α) Παῦσαι, μὴ ἐφευρεθῇς ἄνους ἄνοοι τε καὶ γέρων ἅμα (ἄνους).
β) Ἐς τοῦτον τὸν Νῖσον ἔχει λόγος τρίχας ἐν τῇ κεφαλῇ οἱ πορφυρᾶν πορφυρᾶς εἶναι (πορφυροῦς).
γ) Σοὶ ταῦτ’ ἀρέσκει, παῖ Μενοικέως, ποιεῖν τὸν τῇδε δύσνουν δύσνῳ καὶ τὸν εὐμενῆ πόλει. (δύσνους).
δ) Ἐπὶ τοῖς δόρασιν αἰχμὰς σιδηρᾶςσιδηραῖς φοροῦσι. (σιδηροῦς).
ε) Οἱ Κορίνθιοι πλείους τῶν ἐναντίων ναῦς ἄπλοι ἄπλους ἐποίησαν. (ἄπλους).