Στις 27 Ιανουαρίου 1945, ο σοβιετικός στρατός απελευθέρωσε το τρομερό

στρατόπεδο Auschwitz-Birkenau, που σήμερα βρίσκεται στην Πολωνία.

Εκεί δολοφονήθηκαν την πενταετία 1940-1945

εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, οι περισσότεροι ήταν Εβραίοι,

αλλά επίσης άνθρωποι άλλων εθνικοτήτων, όπως επίσης

πολιτικοί κρατούμενοι, ομοφυλόφιλοι, μάρτυρες του Ιεχωβά

και αιχμάλωτοι πολέμου.

Ανάμεσα στα θύματα υπήρχαν και παιδιά όπως

η Άννα Φρανκ, της οποίας το ημερολόγιο διασώθηκε

και θυμίζει σε όλους μας τα τραγικά αποτελέσματα της μισαλλοδοξίας

και του ακραίου εθνικισμού.

Ο  ΟΗΕ αποφάσισε το 2005 να ορίσει την 27η Ιανουαρίου

[απόφαση A/RES/60/7]

ως Διεθνή Ημέρα μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος από το

ναζιστικό καθεστώς κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η Ημέρα Μνήμης Ελλήνων Εβραίων Μαρτύρων και Ηρώων του Ολοκαυτώματος

καθιερώθηκε στη χώρα μας το 2004, με απόφαση της ελληνικής Βουλής.

[ 15 Μαρτίου 1943, Έλληνες Εβραίοι από τη Θεσσαλονίκη & Θράκη μεταφέρονται

σε στρατόπεδα στρατόπεδα συγκέντρωσης για την τελική λύση...]

Η φόρος αίματος Ελλήνων πολιτών:

"Σε ποσοστά άνω του 90% μειώθηκε ο εβραϊκός πληθυσμός στην Ελλάδα

μετά τους διωγμούς κατά τη γερμανική Κατοχή,

σύμφωνα με στοιχεία της Ισραηλιτικής Κοινότητας Αθηνών.

Οι χιλιάδες Σεφαραδίτες της Θεσσαλονίκης,

της πόλης με τον μεγαλύτερο εβραϊκό πληθυσμό (56.000),

οι Εβραίοι της Καβάλας, της Κέρκυρας, των Ιωαννίνων και άλλων ελληνικών πόλεων,

εβραϊκοί πληθυσμοί με βαθιά ιστορία και σημασία στην οικονομία

και στην κουλτούρα των κοινωνιών που ζούσαν,

εκδιώχθηκαν και κατ? ουσίαν εξαφανίστηκαν.

Λίγοι επέστρεψαν μετά την Απελευθέρωση από τα ναζιστικά στρατόπεδα.

Οι μεγαλύτερες απώλειες εντοπίζονται στη Μακεδονία και στη Θράκη,

στην Ηπειρο και στα νησιά.

Από τους 77.377 Εβραίους που ζούσαν στην Ελλάδα πριν από τον διωγμό

μόνο 10.228 απέμειναν μετά από αυτόν."