Πολλοὺς ὑμῶν οἶμαι θαυμάζειν ἥντινά ποτε γνώμ ανας ηνοις ονους οῖςων (ἡ γνώμη, αιτ. εν.) ἔχων περὶ σωτηρί ανας ηνοις ονους οῖςων (ἡ σωτηρία, γεν, εν.) τὴν πρόσοδ ανας ηνοις ονους οῖςων (ἡ πρόσοδος, αιτ. εν.) ἐποιησάμην, ὥσπερ τῆς πόλεως ἐν κινδύν ανας ηνοις ονους οῖςων (ὁ κίνδυνος, δοτ. πληθ.) οὔσης ἢ σφαλερῶς αὐτῇ τῶν πραγμάτων καθεστηκότων, ἀλλ’ οὐ πλείους μὲν τριήρεις ἢ διακοσίας κεκτημένης, εἰρήν ανας ηνοις ονους οῖςων (ἡ εἰρήνη, αιτ. εν.) δὲ καὶ τὰ περὶ τὴν χώρ ανας ηνοις ονους οῖςων (ἡ χώρα, αιτ. εν.) ἀγούσης, καὶ τῶν κατὰ θάλαττ ανας ηνοις ονους οῖςων (ἡ θάλαττα, αιτ. εν.) ἀρχούσης, [2] ἔτι δὲ συμμάχ ανας ηνοις ονους οῖςων (ὁ σύμμαχος, αιτ. πληθ.) ἐχούσης πολλοὺς μὲν τοὺς ἑτοίμως ἡμῖν, ἤν τι δέῃ, βοηθήσοντας, πολὺ δὲ πλείους τοὺς τὰς συντάξεις ὑποτελοῦντας καὶ τὸ προσταττόμενον ποιοῦντας· ὧν ὑπαρχόντων ἡμᾶς μὲν ἄν τις φήσειεν εἰκὸς εἶναι θαρρεῖν ὡς πόρρω τῶν κινδύν ανας ηνοις ονους οῖςων (ὁ κίνδυνος, γεν. πληθ.) ὄντας, τοῖς δ’ ἐχθρ ανας ηνοις ονους οῖςων (ὁ ἐχθρός, δοτ. πληθ.) τοῖς ἡμετέροις προσήκειν δεδιέναι καὶ βουλεύεσθαι περὶ τῆς αὑτῶν σωτηρίας.

ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ, ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΙΚΟΣ, 7.1-2