Για την  εργασία μας

Παραδοσιακοί χοροί

Η εργασία μας

Το σχολείο μας

Οι δημιουργοί

 Κάθε  χώρα, λαός  έχει το δικό της  πολιτισμό και τα  δικά  της  ήθη και  έθιμα.

   Μ' αυτό  των τρόπω οι άνθρωποι  έκαναν  καινούργιες  γνωριμίες  αλλά και  αντάλλαζαν  ιδέες  αλλά  και  πληροφορίες  για  τον  κάθε  πολιτισμό  και  τις  μετέφεραν  στο  δικό  τους.

   Ο  Ελληνικός  πολιτισμός  μέσα  από  τα  ήθη  και  τα  έθιμά  του  έγινε  παντού  γνωστός  και  μέσα  απ΄  αυτόν  πήραν  στοιχεία  κι  άλλοι λαοί.

   Οι  Έλληνες  με  τους  παραδοσιακούς  τους  χορούς  και  τραγούδια  εκδήλωναν  τα  συναισθήματα  τους.

    Υπάρχουν  πολλοί  χοροί  με  τους  οποίους  οι  Έλληνες  έδειχναν  την   λεβεντιά  τους  για  τους   αγώνες  που  έκαναν  για  την   απελευθέρωση  της  πατρίδας  τους,  προκαλώντας  το  θαυμασμό  από  τους  άλλους  λαού.

      Τραγούδια  και  παραδοσιακούς  χορούς  δεν  χόρευαν  μόνο  για  τους  αγώνες  που  είχαν  κάνει  για  τη  χώρα  αλλά  σε  κάθε  εκδήλωση  π.χ  πανηγύρια  μεταφέροντας   τα  συναισθήματα   και   της   ευχές   τους, τη    χαρά  τους  αλλά  και  τη  λύπη  τους.

        Οι  παραδοσιακοί  χοροί  που   γνωρίζω   και   είμαι  περήφανος  για  αυτούς  είναι  ο  τσάμικος  που  είναι  αντρικός   χορός  και  δείχνει  τη   λεβεντιά  των  Ελλήνων   για  τους  αγώνες   που  έκαναν.     Άλλοι   χοροί  είναι  στα τρία,  ο συγκαθιστός, ο  στρωτός και καλαματιανός. Χοροί    που χορεύονταν  σε   διάφορες  εκδηλώσεις   της  ζωής δείχνοντας  έτσι, όπως  είπαμε  τα  συναισθήματα  τους  π.χ  λύπη, χαρά.

   Είμαι  περήφανος  που  είμαι  Έλληνας  και  μπορώ  να  χορεύω  τους  παραδοσιακούς  χορούς.

   Μέσα  απτό  χορό μπορώ  να  προκαλέσω  και  τη  ζήλια,  και  τον  θαυμασμό   από  άλλους   λαούς  απέναντι  στην    χώρα   μου.                                                      

 Δείτε εδώ πώς χορεύονται:

Στα τρία: Είναι ο χορός που πρωτομάθαιναν όλοι σε μικρή ηλικία γιατί έχει αργό τέμπο και απλά βήματα. Χορευόταν, όπως και σήμερα και σ’ άλλες περιοχές της Ελλάδας, τη Θεσσαλία, τη Δυτ. Μακεδονία τη Στερεά Ελλάδα και την Πελοπόννησο. Μπορεί να χορευτεί και μόνο με τραγούδι, χωρίς την συνοδεία μουσικών οργάνων. Τα πιο συνηθισμένα τραγούδια που χρησιμοποιούσαν ήταν τα «Παιδιά της Σαμαρίνας», το «Γιάννη μου το μαντήλι σου» κλπ. Η λαβή των χεριών γίνεται από τις παλάμες και με λυγισμένους τους αγκώνες για τους δύο πρώτους χορευτές και κάτω χαμηλά για τους υπόλοιπους. Σήμερα ο χορός εξακολουθεί να χορεύεται, με πιο γρήγορο όμως ρυθμό και με περισσότερο απελευθερωμένες κινήσεις τόσο για τις γυναίκες όσο και για τους άνδρες, όπως άλλωστε συμβαίνει και με όσους άλλους παραδοσιακούς χορούς εξακολουθούν να επιβιώνουν.

ΑΝΑΛΥΣΗ ΒΗΜΑΤΩΝ
1: Δεξί : Βήμα Δεξιά
2: Αριστ: Βήμα Δεξιά
3: Δεξί : Βήμα Δεξιά
4: Αριστ: Σταύρωμα πάνω από το δεξί γόνατο
Δεξί: 1 αργή ή 2 γρήγορες αναπάλσεις
5: Αριστ: Επιστροφή από άρση, αριστερά, αντίθετα προς τη φορά του χορού
6. Δεξί: Σταυρώνει πάνω από το αρ. γόνατο ενώ το αριστερό εκτελεί 1 αργή ή 2 γρήγορες αναπάλσεις.

Ο  τσάμικος: Ανδρικός χορός, από τους πιο λεβέντικους ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς.  Λέγεται και «κλέφτικος» γιατί χορευόταν από τους κλέφτες την εποχή της Τουρκοκρατίας. Ανάλογα με την περιοχή, συναντάμε διάφορες μορφές Τσάμικου, με 8, 12, 14 και 16 βήματα. Στα ορεινά της Ρούμελης για παράδειγμα προτιμούν τα 8 βήματα, ενώ αντίθετα στην Πελοπόννησο τον χορεύουν με τα 14. Σε πολλές περιπτώσεις, αυτός που σέρνει το χορό, χορεύει στον τόπο, αυτοσχεδιάζει δηλαδή, κάνοντας πηδήματα, ψαλίδια, στροφές επιδεικνύοντας έτσι την λεβεντιά του και τις χορευτικές τους ικανότητες. Όταν ο πρώτος αυτοσχεδιάζει εκτελώντας φιγούρες, οι υπόλοιποι χορευτές ακολουθούν με τα βήματα της περιοχής ή επαναλαμβάνοντας συνέχεια τα 2 πρώτα βήματα του τσάμικου, προς τη φορά του κύκλου. Αντίθετα με την Ήπειρο, οι κινήσεις των Πελοποννήσιων χορευτών ήταν πιο απελευθερωμένες, με πηδήματα κλπ, ενώ στην Ήπειρο, κυριαρχούσε το αργό, βαρύ πάτημα. Τα βήματα του χορού είναι τα εξής:

1: Το δεξί πόδι προς τη φορά και λίγο πίσω.

2: Το αριστερό προς τη φορά, τα δάχτυλα προς το κέντρο.

3: Το δεξί προεκβολή στο κέντρο ελαφρά στα δάχτυλα.

4: Το δεξί σε προεκβολή πίσω και λίγο δεξιά.

5: Το αριστ. προεκβολή στο κέντρο, ελαφρά στα δάχτυλα.

6: Το αριστερό βήμα δεξιά.

7: Το δεξιό βήμα δεξιά και τα δάχτυλα προς το κέντρο

8: Πήδημα στο δεξιό - Άρση του αριστ. λυγισμένου πίσω.

9: Το αριστερό πόδι αριστερά (αντίστροφα στη φορά)

10: Το δεξί πόδι αριστερά.

11: Το αριστερό πόδι αριστερά.

12: Πήδημα στο αριστερό και άρση του δεξιού προς τα

αριστερά και πάνω

13: Το δεξιό πόδι βήμα δεξιά, (μέτωπο προς τη φορά.)

14: Το αριστερό βήμα δεξιά με τα δάχτυλα προς το κέντρο.

15: Το δεξί βήμα δεξιά, στα δάχτυλα, που στρέφουν προς το κέντρο.

16: Το δεξί χιαστί μπροστά από το αριστερό, στην άκρη των δαχτύλων.

Αν παραληφθούν τα βήματα 13-16, τότε προκύπτει ο τσάμικος των 12 βημάτων.

Ο τσάμικος των οκτώ βημάτων χορεύεται ως εξής:

1: Το δεξί προς τη φορά και λίγο πίσω

2: Το αριστερό μπροστά από το δεξί προς τη φορά,

3: Το δεξί προς τη φορά.

4 : Το αριστερό σε άρση μπροστά από το δεξί.

5 : Το αριστερό, αριστερά, στη διάσταση

6 : Το δεξί προς τα αριστερά.

7 : Το αριστερό προς τα αριστερά, στη διάσταση.

8 : Το δεξί σε άρση μπροστά από το αριστερό.

Καλαματιανός: Ο καλαματιανός, είναι ένας συρτός χορός που χορεύεται σ’ ολόκληρη την Ελλάδα, διαφοροποιούμενος ελάχιστα, σε ότι αφορά το ύφος του και το ρυθμό. Το χορευτικό του μοτίβο απαρτίζεται από 12 κινήσεις που χορεύονται συγχρόνως απ’ όλους τους χορευτές. και επαναλαμβάνονται σ’ όλη τη διάρκεια του χορού, στρωτά για τις γυναίκες και λίγο πιο πηδηχτά για τους άνδρες. Μόνο ο πρωτοχορευτής μπορεί να παραλλάζει τα βασικά βήματα του χορού, συνήθως με μια στροφή δεξιά. Ο συρτός φαίνεται πως προέρχεται από την αρχαία εποχή. Σχετικά με την προέλευση της ονομασίας του φαίνεται πως οφείλεται στα λόγια του τραγουδιού «σαν πας στην Καλαμάτα…» με αναφορά στο μαντήλι, ιερό σύμβολο κάθε παραδοσιακής γαμήλιας τελετής.
Τα βήματα του Καλαματιανού είναι τα εξής:

1: Το δεξιό πόδι, βήμα δεξιά
2: Το αριστερό πόδι βήμα αριστερά.
3: Το δεξιό πόδι βήμα δεξιά.
4: Το αριστερό πόδι βήμα δεξιά
5: Το δεξιό πόδι βήμα δεξιά.
6: Το αριστερό, δεξιά με δάχτυλα στο κέντρο.
7: Το δεξί πόδι δεξιά, με δύναμη.
8: Το αριστερό με βήμα δεξιά, διασταυρώνεται με το δεξιό και πατά δυνατά στα δάχτυλα ενώ συγχρόνως γίνεται άρση του δεξιού πίσω, ελαφρώς λυγισμένου.
9: Το δεξιό πόδι πατά πάλι δυνατά στη θέση του
10: Το αριστερό πόδι, βήμα αριστερά (αντίθετα)
11: Το δεξί με βήμα αριστερά διασταυρώτνεται με το αριστερό και πατά δυνατά στα δάχτυλά του, ενώ συγχρόνως γίνεται άρση του αριστερού πίσω, ελαφρώς λυγισμένου.
12 : Το αριστερό πατά δυνατά στη θέση του και γίνεται ελαφριά άρση του δεξιού.
Τα υπόλοιπα βήματα που διακρίνονται στο σχήμα, είναι οι παραλλαγές που μπορεί να χρησιμοποιήσει ο πρωτοχορευτής για να ποικίλει τον χορό του.

Μπεράτι: Ανδρικός και γυναικείος χορός που συναντάται και στην Ήπειρο. Είναι χορός «συγκαθιστός», και χορευόταν συνήθως στους γάμους, όταν οι συγγενείς συνόδευαν τη νύφη και το γαμπρό στην εκκλησία. Γι’ αυτό και δεν έχει καθορισμένο σχήμα και διακρίνεται για την ελευθερία και την μεγάλη ποικιλία των βημάτων του. Τα βήματα του χορού είναι έξι και χορεύονται τρία δεξιά και τρία αριστερά ή και τα έξι προς τα εμπρός. Εντούτοις ο χορευτής είχε το περιθώριο να αυτοσχεδιάσει με καθίσματα, στροφές, χτυπήματα κλπ. Είναι ο πιο γνωστός χορός στην περιοχή μας, ξεκινάει και τελειώνει κάθε γλέντι με αυτόν το χορό.  Ο ρυθμός του είναι επτάσημος (3+2+2)

 Συγκαθιστός: Είναι συγκαθιστός χορός. Χορεύεται ελεύθερα αντικριστά σε ζευγάρια ή και ελεύθερα στο χώρο. Τον συναντάμε να χορεύεται και σε κύκλο. Είναι μεικτός χορός. Συγκαθιστοί χοροί έχουν οι βλάχοι σε δυτ. Μακεδονία αλλά και στην Ήπειρο και στην Θράκη αλλά διαφέρουν. Ο ρυθμός του είναι δίσημος.

Στρωτός: Ο πιο γνωστός και δημοφιλής χορός που χορεύεται σε όλη την Ελλάδα χορεύεται και στην περιοχή αλλά με τοπικά τραγούδια. Ο ρυθμός του είναι τρίσημος αλλά μπορεί να τον συναντήσουμε και σε τετράσημο.

            Δημήτρης    και   Κωνσταντίνος                                                    

Αρχική