Μια φουρα κι ενα κιρο ζουσι μια οικουγενια μι τρια πιδια ,κι τα τρια αγορια
Ειχαν χουραφια κι τα σπερναν σταρ’ κι καλαμπουκ’
Ηταν καλα κι πολυ ιφτυχισμεν’ αλλα μια μερα ,πριν του Θερους ,ξαφνικα ου πατερας πεθανι.
Τι να κανιν κι η φαμιλια ,συνεχισαν να ζουν κι να κανιν τσι δλιες ντουν ,θιρησαν κιολας!!!
Αφου τ’αλωνισαν ειχαν 6 τσβαλια σταρ’!
Φουρτωνιν του μ’λαρ’ μι δυο τσβαλια ,κι στελνει η μανα ντουν μιγαλου ντου γιο, στου μυλου να του καν’ αλευρ’.
– Να προυσεχ’σ ντου μυλουνα, ιν μπαγαμποντσ’ κι θα θελ’ να συ γιλασ’
– Καλα λεει αυτος κι κινση!!!
Φταν’ στου πρωτου μυλου ,χτυπα ντ’πορτα κι ντουν ανοιγ’ ενας Σπανος !
-Καλημερα ,ισι ου μυλουνας?
– Ιγω ειμι ντου λεει κι ου αλλους κι ξικ’νισαν του αλωνσμα
– Δε παιζουμ’ κι ενα ταβλι μεχρι να αλων’στουν τα σταρια? Λεει ου μυλουνας
-Να παιξουμ’ λεει κι του πιδι
-Να βαλουμ’ κι στοιχμα 2 παραδις του πιχνιδ?-ινταξ λεει κι του πιδι
Χαν’ ου μυλουνας του πρωτου του πιχνιδ’,του δευτερου ,του τριτου -ρε τι καλος ταβλαδορους που εισι-
χαν’ακομα κανα δυο κι ντου λεει .
-Α παιξουμ ενα τιλιφταιου αμα κερδιεις θα συ δωσου 2 λιρις ,αμα χαεις θα μι δωης τσ’παραδις κι του αλευρ’
-Ινταξ ντου λεει του πιδι ,κι τοτι ου μυλουνας επηξι καλα κι ντου κερδισι
Παει στου σπιτ’ -Τι εγινι ? Το κι το λεει’
Στελνει η μανα ντου δευτερου κι ντου λεει “
– Μακρια απ’ντου Σπανο ντου μυλουνα.
-Καλα λεει αυτος κι φευγει
Φταν’ στου πρωτου ντου μυλου , βλεπ’ντου Σπανο,κι ντου λεει
-Οχ’ η μαναμ’ μι ειπι να μη παου στου Σπανο του μυλουνα .
-Ααα ουλ’ οι μυλουναδις Σπανη ημιστι
-Οχ’λεει του πιδι κι κ’να για τουν αλλουν ντου μυλου
Ου μυλουνας τρεχ’ απου αλλουν δρομου ,πιο κουφτα, φταν’ στουν αλλου μυλου
τα βρισκει μι ντουν αλλουν ντου μυλωνα κι οταν εφτασι του πιδι νασου τον κι αυτον στ’πορτα!
– Καλημερα πιδιμ’ για που κινσις?
Ντου βλεπ’ του πιδι ,ντου ξαναβλεπ’ -να διεις οτι ετσ’ ιν. Ουλ’ οι μυλουναδις Σπανοι ιν σκεφκη !
Να μην τα πουλυλουγω ντου γελασι κι αυτον ( στα χαρτια) Οποτι κι στελνει η μανα ντου πιο μκρο ντου Βινιαμιν!!!
Φταν’ αυτος στου μυλου ,να κι Σπανος ου μυλουνας !Ξεκ’νουν τ’αλωνσμα
Ζμωσαν κι μια πιτα μι του πρωτου του αλευρ’ κι ντ’βαλαν να ψηνητι
-Ταβλι θα παιξουμ’?
-Οχ’ λεει ου μκρος ειδα τα χαιρια τ’αδερφουμ’
– Χαρτια θα παιξουμ’?
-Δε ξερου λεει ου μκρος,αλλα κι να ηξιρα ειδα τι εκανις στουν αλλουμ’ ντουν αδιρφο!!!
Τι να καν’, τι να καν’ ου μυλουνας ντου λεει”
– Θα βαλουμ’ ενα στοιχμα ,οποιους πει του μιγαλυτιρου ψεμα τα κιρδιζ’ ουλα κι τα αλευρια κι ντου μυλου κι ντ’ πιτα ,του στρεχ’σ’?
-Του στρεχου ντου λεει κι ου μκρος , ξικινα πρωτους!

Κι Ξικ’να ου Μυλουνας………………….

Ηκινα τα χρονια ,οταν ημαν νιος κι εψαχνα να βρω ντ’τυχη μ’,γυρνουσα απο δω κι απου κει , για να βρω καμια δ’λεια. Μια μερα (ινω σουθηκαν κι οι παραδις απ’ειχα) φτανου σ’ενα χουριο, απ’γινταν πανηγηρ’. Ε αφου χαζιψα δεξια-αριστηρα μ’εκουψη κι η πεινα. Παραδης γιοκ! Ειχα μον’ 3 δικαρης!
Παου σ’εναν ικει διπλα που πλουση κουλουκθιες (πασατεμπο).
-Ποσου καν? Ρουτω
-Μ’ση δραχμη του φακιλακ’ μη λεει
-Αμ ιγω εχου 3 δικαρης
– Ε τοτις παρει αυτα που ιν φυρα κι ημαστη ινταξ!
Τα πηρα απ λες κι ειχη κι καλα ,αλλα τα πιο πουλα ηταν τα μ’σα , τα σπασμενα , κι τα παραψμεννα.
Πηγα λιγου παραοξου απ’ του χουριο ,εκατσα διπλα σι ενα νιρο , κι τα’φαγα. Τωρα κατ’ απ’ ηταν ντιπ καμμενα -καρβ’να-, εκεινα τα’ρξα ικει καταη κι το ‘κουψα στουν υπνου!!!!
Ξυπνω ντ’αλλ’ ,κι τι να διω!!
Ικει που τα ερξα τα σπορια ΦΥΤΡΟΥΣΗ ΜΙΑ ΚΟΥΛΟΥΚΘΙΑ!!!!!!
Κι οχ’ τιπουτα αλλου αλλα μιγαλουνη συνεχεια! Περαση του νιρο ,εφταση στου λακκου, απο ‘κει του διν’ δρομου ,φταν’ στ’θαλασσα κι απο κει ξανοιχτκη στου πελαγου!!

– Απ’ τα καμμενα τα σπορια? Ντου ρουτα ου μ’κρος
– Ντιπ γκρουτσιφλους ηταν , ντου λεει ου Μυλουνας

Ικει απ εβληπα του θαμα , ερχιτη κι ενας Βασιλιας μη τουν στρατο τ’.
– ΔΕ ΜΟΥ ΛΕΣ μι ρουτα. ΔΙΚΙΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΚΟΛΟΚΥΘΙΑ?
-Θκιαμ’ ντου λεου ,αρχουνταμ’!
– Θα παω να καταστειλω μια εξεγερση σ’ενα απ’τα νησια μου! Αν μας αφησης να περασουμε πανω απ’το φυτο σου ,θα σε πληρωσω πλουσιοπαροχα , μι λεει, γιατι κερδιζουμε πολυ χρονο!
-Ιφχαριστους λεου κι πηρασαν κι φυγαν.
Πιρνα μια μερα,πιρασαν δυο, βαστα σκεβουμι να παου να διω τι γινηκαν!
Ανηβενου κι γω στ’κουλουκθια κι κιν’σα. Σι κανα δυο ωρης βλεπου ενα νησι.
ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΝΗΣΙ! ΗΤΑΝ ΚΟΥΛΟΥΚΙΘ’

– Τοοοσου μιγαλου? Ντου ρουτα ου μ’κρος
– Κι ακομα μιγαλυτηρου λεει ου μυλουνας

Ανηβαινου στου κουλουκιθ’ κι μιας κι π’νουσα βγαζου ντου μπαλτα κι ριχνου μια ,να κοψου κανα κουμματ κουλουκιθ να χουρτασου ντ’πεινα μ’.
Ελα ομους απ μ’εφχει μεσα στου κουλουκιθ. Μια κι δυο κατβαινου κι γω μες του κουλουκιθ’ Ψαχνου απο δω,ψαχνου απου κει. Τιπουτα.
Ικει απ’ εψαζα να κι ενας εμπουρας

-Καλημερα πατριωτ’ μι λεει
– Καλημερα ντου λεου
– Τι καν’ς ιδω? Μη ρουτα
– Ντου μπαλταμ’ εψαχνα . Μηπους ντουν ειδες?
-Ιδω ιγω εχασα ΜΙΑ ΚΑΜΗΛΑ ΦΟΥΡΤΟΥΜΕΝ’ ΜΠΑΜΠΑΚ’Κ μι λεει , κι συ μι λες για ντου μπαλτασ’? Ασι μι Χριστιανεμ’ στου πονουμ’ ,μι λεει κι εφκει φουρκισμενους!!

Να μη στα πουλυλουγω,δεν βρηκα μπαλτα, γυρσα πισου , εκιν’ ντ’ωρα ηρτει κι ου Βασιλιας
πηγαν ουλα καλα ,κι μ’εδουσε λιρης χρυσες κι μ’αφτες ηρτα ιδω κι εκανα αφτον ντου μυλουουουου ,,,,, λεει ου μυλουνας κι τελιουση ντ’ιστουρια τ’……

-Καλα τα ειπεις λεει ου μ’κρος
– Για να σι διω κι σενα ντου λεει ου Μυλουνας
κι γιλουσαν κι τα μουστακια τ’ *απ’ντ’σιγουρια τ’!!!!
*σχημα λογου .Ου Σπανος δεν εχ’ μουστακια!!

Ου σχουριμενους ου Μπασιμ’ ,αρχινση ου μκρος, ειχει μιλισσα!
Θα ειχει ισαμη 700 κουφινια μελ’σσις .Κι ηταν κι πουλυ νοικουκυρσ.
Καθη προυι ,προυτου φυγην οι μελ’σσις για δ’λεια κι καθι βραδ οταν γυρνουσαν
‘ ΤΣ’ΜΙΤΡΟΥΣΗ ΜΙΑ ΜΙΑ !!!
Ειχει 70,836,597 μελ’σσις ΚΙ ΜΙΑ ΚΟΥΤΣΗ

– Κι τσ μητρουση καθη πρου κι βραδ? Ρουτα ου Μυλουνας
– Οπους συ βλεπου κι μι βλεπς ,λεει ου μ’κρος

Ενα βραδ μιτρα ,ξαναμιτρα ειχει 70,836,597 μελ’σσις ΑΛΛΑ ελ’πη η κ’τση η μελ’σσα!
Πηγη να σκασ’ ου σχουρημενους. Βρε τι εγινη του ζουντανο, παει ιδω παει ικει , ρουτα στου Χουριο ,ΤΙΠΟΥΤΑ!!! Παει στα Λ’μιναρια τιπουτα. Ουλ’ νυχτα εψαζε ντ’μελ’σσα τ’ ,τιπουτα !! Του χαραμα ντου βρηκη απαν στου Ψαριο!! Κι ειχει κι μια θουλουρα ενα ακαθωρ’ (χιουνιας ου κιρος βλεπ’ς -χ’μουνεκους) αλλα ου Μπαμπασιμ’ ικει δε το’βαζει καταη! Βλεπ’ιδω βλεπ’ικει, βλεπ’ παραπερα κι τι να διει. Απεναντι στα μερια τσ’Κεραμουτης ντ’ειχει ζεψ’ ενας Τουρκους κι εκανε ζευγαρ’μι του Βοδι τ’ κι οργουνι του χουραφι τ’!!!

– Ντ’μελ’σσα ? Ρουτα ου μυλουνας που αρχισαν να ντου ζωνειν τα φιδια
– Ε ,τι συ λεου για ?

Τι να καν’κι ου Μπαμπασ ιμ’ καβαλση μια αλλ’ μελ’σσα κι πεταξη απεναντι

– Σαλαμ αλεκουμ πατριωτ’
-Αλεκουμ σαλαμ λεει ου Τουρκους
– Δε μι λες ,θ’κιας ειν’ η μελ’σσα?
-Οχ’ αλλα αρρωτση του αλλου του βοδ’ κι μιας κι ντι βρηκα ειπα να κανου ζηυγαρ’να τιλειωσου ντι δλεια μ’
– Ναι αλλα του ζουδιου ειν’ θ’κομ’ ντου λεει
-Αμα εχ’ ετσ ,ασι μι να τιλειωσου που εχου 7-8 στεμματα ακομα κι θα τα βρουμ μι ξαναλεει
– Καλα, ντου λεει ου Μπαμπασ ιμ’ ,ετσ’ κι αλλιως η μερα χαθ’κη που χαθ’κη θα πιριμενου!
Ε τελειουση ντι δλιατ’ ου Τουρκους κι πληρουση δυο τσβαλια σταρ’ . Τα φουρτων’ ου μπαμπασιμ’ στη μια ντ’μελ’σσα καβαλα κι ντ’αλλ κι γυρισαν πισουουουουου…….

-Αυτο ηταν? ρουτα ου Σπανος
-Οχ’ αλλα βαστα να πιω λιγου νιρο γιατι ξιρουγανιασα

Η μελσσα απ’ λες ομους (συνιχειζ’ ου μ’κρος) τραβα -τραβα τ’αλετρ’ ΖΓΟΥΠΟΝΕΙΣΗ!
Ρουτα ου μπαμπασιμ ‘ ιδω εικει ,ντου λεν εχ’ μια γρια στου Σουτηρους ,οχ’ μεσα στου χουριο αλλα λιγου παραοξου σι μια καλυβα , καρσι σ’απαν απ τα καμινια για του Ψαριο. ( Η καλυβα θα να ιν ακομα ικει)
Μια κι δυο παει εκει ,ντ’βρικει ντ’γρια κι ντουν εδουσι ενα μπουκαλ’ καρ’δολαδου να ντι πασαλιβ ντου ωμου τσ’
Ντ’ειχαν ντ’μελσσα διμεν’ στου μπακτσε κι καθι βραδ ντ’πασαλβι μι του καρδολαδου.
Μια νυχτα πιαν’ ενα ανεμοφουρ’ενα κακο ,σηκουνη κι τσ’ πετρις. Ειχει να βρεξ κι κανα -δυο μηνης κουλουση η σκον’ απαν στου λαδ’ , σκοντιν του προυι κι τι να διουν’

-Τι διηκαν? Ρουτα ου Σπανος
– Απαν στουν ωμου τσ’μελσσας φυτρουση μια καρυα!!

Κι μιγαλουνιιιιιι σα γαλα που βραζ’’.Εγινι μια διντρινα ισα μι 30 μετρα Σι 5-6 μερις γιναν κι τα καρυδια
Του δεντρου μιγαλου δε φταναν οι πιτσιρικαδης τα καρυδια κι ριχναν πετρις ,ξυλα , μαπες μι χωμα ,κι σιγα -σιγα ,πετρις ξυλα χωμα , ηρθει κι εγινη ενα χουραφ’ μεχρι ικει που φταν’ του ματι σ’!

– Στουν ωμου τσ’μελσσας ?λεει ου Σπανος
-Στουν ωμου τσ’μελσσας , λεει ου μ’κρος κι συνιχειζ’

Ε σαν ηρτη ου κιρος ,περνρι ου μπαμπασιμ του σταρ απ’εχει απ ντου Τουρκου, κι του εσπρι
Μι του που ηρτι κι ου Αλουναρ’ς( Ιουνιος) πηγαμ ουλ’ η φαμιλια κι θηριζαμ’
Θηριζαμ’ κι θηριζαμ εμ τιλιων’ εκινου του τσιφλικ?

– Κι τι καν’τι? Ρουτα παραδουμενους πια ου Σπανος

Ε ικει που καθησαμ’ να φαμ’μια μερα , να κι ενα αγριογουρουνου ! Πως κρατουσι ου μπαμπασιμ’ του δρεπαν’, του στ’λιζ κατα πανιτ’ κι πως τα φερν’η τυχ’ παει αυτο κι καρφωνιτι στου μπουτι τ’!
Ξπασκι του ζω , αρχιζ τρεχει σα’παν- σα’κατ ηρθη κι του θερσι ουλου του χουραφ.
Αρχισαμ κι τα καναμ’ θυμουνιες αλλα η ζεστα πουλυ! Παμ’ στη βρυσ να πιουμ νιρο κι τι να διουμ’.

-Κι αλλου ειδατι?

Η βρυσ’ ηταν παγουμεν’ .Ψαχνουμ σα δω σα κει κι βρισκουμ ενα μπιλιετου
Του ανοιγουμ κι εγραφι

Αλφα Βητα
Να παρ’ ου Σπανος τα παπουτσα τ’
κι να φυγ’ κι απ ντου μυλου
κι απ’ ντ’ πιτα

Κι ετσ’ ζησαν αυτοι καλα κι μεις καλυτηρα………..

Του παραμύθ αυτό μι του έστλει ου φίλουσιμ ου Γιωρς ου Μπουτιώτς.