Category Archives: ΑΡΧΑΙΑ Β” ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ

§§  20 – 21   ΕΠΙΛΟΓΟΣ  Ο Μαντίθεος κλείνει το λόγο του απροσδόκητα και μη τηρώντας τα τυπικά χαρακτηριστικά και τους σκοπούς του τυπικού ρητορικού επιλόγου (Αριστοτέλη, Ρητορική)   , δηλαδή : ?  Να καταστήσει τους βουλευτές ευνοϊκούς προς τον εαυτό του … Continue reading →

§§  18 – 19 ΔΙΗΓΗΣΗ – ΑΠΟΔΕΙΞΗ  § 18.   Ολοκληρώνοντας την αφήγησή της πολεμικής του δράσης συμπληρώνει ως τελευταία απόδειξη το ότι : Δεν απέφυγε ποτέ καμιά εκστρατεία ή φρούρηση Αντιθέτως, εξεστράτευε πάντα με τους πρώτους και αναχωρούσε με τους … Continue reading →

§§14 ? 17  ΔΙΗΓΗΣΗ ? ΑΠΟΔΕΙΞΗ  (περιληπτικά)  ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ 14.   Όταν λοιπόν συγκεντρώθηκαν οι συνδημότες μου πριν από την εκστρατεία, επειδή γνώριζα ότι μερικοί απ? αυτούς ήταν καλοί και πρόθυμοι πολίτες , αλλά είχαν έλλειψη από εφόδια, είπα ότι πρέπει οι … Continue reading →

                 §§ 9 ? 18    B? ΜΕΡΟΣ ΔΙΗΓΗΣΗΣ ? ΑΠΟΔΕΙΞΗΣ ΔΟΜΗ : § 9 : Η επιθυμία του Μαντιθέου να απολογηθεί για τον ιδιωτικό και το δημόσιο βίο του. § 10 : Η συμπεριφορά του στην ιδιωτική του ζωή. §§ … Continue reading →

§§ 4 ? 8 : Α? ΜΕΡΟΣ ΔΙΗΓΗΣΗΣ ? ΑΠΟΔΕΙΞΗΣ  Στις παραγράφους αυτές ο Μαντίθεος θα επιχειρήσει , αφηγούμενος γεγονότα σχετικά και χρησιμοποιώντας πίστεις (άτεχνες και έντεχνες) , να αντικρούσει το κατηγορητήριο , και συγκεκριμένα : 1)     ότι « μετέσχε … Continue reading →