Προυτού καμιά σαρανταριά χρόνια ου Γιάνς κι η Κατίνα ήταν νιόπαντρ. Θα να ήταν για τσ Απόκριεις. Κανόν’σει του ζιβγάρ να βγουν να γκιζιρίσειν λιγάκ΄μέρεις απ” ήταν. Πήγαν λοιπόν στουν Λαμπίρ να φάν κανένα σουβλάκ καμιά μπριζόλα (ου Λαμπίρς είχει θκατ γρούνια κι ήταν λουκούμια) να πιουν κι καμιά ριτσίνα. Είχαν κι μιγάλ παρέα, κουμπάρ, ξαδέρφια φιλ κι γνουστοί ούλ εικέι ήταν μαζιμέν. Τα μπουκάλια αδειάζαν του ένα ύστιρα απ΄του άλλου, φέραν κι καναδυό γυρουβουλιές. Ου Λαμπίρς είχει τζουκ μποξ κι γίνουνταν μιγάλου  πατιρντί κι μάζειυει κι καμιά δραχμή. Εικεί απ΄χουρεύαν του «Άπουνη ζουή” κι το «Ου κυρ-Θάνους πέθανει» ου Γιάνς έρξει ντ΄ιδέα:»Αυτός όπ ναν θα κλεις κι θα  κόψ κι τα τραγούδια. Δε πάμ ουλ” μαζί στ’ν  Αναΐς στα Λμινάρια τώρα απ΄ήρνταμ στου κέφ;»Μπήκαν στ΄αγρουτικά κι του δώκαν δρόμου. Στ΄Αναΐς είχει κι ζουντανό πρόγραμμα κι γίνκει του σώσει. Σπάζαν πιάτα τραγδούσαν κι χουρουπδούσαν μέχρι τσ΄χαραές. Αδειάσαν κι καναδυό μπουκάλια Τζονυ κι τσ΄θέρσι, αφού γλέπς είχαν ώρεις απ΄φάγαν κι μι τα φιστίκια δλεια δεν γίνιτει. Σμαζουχτήκαν να γυρίσειν στου χουριό. ¨Ήταν λιγάκι δύσκουλα γιατι κουντλούσαν κι κουτρουκιάζουνταν απ΄του μπικρουλειό. Μι του ζόρ μι του καλό φτάσαν στου χουριό κι πήγει ου καθένας στου σπίτι τ”.

Μόλις μπήκαν μέσα λέει ου Γιάννς: «Μαρή Κατίνα μι έκουψει η πείνα έχ” τίπουτα να φάμ;» ντου ν απλουγήθκει αυτήν: «Γιανν δε στλώνου. Πάου να πέσου. Βράσει κανέ αυγό» Έτσ κι έκανει. Έβαλει ένα τζιτζιρούδ μι νιρό κι κανα δύο-τρια αυγά απάν στου πιτρουγκάζ κι πιρίμινει να βράσειν΄να φάει καμιά κματιά να ντ” μπαλώσ. Εικεί απ΄ πιρίμινει να γίνειν τα αυγά ντου πήρει ου νύπνους απαν σντ΄καρέκλα. Τα αυγά βράσαν, σώθκει του νιρό κι αφού πυρώσαν καλά καλά σκάσαν κι τναχτήκαν μέχρι του νταβάν, γέμσει ου τόπους τσέφλια, κροκ κι ασπράδια. Ου Γιανς ξπάσκει απ΄του «μπαμ» κι  έδουκει κβάρα μαζί μι ντ καρέκλα καταεί  στα σανίδια. Αφού σνείρτει λιγάκι ντουν έκουψει να κλεισ ντ΄μπουτίλια  κι πόμνει εκεί καταεί. .Εικεί ντουν βρήκει του μισμέρ όταν σκώθκει η Κατίνα, πασαλμένουν μι αυγά να βρουμουκουπά κι να ρουχαλίζ…..

Τι μας μαθαίν αυτή η ιστουρία;  «Να έχει καναδυό αυγά βρασμένα για ώρα ανάγκ…»