Σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες
(Ελληνικές επιτυχίες)


Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες

-1924 Σαμονίξ(γαλλία)
-1928 Σαιντ Μόριτζ(Ελβετία
-1932 Λέϊκ Πλάσιντ(ΗΠΑ)
-1936 Γκάρμις-Παρτενκίρκεν    (Γερμανία)
-1940 Σάπορο(Ιαπωνία)-Δεν    έγινε
-1944 Κορτίνα Νταμπέζο     (Ιταλία)-Δεν έγινε
-1948 Σαιντ Μότιτζ (Ελβετία)
-1952 Όσλο(Νορβηγία)
-1956 Κορτίνα Νταμπέζο    (Ιταλία)

-1960 Σκουώ Βάλλεϊ(ΗΠΑ)

-1964 Ίνσμπρουκ(Αυστρία)
-1968 Γκρενόμπλ(Γαλλία)
-1972 Σάπορο(Ιαπωνία)
-1976 Ίνσμπρουκ(Αυστρία)
- 1980 Λέϊκ Πλάσιντ(ΗΠΑ)
-1984 Σαράγιεβο      (Γιουγκοσλαβία)
-1988 Κάλγκαρυ(Καναδάς)
-1992 Άλμπερτβιλ(Γαλλία)
-1994 Λιλεχάμμερ(Νορβηγία)
-1998 Ναγκάνο(Ιαπωνία)
-2002 Σολτ Λέϊκ Σίτυ(ΗΠΑ)



Αθλήματα Ολυμπιακών αγώνων

Αθλήματα Παραολυμπιακών Αγώνων
( Πρώτη παραολυμπιάδα = 1960 στη Ρώμη )

Άρση βαρών
Βόλεϊ
Μπιτς βόλεϊ
Ενόργανη γυμναστική
Ιππασία
Ιστιοπλοϊα
Κανόε-καγιάκ
Κωπηλασία
Μοντέρνο πένταθλο
Μπάντμιντον
Μπάσκετ
Μπέιζμπολ
Ξιφασκία
Πάλη

Πινγκ-πονγκ
Ποδηλασία
Ποδόσφαιρο
Πυγμαχία
Σκοποβολή
Σόφτμπολ
Στίβος
Ταεκβοντό
Τένις
Τζούντο
Τοξοβολία
τρίαθλο
Υγρός στίβος
Χάντμπολ
Χόκεϊ επί χόρτου

Αρση Βαρών σε πάγκο
Βόλεϊ
Γκόλπμολ
Ιππασία
Ιστιοπλοΐα
Κολύμβηση
Μπάσκετ με αμαξίδιο
Μπότσια
Ξιφασκία με αμαξίδιο
Πινγκ-πονγκ
Ποδηλασία
Ποδόσφαιρο 5x5 & 7x7
Ράγκμπι με αμαξίδιο
Σκοποβολή
Στίβος
Τένις
Τζούντο
Τοξοβολία

   


Οι Ελληνικές επιτυχίες στους σύγχρονους
Ολυμπιακούς Αγώνες (1896-2004)


Αθήνα - 1896
Οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες άρχισαν στις 25 Μαρτίου του 1896 και έληξαν στις 3 Απριλίου με τη συμμετοχή 311 αθλητών οι 230 ήταν Έλληνες) από 13 χώρες σε 44 αγωνίσματα. Οι αγώνες έληξαν με την Ελλάδα να έχει κερδίσει 8 χρυσά, 13 αργυρά και 7 χάλκινα (και 4 που δεν αναγνωρίστηκαν γιατί συμμετείχαν μόνο Έλληνες) έχοντας όμως την αριθμητική υπεροχή..
Τα χρυσά ήταν: Γεωργιάδης-σπάθη, Μητρόπουλος-γυμναστική(κρίκοι), Ανδρικόπουλος-αναρρίχηση επί κάλλω, Πύργος-ξίφος ασκήσεων οπλοδιδασκαλίας, Καρασεβδάς-βολή από 300μ., Κωνσταντινίδης-ποδηλασία 87 χλμ. επί δημοσίας οδού, Λούης- μαραθώνιος. Θρυλικός παραμένει ο Σπύρος Λούης, νικητής στο μαραθώνιο, που αποθεώθηκε από τους 140.000 θεατές που είχαν συρρεύσει στο Καλλιμάρμαρο. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Μαραθώνιος δεν υπήρχε αρχικά στο πρόγραμμα, αλλά προστέθηκε μετά την απόφαση του Γάλλου φιλέλληνα ακαδημαϊκού Μισέλ Μπρεάλ, ο οποίος και αθλοθέτησε βαρύτιμο κύπελλο για το νικητή.
Δε θα πρέπει επίσης να ξεχνάμε τη συμβολή των Ελλήνων λογίων και καλλιτεχνών: ο Ολυμπιακός Ύμνος γράφτηκε από τον Κωστή Παλαμά και μελοποιήθηκε από το Σπύρο Σαμαρά, το δίπλωμα των αγώνων ήταν σχεδιασμένο από το Νικόλαο Γύζη και το αναμνηστικό μετάλλιο από το Νικηφόρο Λύτρα. Κατά τον Ιωάννη Χρυσάφη, παιδαγωγό της άθλησης και συγγραφέα, που έλαβε μέρος ως προπονητής της ομάδας Γυμναστικής του Εθνικού Γυμναστικού Συλλόγου "η κριτική των ξένων για την πρώην Ολυμπιάδα υπήρξεν ευμενής... Το ωραίον κλίμα και το γραφικόν περιβάλλον των Αθηνών, αι αναμνήσεις της κλασικής αρχαιότητος και το Καλλιμάρμαρον Στάδιον ήσαν όλα στοιχεία εξαιρετικής γοητείας... Εκείνο όμως το οποίον κατ' εξοχήν συνετέλεσεν εις το να καταπλαγούν κυριολεκτικώς οι ξένοι ήτο η ευγένεια και ο φυσικός πολιτισμός του λαού".
Παρίσι 1900
Η δεύτερη Ολυμπιάδα έγινε στο Παρίσι το 1900 στη σκιά της περίφημης παγκόσμιας έκθεσης της πόλης η οποία χρησιμοποίησε τη μεγάλη αθλητική διοργάνωση σαν μέσο για την προσέλκυση του κοινού. Διήρκεσαν περίπου 5,5 μήνες (20/5-28/10). Παρά την εντυπωσιακή πληθώρα αθλημάτων και αγωνισμάτων, οι Ολυμπιακοί του Παρισιού υπήρξαν μάλλον μια παρωδία αγώνων - χαρακτηριστικό είναι ότι στο επίσημο πρόγραμμά τους δεν αναφέρεται πουθενά η λέξη "Ολυμπιακοί" και οι αθλητές που διακρίθηκαν δεν είχαν καν ιδέα ότι έμπαιναν στο Πάνθεο των Ολυμπιακών.
Συνολικά έλαβαν μέρος 21 χώρες με χίλιους και πλέον αθλητές, αλλά μόνο τέσσερις Έλληνες ταξίδεψαν στο Παρίσι. Ο μόνος που διακρίθηκε ήταν ο ρίπτης Παναγιώτης Παρασκευόπουλος (4ος στη δισκοβολία, 5ος στη σφαιροβολία). Ο Αλέξανδρος Μερκάτης, εκπρόσωπος της Ελλάδας στους αγώνες και διάδοχος του Δημητρίου Βικέλα στη διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή, έλαβε μέρος ως αθλητής γαλλικού συλλόγου στο γκολφ.
Σεν Λούης - 1904
Το 1904 ήρθε η σειρά των πρώτων αγώνων σε αμερικανική πόλη, όχι στο Σικάγο όπως αρχικά σχεδιαζόταν, αλλά στο Σαιν Λούης της πολιτείας Μισούρι. Και πάλι υπήρξε άμεση και κερδοσκοπική σχέση με την τοπική διεθνή έκθεση ενώ οι αγώνες, προσβεβλημένοι από τον αμερικανικό γιγαντισμό και με έντονο πανηγυρικό χαρακτήρα, διήρκεσαν έξι μήνες (14 Μαϊου-18 Νοεμβρίου). Ένα μελανό σημείο της Ολυμπιάδας αυτής ήταν οι "ανθρωπολογικές ημέρες", στις οποίες συμμετείχαν ερυθρόδερμοι, Πυγμαίοι και Αβορίγινες που υποχρεωθηκαν να πάρουν μέρος σε εξευτελιστικά αγωνίσματα μοντέρνας επινόησης.
Η ένδεια των Ολυμπιακών συλλόγων και η αδιαφορία του κράτους επέτρεψαν μόνο σε δύο Έλληνες να μεταβούν στο Σαιν Λούης και αυτοί μετά από έρανο. Ο αρσιβαρίστας Περικλής Κακούσης ήταν ο μόνος Ευρωπαίος αθλητής που κέρδισε χρυσό μετάλλιο σε αυτούς τους Ολυμπιακούς (σήκωσε 111,67 κ. κάνοντας παγκόσμιο ρεκόρ) και ο Νικόλαος Γεωργαντάς κατετάγη τρίτος στη δισκοβολία (37,68 μ.).
Μεσοολυμπιάδα Αθήνας - 1906
Τις απογοητεύσεις του 1900 και του 1904 διαδέχτηκε ευτυχώς η μεσοολυμπιάδα των Αθηνών του 1906. Η αντίδραση του ντε Κουμπερτέν υπήρξε έντονη με αποτέλεσμα να διακοπούν οι σχέσεις του εμνευστή της διοργάνωσης Δημήτριο Βικέλα και οι αγώνες του 1906 να μην περιληφθούν στον επίσημο κατάλογο της ΔΟΕ. Παρόλα αυτά οι αγώνες σημείωσαν οργανωτική και αγωνιστική επιτυχία.
Έλαβαν μέρος περισσότεροι από 900 αθλητές και 15 αθλήτριες, μεταξύ τους και οι πρώτες Ελληνίδες στο lawn tennis. Μια από αυτές μάλιστα, η Εσμέ Σημηριώτη αναδείχθηκε πρώτη. Στη συνολική συγκομιδή μεταλλίων, πρώτη ήρθε η Γαλλία με 20 χρυσά, ενώ οι Έλληνες κέρδισαν εννέα πρώτες θέσεις με το Νικόλαο Γεωργαντά στη λιθοβολία, αλλά και το θρυλικό Δημήτριο Τόφαλο στην άρση βαρών με 142 κιλά.
Λονδίνο - 1908
Οι επόμενοι Ολυμπιακοί του 1908 επρόκειτο να γινουν στη Ρώμη, αλλά η έκρηξη του Βεζούβιου ματαίωσε τα σχέδια και οι αγώνες μεταφέρθηκαν στο Λονδίνο, όπου γίνονταν και διεθνής εμπορική έκθεση. Προσεκτικοί και μετρημένοι οι 'Αγγλοι απέφυγαν κάθε σύνδεση των δύο γεγονότων, εμπορικού και αθλητικού, κατηγορήθηκαν όμως για μεροληψία και εύνοια προς τους δικούς τους αθλητές.Από τους είκοσι 'Έλληνες που ταξίδεψαν στη βροχερή βρετανική πρωτεύουσα, στο βάθρο των νικητών ανέβηκαν ο ακοντιστής Μιχαήλ Δωρίζας από την Κωνσταντινούπολη,
ο αρχιτέκτονας του Παναθηναϊκού Σταδίου και σκοπευτής Αναστάσιος Μεταξάς και ο Κωνσταντίνος Τσικλητήρας, μια από ευγενέστερες μορφές του ελληνικού αθλητισμού (στο μήκος άνευ φόρας με 3,22μ. και στο ύψος άνευ φόρας με 1,55μ.).
Στοκχόλμη - 1912
Η Στοκχόλμη έδωσε μια Ολυμπιάδα με μέτρο και φίλαθλο πνεύμα. Οι ατομικές συμμετοχές αποκλείσθηκαν, τα ομαδικά αθλήματα περιορίστηκαν και έγιναν σημαντικές τεχνικές ρυθμίσεις. Συμετοχή 29 χώρες και 2606 αθλητές. Οι Σουηδοί συγκέντρωσαν 24 χρυσά μετάλλια, όσα και οι Αμερικανοί αλλά περισσότερα αργυρά. Ο κορυφαίος της ελληνικής αποστολής Κωστής Τσικλητήρας ήρθε πρώτος στο μήκος άνευ φόρας (με 3,37μ.) και τρίτος στο ύψος άνευ φόρας (με 1,55μ).'Ενα χρόνο αργότερα εθελοντής στον πρώτο Βαλκανικό πόλεμο, προσβλήθηκε από μηνιγγίτιδα και πέθανε στο μέτωπο μόλις 25 ετών.
Ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος έκοψε το νήμα των Ολυμπιακών αγώνων που συνεχίστηκαν με την Ολυμπιάδα του 1920 στην Αμβέρσα χωρίς την συμμετοχή της Γερμανίας, της Αυστρίας, της Ουγγαρίας, της Βουλγαρίας και της Τουρκίας. Εκεί έκανε για πρώτη φορά την εμφάνισή της η Ολυμπιακή σημαία που εμπνεύστηκε το 1913 ο ντε Κουμπερτέν με τους πέντε κύκλους που συμβολίζουν τις 5 ηπείρους της Γης. Τότε καθιερώθηκε και η ορκωμοσία των αθλητών και γράφτηκε το κείμενο που διαβάζεται μέχρι σήμερα. Η Ελλάδα χάνει από την Σουηδία στο ποδόσφαιρο με 9-0.
Αμβέρσα 1920

(Η Ελληνική αποστολή δεν είχε επιτυχία)

 

 
Παρίσι - 1924
Το 1924 στο Παρίσι η μια και μοναδική διάκριση για την Ελλάδα ήρθε σε έναν διαφορετικό τομέα, αυτόν της "Ολυμπιακής Τέχνης". Από το 1912 και μέχρι το 1948 στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων περιλαμβάνονταν και αγώνες πνευματικοί και λογοτεχνικοί. Έτσι στο Παρίσι τιμήθηκε με χρυσό μετάλλιο ο γλύπτης Κωνσταντίνος Δημητριάδης για το γνωστό "Δισκοβόλο" του. Έλαβαν μέρος 3075 αθλητές από 134 χώρες.
Άμστερνταμ - 1928

(Η ελληνική αποστολή δεν είχε επιτυχία)
 
Λος Άντζελες - 1932
Το 1932 οι Ολυμπιακοί Αγώνες διασχίζουν άλλη μια φορά τον Ατλαντικό, αυτή τη φορά με προορισμό το "Κολοσσαίο" σταδιο του Λος Άντζελες. Από τη δεκαμελή ελληνική αποστολή αναδείχθηκαν μόνο δύο παλαιστές: ο Γεώργιος Ζερβίνης, πέμπτος στην ελληνορωμαϊκή και ο Ελληνοαμερικανός Ι. Φαρμακίδης, επίσης πέμπτος στην ελεύθερη πάλη. Η Ελληνική αποστολή έφτασε με έρανο των ομογενών.
Βερολίνο - 1936
Στο Βερολίνο το 1936 οι Ολυμπιακοί Αγώνες χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά με καθαρή πολιτική σκοπιμότητα. Συμμετοχή 53 χώρες με 5000 αθλητές. Αξίζει να σημειωθεί ότι το 1936 τελέστηκε για πρώτη φορά η Ολυμπιακή λαμπαδηδρομία κατ' έμπνευση του φιλέλληνα Καρλ Ντην εγκεφάλου της διοργάνωσης των αγώνων με πρώτο λαμπαδηδρόμο τον μαραθωνοδρόμο Κώστα Κονδύλη. Από ελληνικής πλευράς ήταν η πρώτη φορά που έλαβε μέρος Ελληνίδα αθλήτρια στίβου, η δρομέας Δομνίτσα Λανίτου (αργότερα Καβουνίδου).
Η τραγική περιπέτεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ματαίωσε δύο Ολυμπιάδες, του Τόκιο το 1940 και του Ελσίνκι το 1944.
Λονδίνο - 1948

(Η ελληνική αποστολή δεν είχε επιτυχία)
 
Ελσίνκι - 1952
Ολυμπιακοί Αγώνες του Ελσίνκι. Συμμετοχή 4925 αθλητών. Το σωσίβιο της Ελλάδας στο Ελσίνκι ήταν η ποδοσφαιρική μας ομάδα με ωραία εμφάνιση απέναντι στη Δανία από την οποία έχασε 2-1. Η ομάδα μπάσκετ έκανε την παρθενική της Ολυμπιακή εμφάνιση με μία νίκη και δύο ήττες. Χρειάστηκε να περάσουν 44 χρόνια για να σπάσει ξανά τον κλοιό της πρόκρισης
Μελβούρνη - 1956
Ολυμπιακοί της Μελβούρνης. Συμμετοχή 67 χώρες με 3500 αθλητές. Παρά το γεγονός ότι η ελληνική εκπροσώπηση ήταν αναγκαστικά μικρή σε αριθμό κατακτήθηκε ένα μετάλλιο, έστω και χάλκινο από τον Γιώργο Ρουμπάνη στο άλμα επί κοντώ (με 4,50μ.).
Ρώμη - 1960
Ολυμπιακοί αγώνες στη Ρώμη. 84 χώρες με 5348 αθλητές. Χρυσό μετάλλιο στην ιστιοπλοϊα στην κατηγορία ντράγκον με τον τότε διάδοχο Κωνσταντίνο Γλίξμπουργκ και πλήρωμα τους Οδυσσέα Εσκιτζόγλου και Γιώργο Ζαϊμη.
Τόκιο - 1964

(Η ελληνική αποστολή δεν είχε επιτυχία)
 
Μεξικό - 1968
Ολυμπιακοί αγώνες στην πόλη του Μεξικού. Σχετική ικανοποίηση για τον ελληνικό αθλητισμό αποτέλεσε το χάλκινο μετάλλιο του παλαιστή μας Πέτρου Γαλακτόπουλου στα 70 κιλά και διάκριση του Παπανικολάου στο επί κοντώ.
 
Μόναχο - 1972
Μόναχο 5 Σεπτεμβρίου 1972. Η ελληνική εμφάνιση υπήρξε αναμφισβήτητα πετυχημένη. Δύο αργυρά μετάλλια από τον παλαιστή Πέτρο Γαλακτόπουλο και τον ιστιοπλόο Ηλία Χατζηπαυλή, πέμπτη θέση από τον σημερινό προπονητή της εθνικής ομάδας άρσης βαρών Χρήστο Ιακώβου καθώς και μια θέση στην εξάδα για τον εμποδιστή των 400 μέτρων Σταύρο Τζιωρτζή.
Μόντρεαλ - 1976

(Η ελληνική αποστολή δεν είχε επιτυχία)
 
Μόσχα - 1980
Ολυμπιάδα του 1980 στη Μόσχα. Για τον ελληνικό αθλητισμό ήταν μια πολυπόθητη ευτυχής συγκυρία. Ο Στέλιος Μυγιάκης στέφθηκε χρυσός ολυμπιονίκης στην ελληνορωμαϊκή πάλη στα 62 κιλά. Ο παλαιστής της ελευθέρας Γιώργος Χατζηιωαννίδης πήρε χάλκινο μετάλλιο στα 62 κιλά, το ίδιο και οι ιστιοπλόοι του σκάφους σόλινγκ Α. Γαβρίλης, Α Μπουντούρης και Αρ. Ραπανάκης. Καθόλου ευκαταφρόνητη και η πέμπτη θέση του Γιώργου Ποικιλίδη στην βαριά κατηγορία της ελληνορωμαϊκής . Η Αθήνα περίμενε με γιορτές τους αθλητές που είχαν ανέβει επιτέλους στο βάθρο των νικητών. Αρχίζουν άλλες εποχές.
Λος Άντζελες - 1984
Ολυμπιάδα του 1984 στο Λος Άντζελες. Τα δύο μετάλλια που απέσπασε η Ελλάδα με την θαυμάσια εμφάνιση του Δημήτρη Θανόπουλου (ασημένιο στα 82 κ.) και του Χαράλαμπου Χολίδη (χάλκινο στα 57 κ.) ήταν στο αγώνισμα της ελληνορωμαϊκής πάλης.
Σεούλ - 1988
Ολυμπιάδα της Σεούλ του 1988. Ο παλαιστής Χαράλαμπος Χολίδης έσωσε το ελληνικό γόητρο με ένα χάλκινο μετάλλιο ενώ ο αρσιβαρίστας Γιάννης Σιδηρόπουλος κατετάγη έκτος.
 
Βαρκελώνη - 1992
Στη Βαρκελώνη, την όμορφη πόλη της Ισπανίας, το 1992 η Ελλάδα άρθρωσε καθαρά το δικό της λόγο. Τον ακούσαμε μέσα από την μουσική του Μίκη Θεοδωράκη και την φωνή της Αγνής Μπάλτσα στην τελετή έναρξης και το νιώσαμε με τους θριάμβους της Βούλας Πατουλίδου στα 100 μέτρα με εμπόδια και του Πύρρου Δήμα με τα 370 κιλά στην άρση βαρών (στα 82,5 κ.).
Ατλάντα - 1996
Στους Ολυμπιακούς αγώνες στην Ατλάντα, η Ελληνική αποστολή θριάμβευσε. Οι επιτυχίες στην άρση βαρών έρχονταν η μία μετά την άλλη. Ο Πύρρος Δήμας, ο Κάχι Κακιασβίλη στέφθηκαν χρυσοί Ολυμπιονίκες. Ο Βαλέριος Λεωνίδης και ο Σαμπάνης αργυροί. Στην ιστιοσανίδα χρυσό μετάλλιο με τον Κακλαμανάκη. Στην ενόργανη γυμναστική (στις ασκήσεις εδάφους) πήρε χρυσό μετάλλιο ο Μελισσανίδης. Στο στίβο η Μπακογιάννη στέφθηκε με αργυρό μετάλλιο και στο μήκος η Ξάνθου στην τέταρτη θέση.
Σίδνεϋ - 2000
Η 27η Ολυμπιάδα του Σίδνεϋ μας προσέφερε στιγμές μοναδικές και αξεπέραστες. Ηταν η Ολυμπιάδα του ελληνικού θριάμβου. Για πρώτη φορά η Ελλάδα πήρε τόσα πολλά μετάλλια. Ο Πύρρος Δήμας κατέκτησε το τρίτο του χρυσό μετάλλιο. Μέσα σε μια ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα και με τον κίνδυνο της ακύρωσης ο Πύρρος σηκώνει τελικά 175 κιλά στο αρασέ. Στη συνέχεια στο ζετέ κάνει μια εκπληκτική εμφάνιση και σηκώνει 215 κιλά.Ένας άλλος χρυσός Ολυμπιονίκης ο Κάχι Κακιασβίλι κάνει το όνειρό του πραγματικότητα, να κατακτήσει τρία χρυσά μετάλλια σε Ολυμπιακούς.
Ο Βίκτορας Μήτρου κερδίζει ασημένιο μετάλλιο στην άρση βαρών. Χάλκινο μετάλλιο επίσης στο αγώνισμα της άρσης βαρών κατέκτησε και η Ιωάννα Χατζηιωάννου. Ο Λεωνίδας Σαμπάνης χάρισε στην χώρα μας άλλο ένα αργυρό μετάλλιο. Χρυσό μετάλλιο είχαμε και από τον Μιχάλη Μουρούτσο στο Τάε Κβο Ντο. Ο πρωταθλητής των 200μ., Κώστας Κεντέρης κατάφερε να πάρει το χρυσό μετάλλιο στα 200μ. αφήνοντας πίσω του μεγάλα ονόματα του αθλήματος. Υπερήφανους μας έκανε και η Κατερίνα Θάνου κατακτώντας το ασημένιο μετάλλιο στα 100μ. και αναδείχθηκε η ταχύτερη λευκή αθλήτρια. Ο Δημοσθένης Ταμπάκος χάρισε στην χώρα μας ένα ασημένιο μετάλλιο στους κρίκους στην γυμναστική. Η Τασούλα Κελεσίδου κέρδισε αργυρό μετάλλιο στην δισκοβολία επιδεικνύοντας σταθερότητα στις βολές της. Η Μιρέλλα Τζελίλη μας χάρισε ένα ακόμα αργυρό μετάλλιο στον ακοντισμό. Όπως και τα κορίτσια στο ανσάμπλ γυναικών στη ρυθμική, μετά από ένα συγκλονιστικό πρόγραμμα καταφέρνουν να κερδίσουν ένα ασημένιο μετάλλιο. Ο Γκατσιούδης κατέκτησε την έκτη θέση στον ακοντισμό.

Αθήνα - 2004
Οι ολυμπιονίκες μας κρέμασαν στη «γαλανό­λευκη» τουλάχιστον 14 χρυσά, αργυρά και χάλκινα μετάλλια, ενώ ο απόηχος από τις ιαχές «Ελλάς - Ελλάς» κρατά ακόμη. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από τους Ολυμπιακούς μας... Την απίστευτη κούρσα της Φανής Χαλκιά που καθήλωσε την υφήλιο; Τα 20.000 «χρυσά» βήματα της Αθανασίας Τσουμελέκα Την υπερπροσπάθεια του Πύρρου Δήμα και τα δάκρυά του στο βάθρο της απονομής, που καθηστέρησε μισή ώρα αφού το πλήθος χειροκροτούσε ασταμάτητα τον μεγάλο αθλητή. Τα ματωμένα χέρια και το πείσμα του Νίκου Κακλαμανάκη .Τις «χρυσές» βουτιές των Μπίμη και Συρανίδη; Το απόλυτα ισορροπημένο πρόγραμμα του Δημοσθένη Ταμπάκου στους κρίκους; Τους τρελούς πανηγυρισμούς της Χρυσοπηγής Δεβετζή μπροστά σε 80.000 θεατές στο Ολυμπιακό Στάδιο; Μεγάλους αγώνες έδωσαν η Σοφία Μπεκατώρου με την Αιμιλία Τσουλφά, ο Ηλίας Ηλιάδης, η Τασούλα Κελεσίδου, ο Βασίλης Πολύμερος με τον Νίκο Σκιαθίτη, ο Αρτιόμ Κιουρεγκιάν, n Μιρέλα Μανιάνι και τα απίθανα κορίτσια του Κούλη Ιωσηφίδη της Εθνικής ομάδας πόλο γυναικών.
 

 

 

Κάποια στοιχεία χρησιμοποιήθηκαν από άλλα sites προκειμένου να γίνει ποιό ολοκληρωμένη παρουσίαση του θέματος. Ευχαριστώ πολύ τους webmaster.
.:Μηχανή αναζήτησης
.:Επικοινωνία