Καβοντορίτικος

Παλαιότερη ονομασία του χορού είναι ο Καλιανιώτικος. Τον Καλλιανιώτικο τον λένε και Σταυρωτό επειδή πιάνονται σταυρωτά. Η σύγχρονη ονομασία είναι Καβοντορίτικος. Έχει πάρει την ονομασία του από το χωριό Καλλιανού. Ο Καλλιανώτικος χορός είναι κυκλικός βέβαια και, παρ' όλο που οι χορευτές πιάνονται σταυρωτά, δεν έχει νησιώτικο χαρακτήρα. Επίσης δεν είναι συρτός, αλλά ούτε και πηδηχτός. Είναι όπως και η μουσική του απλός, στρωτός και στερεός. Τα βήματα είναι αργά και κοφτά αλλά η ιδιαιτερότητά του είναι ότι οι χορευτές σε κύκλο σταυρώνουν τα χέρια μπροστά (σταυρωτός χορός) με το δεξί πιάνουν το αριστερό του διπλανού τους κλπ., ενώ στο ξεκίνημα και μέχρι το πρώτο κουπλέ προχωρούν προς πίσω.
Ίσως αυτό είναι συμβολικό και θέλει να φανερώσει ότι ενάντια στην σκληρότητα του τόπου του Κάβο ντόρο οι άνθρωποι είναι σφιχτά δεμένοι και δίπλα, κόντρα στις αντιξοότητες.

Στα χωριά του Καβοντόρου τον χορεύουν συνήθως άνδρες πιάνοντας ο ένας τον άλλον από τον ώμο διότι το σταυρωτό με γυναίκες είναι κάπως ασυμβίβαστο με τις τότε αυστηρά ηθικές αρχές των κατοίκων. Γι' αυτό και τον λένε Σταυρωτό.
Βασικά παίζεται από τα λυροντάουλα και τις τσαμπούνες. Όταν ο χορευτής διατάζει "τσαμπούνα" εννοεί απλώς τον Καβοντορίτικο. Τώρα που σπανίζουν τα λυροντάουλα και οι τσαμπούνες παίζεται με εξαιρετική απόδοση από τα βιολιά και τα λαούτα. Το μέτρο του είναι στα 2/4, όπως κι ο Συρτός.