Σταθερότητα σε απειλές
Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, οι εξισλαμισμοί είχαν σαν βασικό όχημα τις απειλές για βασανιστήρια και θάνατο. Τυπικά θεωρούνταν παράνομοι αλλά οι Τούρκοι καλυμμένοι από προφάσεις ή ψεύτικες κατηγορίες προσπαθούσαν να αναγκάσουν τους Χριστιανούς να αλλαξοπιστήσουν. Θεωρούσαν πως έτσι ανταποκρίνονταν στο χρέος κάθε ευσεβούς Μωαμεθανού να εξισλαμίσει έναν τουλάχιστον Χριστιανό. Επιπλέον η ποινή του θανάτου επιβαλλόταν σε όποιον έφευγε από το Ισλάμ με οποιοδήποτε τρόπο κι αν το είχε ασπασθεί[1].
Οι μάρτυρες φάνηκαν αμετακίνητοι σε κάθε είδους απειλή και επέλεξαν χωρίς φόβο τον Χριστό. Ο Άγιος Αντώνιος ο Νεομάρτυρας, ο Αθηναίος απαντάει στις απειλές λέγοντας «όσα και να μου κάνεις, και αν μου κόψεις το σώμα μου κομμάτια, και αν με θανατώσεις, πιο πιθανό είναι να γίνεις εσύ Χριστιανός παρά να αλλάξω εγώ την πίστη μου».
[1] Δ. Τσάμης, Αγιολογία της Ορθόδοξης Εκκλησίας, Θεσσαλονίκη 1999, σελ. 110.