Ημερολόγιο
Ο Άγιος Γεώργιος ο Νεομάρτυρας εκ Χίου (26 Νοεμβρίου)
Ο άγιος Γεώργιος γεννήθηκε στη Χίο. Ο πατέρας του ονομαζόταν Παρασκευάς και η μητέρα του, η οποία πέθανε ενώ εκείνος ήταν βρέφος, ονομαζόταν Αγγερού. Ο πατέρας του ξαναπαντρεύτηκε και τον μεγάλωσε η μητριά του μέχρι που τον έστειλαν σε ένα τεχνίτη ταγιαδούρο για να μάθει την τέχνη. Μαζί του πήγε για δουλειά στα Ψαρρά και από εκεί χωρίς να το πει στο αφεντικό του έφυγε με φίλους του για την Καβάλα. Εκεί τον συνέλαβαν να κλέβει καρπούζια και τον οδήγησαν στο δικαστή, με αποτέλεσμα να αλλαξοπιστήσει από το φόβο του και να ονομαστεί Αχμέτ. Όταν επέστρεψε στη Χίο σε ηλικία 10 ετών, ο πατέρας του στενοχωρήθηκε που έμαθε όσα έγιναν. Για να τον προφυλάξει, αφού συμβουλεύτηκε τον πνευματικό του, τον έστειλε στις Κυδωνιές να δουλέψει στο υποστατικό ενός καλού χριστιανού. Όλα τα παραπάνω προέρχονται από έρευνα του συναξαριστή στους συγγενείς και στους γείτονες του Γεωργίου καθώς και στον πνευματικό και εφημέριο της ενορίας του, της Παναγίας Οδηγήτριας.
Όταν έφθασε σε ηλικία 20 χρονών αρραβωνιάστηκε. Ο αδερφός της αρραβωνιαστικιάς, έμαθε πως είχε εξισλαμιστεί και επανήλθε στο χριστιανισμό, και επειδή είχε μαζί του χρηματικές διαφορές τον κατηγόρησε στον Τούρκο διοικητή ότι αρνήθηκε το μουσουλμανισμό. Ο Γεώργιος, αν και τον παρακινούσαν οι φίλοι του να το σκάσει, δέχθηκε με χαρά το απόσπασμα που ήρθε να τον συλλάβει. Μπροστά στο δικαστή ομολόγησε με γενναιότητα το Χριστό, και είπε πως πάντα ήταν χριστιανός και όταν ήταν μικρό παιδί τον ανάγκασαν να γίνει μουσουλμάνος. Ο ίδιος ποτέ όμως δεν σταμάτησε να ζει ως χριστιανός. Ο δικαστής τότε του ζήτησε να του πει το τούρκικο όνομα που του έδωσαν για να τον παγιδεύσει. Εκείνος όμως επαναλάμβανε συνεχώς πως Γεώργιος είναι το όνομά του.
Για δεκαεπτά ημέρες έμεινε στη φυλακή υπομένοντας τις απειλές των Αγαρηνών ενώ οι χριστιανοί στους ναούς προσεύχονταν να του δώσει ο Θεός δύναμη να φθάσει στο μαρτύριο. Όταν πάρθηκε η απόφαση να τον θανατώσουν, μαθεύτηκε στην πόλη, και οι χριστιανοί φρόντισαν να πάει ιερέας για να κοινωνήσει. Εκείνο το βράδυ ο Γεώργιος κοιμήθηκε πολύ ήσυχα ενώ ξημέρωνε η ημέρα της εκτελέσεως του. Η δύναμη της Θείας Κοινωνίας έδιωξε τους σατανικούς λογισμούς που τον ταλαιπωρούσαν τα προηγούμενα βράδια και δεν τον άφηναν να κοιμηθεί. Παρατηρώντας αυτό το θαύμα ένας χριστιανός που ήταν μαζί του στη φυλακή συγκλονίστηκε και του ζήτησε να παρακαλέσει το Θεό και για εκείνον και τη συγχώρεση των αμαρτιών του.
Eκείνη τη νύχτα οι χριστιανοί έκαναν αγρυπνία προσευχόμενοι, και πολλοί από αυτούς είχαν μαζευτεί έξω από τη φυλακή για να δουν το μάρτυρα. Οι Τούρκοι φοβήθηκαν το πλήθος και έκαναν ξαφνική έξοδο με σπαθιά για να το διασκορπίσουν. Τότε έβγαλαν τον Γεώργιο από τη φυλακή και τον οδήγησαν στο σημείο του μαρτυρίου. Εκεί ο Τούρκος εκτελεστής τον χτύπησε πρώτα με ένα τουφέκι. Ο άγιος γονάτισε αλλά δεν έπεσε. Τότε άρχισε να τον χτυπάει ξανά και ξανά με ένα σπαθί στο λαιμό για να κάνει πιο επώδυνο το μαρτύριο. Όλη αυτή την ώρα ο μάρτυρας είχε στο στόμα του το όνομα του Χριστού και της Παναγίας. Μετά τον έριξε κάτω μπρούμυτα και τελείωσε τον αποκεφαλισμό με ένα μαχαίρι. Έτσι σε ηλικία 22 ετών στις 26 Νοεμβρίου του 1806 παρέδωσε ο Γεώργιος την ψυχή του στον Κύριο.
Ενώ προχωρούσε η νύχτα έφθασε το μήνυμα πως ο μάρτυρας εκτελέστηκε και όλος ο λαός χάρηκε που ο Γεώργιος πήρε το στεφάνι του μαρτυρίου. Το επόμενο πρωί όλοι πήγαν στον τόπο του μαρτυρίου να πάρουν κάτι από τον άγιο, χώμα με το αίμα του, κομμάτι από το ρούχο του για ευλογία. Το λείψανο του ο δικαστής έδωσε εντολή να το ρίξουν σε ένα νησάκι αλλά σε μεταγενέστερο χρόνο βρέθηκε ενταφιασμένο μέσα στο Άγιο Βήμα του ναού του Αγίου Γεωργίου.
Ακούστε το βίο εδώ: