Η Αγία Ελένη η Παρθενομάρτυς εκ Σινώπης του Πόντου (1 Νοεμβρίου)
Η αγία Ελένη[1] μαρτύρησε τον 18ο αιώνα. Καταγόταν από την ωραία πόλη του Πόντου Σινώπη και ήταν κόρη της ευσεβούς οικογενείας Μπεκιάρη. Ήταν 15 ετών ωραιότατη στο σώμα, η δε αγνότητά της έδινε ιδιαίτερη χάρη στο πρόσωπό της. Διακρινόταν για την υπακοή στους γονείς της και τον θερμό έρωτα της ψυχής της προς το νυμφίο Χριστό.
Μια μέρα λοιπόν, η μητέρα της την έστειλε ν’ αγοράσει νήματα για το κέντημα, από το κατάστημα του Κρύωνα. Στον δρόμο υπήρχε το σπίτι του Ουκούζογλου πασά, διοικητού της Σινώπης. Την ώρα που περνούσε η Ελένη, ο πασάς την είδε απ’ το παράθυρο. Ἡ ωραιότητά της τράβηξε την ακόλαστη ψυχή του και σκέφθηκε να τη μολύνει. Διέταξε τότε και την έφεραν μπροστά του. Αφού έμαθε ποια ήταν, προσπάθησε πολλὲς φορὲς να την βιάσει, αλλὰ χωρὶς αποτέλεσμα. Διότι ένα αόρατο τείχος προστάτευε την Ελένη, που συνεχώς προσευχόταν. Ο πασάς, αντὶ να δει το θαύμα, σκλήρυνε περισσότερο η ψυχή του και επειδὴ δεν μπορούσε να ικανοποιήσει τον σκοπό του, την βασάνισε σκληρὰ και τελικά την αποκεφάλισε.
Το ιερό της λείψανο το έριξαν στη θάλασσα, αλλὰ με θαυματουργικὸ τρόπο βρέθηκε απὸ Έλληνες ναυτικούς, που το μετέφεραν στην Σινώπη.[2]
[1] Αποκλειστική πηγή που χρησιμοποιήσαμε για την παράθεση του Συναξαριού αποτελεί ο δικτυακός τόπος «Μέγα Συναξάριον».
[2] Το 1924, η κάρα της Αγίας, μεταφέρθηκε στο Ναό της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Μαρίνης, Άνω Τούμπας Θεσσαλονίκης.