάσεις για την υποβοήθηση της ανάταξης της χώρας, μέσα από την αναβάθμιση όλου του εκπαιδευτικού συστήματος και την εξασφάλιση ενός καλύτερου μέλλοντος για τα παιδιά μας.
Η σημερινή κυβέρνηση επέλεξε την πλήρη κατεδάφιση αυτής της προσπάθειας. Δυστυχώς, δεν είναι η πρώτη φορά που κάτι τέτοιο συμβαίνει στη σύγχρονη ιστορία μας.
Όμως, εξαιτίας των συνθηκών που βιώνει η πατρίδα μας, φοβάμαι ότι αυτή η κατεδάφιση θα έχει πολύ χειρότερες συνέπειες από οποιαδήποτε άλλη φορά και κανένας διάλογος δεν θα μπορέσει να θεραπεύσει.
Με εκτίμηση,
Άννα Διαμαντοπούλου
ΖΥΓΟΥΡΗ ΕΛΕΝΑ
Εκπαιδευτική αξιολόγηση: Παραδείγματα εφαρμογής αξιολογικών πλαισίων για την αποτελεσματική εκπαιδευτική διαδικασία- Συγκριτική αντιπαραβολή - Εκτιμήσεις - Προβληματισμοί
Έ. Ζυγούρη - Π. Γκόλια
Για χρώμα στην εκπαίδευση ενάντια στο γκρίζο, την παραίτηση, την επαγγελματική κόπωση και τη μιζέρια της εποχής.
Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ
Ο ΠΙΝΑΚΑΣ
Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ