Ημερολόγιο
Οι Αγίες Πίστη, Αγάπη, Ελπίδα (17 Σεπτεμβρίου)
Οι Αγίες Πίστη, Ελπίδα και Αγάπη έζησαν στα χρόνια του αυτοκράτορα Αδριανού, στα 122 μ.Χ. και ήταν από γένος με λαμπρή καταγωγή από την Ιταλία. Είχαν ζωή γεμάτη από πίστη, ελπίδα και αγάπη όπως άλλωστε φανερώνουν και τα ονόματά τους. Μια φορά, όταν πήγαν στη Ρώμη, επειδή ήταν γνωστή η καταγωγή τους, αλλά και το ότι σέβονταν τον Χριστό, τις κατηγόρησαν στον βασιλιά και αμέσως τις παρουσίασαν μπροστά του. Βλέποντάς τις ο βασιλιάς θαύμασε και αφού τις χώρισε από τη μητέρα τους Σοφία, μίλησε με αυτήν ιδιαιτέρως. Βλέποντάς την ατρόμητη, φέρνει μπροστά του τις τρείς κόρες μαζί και άρχισε να τις κολακεύει με διάφορους τρόπους. Επειδή όμως κατάλαβε ότι ήταν ανώτερες από κάθε κολακεία, γι' αυτό τις πήρε μία - μία χωριστά.
Έτσι πρώτη από όλες παρουσιάζεται η Πίστη η οποία ήταν 12 ετών. Και επειδή έλεγξε με γενναιότητα τον τύραννο και τα τεχνάσματά του, την έγδυσαν και έδεσαν πίσω τα χέρια της. Την έδειραν με βαριά ξύλα και στη συνέχεια της έκοψαν το στήθος από το οποίο αντί να βγει αίμα, βγήκε γάλα. Ύστερα την άπλωσαν επάνω σε μια πυρακτωμένη σχάρα. Και επειδή με θεία βοήθεια έμεινε άθικτη, την έβαλαν σε ένα μεγάλο τηγάνι αναμένο και γεμάτο από πίσσα και άσφαλτο. Αφού και πάλι έμεινε απείραχτη, καταδικάστηκε να θανατωθεί με ξίφος. Πηγαίνοντας στον τόπο της καταδίκης την παρακινούσε και την ενθάρρυνε η μητέρα της να δεχτεί με χαρά τον θάνατο για τον Κύριο. Κι έτσι την αποκεφάλισαν και κέρδισε το στεφάνι της νίκης.
Έπειτα παρουσιάζεται στον τύραννο η Ελπίδα, η δεύτερη αδελφή. Και επειδή και αυτή φάνηκε στέρεη και αμετακίνητη στην πίστη, την δέρνουν και αυτή όπως και την πρώτη αδελφή της. Ύστερα τη ρίχνουν σε αναμένο καμίνι, το οποίο όμως με θεία παρέμβαση έμεινε ανενεργό χωρίς να καίει. Στη συνέχεια αφού την κρέμασαν από ένα ξύλο, την έξυσαν με σιδερένια νύχια όλο της το σώμα. Μετά τη ρίχνουν σε ένα αναμένο καζάνι γεμάτο πίσσα και ρετσίνι αλλά και πάλι μένει άθικτη. Πολλοί από τους άπιστους που ήταν εκεί γύρω κάηκαν και θανατώθηκαν όταν χύθηκε το περιεχόμενο του καζανιού με θαυμαστό τρόπο έξω από αυτό. Στο τέλος την αποκεφάλισαν και αυτή, κερδίζοντας το στεφάνι της νίκης.
Στη συνέχεια φέρνουν την τρίτη αδελφή μπροστά στον τύραννο, την Αγάπη, 9 ετών. Και αυτή με την ίδια φρόνηση ομολόγησε την ευσέβειά της και τον έκανε να θυμώσει πολύ. Γι' αυτό την κρέμασαν από ένα ξύλο, και τη δέρνουν με λουριά τόσο πολύ ώστε το σώμα της άρχισε να διαλύεται. Με επέμβαση της θείας Χάρης έγινε όμως και πάλι υγιής. Την ρίχνουν σε αναμένο καμίνι, αλλά αυτή παραμένει άθικτη από τη φωτιά, οι δε γύρω από αυτό, και ο τύραννος ακόμη, μισοκάηκαν από τη φλόγα και τη φωτιά που χύθηκε εξω. Ο Αδριανός τώρα, ακόμη και μισοκαμένος που ήταν, δεν παραιτήθηκε και διέταξε να διαπεράσουν το σώμα της Αγάπης με σίδερο και στο τέλος την αποκεφάλισε όπως κι τις δύο αδελφές της.
Η δε μητέρα των κοριτσιών, η Σοφία, αφού αισθάνθηκε μεγάλη χαρά διότι γέννησε τόσο ευλογημένα παιδιά και αφού ευχαρίστησε τον Κύριο, κήδευσε τα σώματα των κοριτσιών της και τα ενταφίασε με μεγαλοπρέπεια. Ύστερα από τρεις ημέρες αφού επισκέφτηκε και αγκάλιασε τον τάφο τους, παρακάλεσε τον Θεό να πεθάνει και αυτή. Έτσι παρέδωσε την μακάρια ψυχή της στα χέρια του Θεού και ετάφη κοντά στις κόρες της κι αυτή.
Ακούστε το βίο εδώ: