Περιστέρι 06-03-2013
ΔΑΚΕ Β/ΘΜΙΑΣ ΕΚΠ/ΣΗΣ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ
«Μπροστά ?στην Αξιολόγηση»
Η αξιολόγηση αποτελεί οργανικό παρακολούθημα της όλης εκπαιδευτικής διαδικασίας.Δεν μπορεί ,όμως, να λειτουργεί σαν στοιχείο αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης για τις καθοριστικές πολιτικές ευθύνες στις οποίες οφείλεται? κατά κύριο λόγο-η προβληματική λειτουργία του εκπαιδευτικού μας συστήματος .Ούτε φυσικά, είναι λογικό ο καθηγητής να αποτελεί τον αποδιοπομπαίο τράγο πάνω στον οποίο θα επιρρίπτονται κάθε φορά όλα τα εγκληματικά λάθη της ανερμάτιστης εκπαιδευτικής πολιτικής και της διαχρονικής υποχρηματοδότησης της εκπαίδευσης .
Για να γίνει , βέβαια , ευρύτερα αποδεκτό ένα σύστημα αξιολόγησης θα πρέπει να αφορά στο σύνολο της εκπαίδευσης και των συντελεστών της (υποδομές , εποπτικά μέσα διδασκαλίας , χρήση νέων τεχνολογιών , αναλυτικά προγράμματα, σχολικά εγχειρίδια ,?) και όχι μόνο στους εκπαιδευτικούς .
Οι δυνάμεις της Αριστεράς λένε ΟΧΙ σε κάθε μορφή αξιολόγησης , χωρίς καμία ουσιαστική αντιπρόταση .
Η Αγωνιστική Συνεργασία ξεχνά ότι με τις ψήφους των συνέδρων της έχουν βγει τα συμπεράσματα του 8ου Συνεδρίου της ΟΛΜΕ που αναφέρουν ξεκάθαρα ότι αυτή αποδέχεται την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου. Λησμονεί επίσης ότι με την πράξη 19/17-10-2001 και μάλιστα με προεδρία δική της το ΔΣ της Α? ΕΛΜΕ Περιστερίου τάχθηκε υπέρ της αξιολόγησης. Οι Οβιδιακές μεταμορφώσεις των στελεχών της καταδεικνύουν ότι , κατά περίπτωση , φορώντας τον αριστερό μανδύα διαφοροποιούνται στα λόγια και στις ανακοινώσεις για το θεαθήναι , όμως πρωτοστατούν στη γραμμή του παζαριού ,του συμβιβασμού και στη λογική του μικρότερου δυνατού κόστους?
Η Αγωνιστική Παρέμβαση εκμεταλλευόμενη τις δικαιολογημένες αντιδράσεις των συναδέλφων μας και με εργαλεία την απύθμενη δημαγωγία , τους ατέλειωτους λαϊκισμούς και τις ανέξοδες ρητορείες προσπαθεί να υλοποιήσει τα θολά επαναστατικά της οράματα .
Η ΕΣΑΚ-ΔΕΕ κηρύσσει την επανάσταση, αρνούμενη κάθε μορφή αξιολόγησης .Ίσως η ελλιπής και επιλεκτική μνήμη της δεν της επιτρέπει να θυμηθεί ότι σε πρώην «Σοσια-ληστικά» κράτη της Ανατολικής Ευρώπης υπήρξε το πιο σκληρό και «ανθρωποκτόνο» αξιολογικό σύστημα.
Η ΔΑΚΕ κατ αρχάς δεν είναι αρνητική στην αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου , τόσο για λόγους ουσίας (Δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις ),όσο και ως απάντηση σε ένα καθολικό κοινωνικό αίτημα .Πιστεύει ακράδαντα ότι η χειρότερη αξιολόγηση είναι πολύ καλύτερη από το σημερινό τέλμα .Δεν θα πρέπει ,όμως, αυτή να αποτελεί μόνο μια στείρα διαδικασία ελεγκτικού ή διαπιστωτικού χαρακτήρα της επάρκειας και καταλληλότητας του εκπαιδευτικού έργου αλλά μια ουσιαστική προσπάθεια βελτίωσης της αποτελεσματικότητας και ποιότητας του εκπαιδευτικού συστήματος γενικότερα. Η ΔΑΚΕ πιστεύει στην αξιολόγηση , όταν λειτουργεί με παιδαγωγικά κριτήρια , όταν κατατείνει στην αξιοκρατία και όταν έχει τις ανάλογες ασφαλιστικές δικλείδες που θα διασφαλίζουν την αξιοπρέπεια και το καθαρό πρόσωπο του εκπαιδευτικού και φυσικά δεν θα επιτρέπουν την ιδεολογική του χειραγώγηση.
Για να υπάρχει, όμως, γόνιμη αξιολόγηση είναι αναγκαία η διαρκής και ουσιαστική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών ,καθώς και η πραγματική οικονομική τους αναβάθμιση.
Η ενότητα για μας είναι ο ακρογωνιαίος λίθος για τη συνδιαμόρφωση μιας ρεαλιστικής πρότασης που θα ανταποκρίνεται στα κελεύσματα των καιρών με στόχο την ουσιαστική αναβάθμιση του Δημόσιου Σχολείου. Είμαστε ριζικά αντίθετοι με τις επιχειρούμενες κοντόφθαλμες πρακτικές (του ανύπαρκτου αγωνιστικού προεδρείου της Α΄ΕΛΜΕ) που γράφει: «Κανείς αξιολογητής δεν έχει θέση στο σωματείο»?
Στο δύσκολο αυτό αγώνα για την προάσπιση των εκπαιδευτικών κεκτημένων για μας δεν περισσεύει κανένας.
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΣ ΠΑΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ?
