πήγαμε στον κινηματογράφο και είδαμε μια ωραία ταινία. Αφορούσε ένα αγόρι από την Αφρική και έδειχνε τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε ο ίδιος και η οικογένειά του. Ζούσε σε ένα χωριό απομακρυσμένο, χωρίς τρεχούμενο νερό στις βρύσες. Έπρεπε να περπατούν πέντε χιλιόμετρα , μέχρι να φτάσουν στο κοντινότερο πηγάδι, τραγουδώντας στη διαδρομή διάφορα τραγούδια. Σχολείο δεν είχανε… ή … το δει κανείς. Όλη τη μέρα παίζανε φορώντας μόνο ένα κοντό παντελονάκι. Αλλά η πείνα ήταν μεγάλη και οι αρρώστιες πολλές. Με στεναχώρησε το φιλμ. Σκεφτόμουν τις ανέσεις που έχουμε εμείς, τις οποίες δεν τις καταλαβαίνουμε γιατί τις συνηθίσαμε. στον κόσμο μας επικρατεί αδικία. Δεν είναι σωστό άλλοι να ζουν και άλλοι να έχουν μυθικά πλούτη!