Αρχική σελίδα

Πατριαρχική καί Συνοδική Πράξις.
Περί ἄρσεως τοῦ Βουλγαρικοῦ σχίσματος.

 

+ ΒΕΝΙΑΜΙΝ
ΕΛΕΩι ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ
ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ

«Νῦν χαίρω, οὐχ' ὅτι ἐλυπήθητε, ἀλλ' ὅτι ἐλυπήθητε εἰς μετάνοιαν• ἐλυπήθητε γάρ κατά Θεόν, ἵνα ἐν μηδενί ζημιωθῆτε ἐξ ἡμῶν. Ἡ γάρ κατά Θεόν λύπη μετάνοιαν εἰς σωτηρίαν ἀμεταμέλητον κατεργάζεται... Ἰδού γάρ αὐτό τοῦτο τό κατά Θεόν λυπηθῆναι ὑμᾶς, πόσην κατειργάσατο ὑμῖν σπουδήν, ἀλλ' απολογίαν..., ἀλλά ἐπιπόθησιν, ἀλλά ζῆλον..., διά τοῦτο παρακεκλήμεθα» τοῖς Κορινθίοις (Β΄. Κορ. ζ. 9 13) ἔγραφεν ὁ τῶν Ἐθνῶν Ἀπόστολος, ἔκδηλον τήν χαράν αὐτοῦ καί τήν παραμυθίαν ποιούμενος ἐπί τῇ κατά Θεόν ἐκδηλωθείσῃ λύπῃ αὐτῶν καί τῇ εἰς σωτηρίαν ἀμεταμέλητον ὁδηγησάσῃ αὐτούς μετανοίᾳ. Ἐπειδή τοίνυν καί ἡ καθ' ἡμᾶς Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Μεγάλη Ἐκκλησία σαφῶς τῶν ἀποστολικών τούτων λογίων τόν νοῦν καί τήν ἐφαρμογήν κατείδεν ἐν οἷς ἄρτι ἡ ἐν Βουλγαρίᾳ Διοικοῦσα Ἐκκλησία ὑπέβαλεν αὐτῇ• αὕτη γάρ διά γραμμάτων αὐτῆς ὑπό πολλοῦ σεβασμοῦ καί στοργῆς καί ἀφοσιώσεως πρός τήν ἐν Κυρίῳ γεννήσασαν καί γαλουχήσασαν καί διαπαιδαγωγήσασαν τό τῶν Βουλγάρων Ἔθνος Μητέρα Ἐκκλησίαν Κωνσταντινουπόλεως διαπνεομένων, τήν βαθείαν αὐτῆς ἐπί τοῖς ποτε ἀναφυείσι γνωστοῖς ζητήμασι καί τῷ συνεπείᾳ αὐτῶν προελθόντι χωρισμῷ καί τῆ διακοπῇ τῶν πνευματικῶν καί κανονικῶν πρός αὐτήν σχέσεων λύπην ἐκφράζουσα καί τήν προτέραν αἰθρίαν καί εἰρήνην ζωηρῶς ποθοῦσα, ἐξῃτήσατο ἐν ἱκεσίαις τήν ἄρσιν μέν τῆς πρό χρόνων κατά τοῦ Βουλγαρικοῦ κλήρου καί λαοῦ ἀπαγγελθείσης ἐκκλησιαστικῆς καταδίκης, τήν αποκατάστασιν δέ καί αὗθις τοῦ συνδέσμου τῆς εἰρήνης καί τῆς ἀγάπης καί τῶν κανονικῶν σχέσεων πρός τε τήν Μητέρα αὐτῆς Μεγάλην Ἐκκλησίαν καί πρός τάς λοιπάς Ὀρθοδόξους Αὐτοκεφάλους Ἐκκλησίας• ἡ Μετριότης ἡμῶν μετά τῶν τήν περί ἡμᾶς Ἁγίαν καί Ἱεράν Πατριαρχικήν Σύνοδον συγκροτούντων Ἱερωτάτων Μητροπολιτῶν καί ὑπερτίμων, τῶν ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ἀγαπητῶν ἡμῖν ἀδελφῶν καί συλλειτουργῶν, ἐν Συνόδῳ συνεληλυθότες ἐν τῷ καθ' ἡμᾶς σεπτῷ Πατριαρχικῷ Παρεκκλησίῳ τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου τοῦ Πρωτοκλήτου καί τό Ἅγιον τοῦ Χριστοῦ Εὐαγγέλιον εἰς μέσον προθέμενοι καί ἐν κατανύξει ψυχῆς τήν ἄνωθεν παρά τοῦ Πατρός τῶν φώτων χάριν ἐπικαλεσάμενοι καί τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, τῷ ἐλθόντι καταλλάξαι πάντας καί εἰρήνην εὐαγγελίσασθαι τοῖς ἐγγύς τε καί τοῖς μακράν, θερμήν δόντες εὐχαριστίαν, «ἐπί πᾶσι δέ τούτοις τήν ἀγάπην, ἤτις ἐστί σύνδεσμος τῆς τελειότητος» βάσιν τῶν σκέψεων καί ἐνεργειῶν ἡμῶν θέμενοι, προφρόνως τήν ὑποβληθεῖσαν αἴτησιν καί παράκλησιν ταύτην τῆς ἐν Βουλγαρίᾳ Διοικούσης Ἐκκλησίας, ὡς ὑποδηλοῦσαν πνεῦμα συγγνώμης καί εἰς δόξαν Χριστοῦ ὁδηγοῦσαν, ἀπεδεξάμεθα.

Ἐφ' ᾧ συνοδικῶς ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ἀποφαινόμεθα ὅπως πάντες οἱ διά τοῦ «ὅρου» τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου, τῆς ἐν ἔτει χιλιοστῷ ὀκτακοσιοστῷ ἑβδομηκοστῷ δευτέρῳ, Ἰνδικτιῶνος Α΄, κατά μῆνα Σεπτέμβριον, ἐν τῷ καθ' ἡμᾶς πανσέπτῳ Πατριαρχικῷ Ναῷ τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου συγκροτηθείσης, κηρυχθέντες καί θεωρούμενοι καί νῦν «σχισματικοί καί ἀλλότριοι τῆς τοῦ Χριστοῦ Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας» Βούλγαροι κληρικοί καί λαϊκοί, ὑπάρχωσιν ἀπηλλαγμένοι τῆς κατ' αὐτῶν ἀπό μέρους τῆς Ἐκκλησίας ἀπαγγελθείσης καταδίκης καί ἐπιβληθείσης ποινῆς, συγκεχωρημένοι καί εὐλογημένοι παρά τῆς Ἁγίας καί Ὁμοουσίου Τριάδος, θεωρούμενοι ἀπό τοῦδε καί ἐφεξῆς καί λογιζόμενοι καί προσωνυμούμενοι εὐσεβεῖς Χριστιανοί καί τέκνα πιστά τῆς Μιᾶς Ἁγίας Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, ἐπί πάντας δέ τούς ἀπό τῆς λυπηρᾶς διαστάσεως οἱαδήποτε ἐπί μέρους ἐκκλησιαστικῇ κατακρίσει καί ἀποφάσει ἤ καθόλου τῇ γενικῇ τοῦ «Ὅρου» ἀποκηρύξει ὑποβληθέντας καί ἤδη τῶν τῆδε μεταστάντας Βουλγάρους κληρικούς καί λαϊκούς ἐπικαλούμεθα τό θεῖον ἔλεος.

«Ναί, Δέσποτα Φιλάνθρωπε καί Πολυέλεε, τοῖς μέν προλαβοῦσι δούλοις Σου τούτοις ἐλευθερίαν καί ἄνεσιν καί ἄφεσιν δώρησαι, ἐν χώρᾳ ζώντων καί ἐν σκηναῖς δικαίων κατατάσσων αὐτούς, τῷ δέ Βουλγαρικῷ κλήρῳ καί λαῷ εὐλογίαν κατάπεμψον, τέλος ἀγαθόν καί εἰρηνικόν παρεχόμενος αὐτοῖς καί ἀξιῶν τῆς Σῆς Βασιλείας καί τῆς ἐκ δεξιών Σου παραστάσεως κατά τήν ἡμέραν τῆς κρίσεως, πρεσβείαις καί ἱκεσίαις τῆς Παναχράντου καί Παμμακαρίστου Σου Μητρός, τοῦ Τιμίου καί Ἐνδόξου Προφήτου Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου, τῶν Ἁγίων Ἐνδόξων καί Πανευφήμων Ἀποστόλων, τοῦ Ἁγίου Ἐνδόξου Ἀποστόλου Ἀνδρέου τοῦ Πρωτοκλητου, τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Φωτίου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Ὁμολογητοῦ, τοῦ Ἁγίου Ἐνδόξου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου καί πάντων τῶν Ἁγίων, τῶν ἀπ' αἰῶνός Σοι εὐαρεστησάντων Ἀμήν».

Ἐν ἔτει σωτηρίῳ ͵αϠμεʹ, κατὰ ΅ῆνα Φευρουάριου (κβ΄.), Ἐπινε΅ήσεως ΙΓ΄.

Ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ΒΕΝΙΑΜΙΝ ἀποφαίνεται

+ Ὁ Χαλκηδόνος Μάξιμος

+ Ὁ Προύσης Πολύκαρπος

+ Ὁ Πριγκηποννήσων Θωμᾶς

+ Ὁ Σάρδεων Γερμανός

+ Ὁ Θεοδωρουπόλεως Λεόντιος

+ Ὁ Εἰρηνουπόλεως Κωνσταντῖνος

+ Ὁ Χριστουπόλεως Μελέτιος

+ Ὁ Λαοδικείας Δωρόθεος

+ Ὁ Φιλαδελφείας Αἰμιλιανός

+ Ὁ Προικοννήσου Φιλόθεος

Αναθεώρηση: Δευτέρα, 18 Σεπτεμβρίου 2023.