- Τελευταία ενημέρωση:Παρασκευή 13 Σεπτέμβριος 2024, 16:33:49.
Εκπαιδευτικό υλικό
Σχολικές γιορτές
Η ομάδα κινηματογράφου μας
Άλλες δράσεις
Πρόσφατες δημοσιεύσεις
Εκπαιδευτικοί ιστότοποι
Χρήσιμοι Σύνδεσμοι
- Ασφαλές διαδίκτυο
- Λεξικό Κοινής Νεοελληνικής
- Πολυτονική γραφή on line
- Η ΕΡΤ πάει... σχολείο
- Κατάλογος μουσείων της Ελλάδας
- Παιδαγωγικό Ινστιτούτο
- Λεξικό της Αρχ.Ελλ.Γλώσσας των Liddell & Scott
- Ελληνική Ιστορία-Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού
- Web Gallery of art
- Ελληνικός Πολιτισμός: Υλικό για το γυμνάσιο
- Γραμματική της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας
Συνδεδεμένοι χρήστες
Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 41 επισκέπτες και κανένα μέλος
Σύνδεση
Στατιστικά
- Λειτουργικό Σύστημα
- PHP
- 5.6.40
- MySQL
- 5.5.5-10.1.31-MariaDB
- Ώρα
- 23:31
- Προσωρινή Αποθήκευση
- Απενεργοποιημένο
- GZip
- Απενεργοποιημένο
- Επισκέπτες
- 15
- Άρθρα
- 144
- Δικτυακοί Σύνδεσμοι
- 13
- Εμφανίσεις Άρθρων
- 61271
Σχολείο υπηρεσίας
Ένας αριθμός, Άντον Τσέχωφ
- Λεπτομέρειες
- Γράφτηκε από τον/την Καμίδου Ματούλα
Κοινωνικές και πολιτικές διαστάσεις της βιομηχανικής επανάστασης-Εργατικό κίνημα
Η βιομηχανική επανάσταση που έγινε το 18ο αιώνα, έφερε σοβαρές κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές.
Πληθυσμιακές μεταβολές: Η βελτίωση του βιοτικού επιπέδου προκάλεσε στην Ευρώπη, ιδίως μετά το 1850, εντυπωσιακή πληθυσμιακή αύξηση, ένα μέρος της οποίας διοχετεύτηκε στη μετανάστευση. Η εσωτερική μετανάστευση προς τις βιομηχανικές πόλεις πύκνωσε τις στρατιές των εργατών.
Οι εργάτες, άνδρες, γυναίκες και παιδιά, αυξάνονταν όσο αναπτυσσόταν η βιομηχανία. Εργάζονταν 12-16 ώρες καθημερινά, δίχως ούτε μια μέρα ανάπαυσης, και έπαιρναν μισθούς πείνας. Ζούσαν, στριμωγμένοι πολλοί μαζί, σε μικρά και ανθυγιεινά σπίτια και πέθαιναν νέοι. Το 1827 ο μέσος όρος ζωής των εργατών της γαλλικής βιομηχανικής πόλης Μιλούζ ήταν τα 27 χρόνια!
Σοσιαλιστικές θεωρίες :Τα έντονα κοινωνικά προβλήματα γέννησαν, τον 19ο αιώνα, μια σειρά θεωρίες που, επειδή τόνιζαν την προτεραιότητα του κοινωνικού (social) συμφέροντος έναντι του ατομικού, έγιναν γνωστές με τον γενικό όρο σοσιαλισμός.
Το 1848 οι Γερμανοί Καρλ Μαρξ και Φρίντριχ Ένγκελς δημοσίευσαν το Κομμουνιστικό Μανιφέστο. Αργότερα ο Μαρξ δημοσίευσε ένα τρίτομο έργο, Το Κεφάλαιο (Das Kapital). Σε αυτό υποστήριζε την άποψη ότι κύρια αιτία της κοινωνικής αδικίας ήταν το γεγονός ότι οι σχετικά ολιγάριθμοι αστοί ήταν ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής .
Η ανάπτυξη του συνδικαλισμού : Οι άθλιες συνθήκες ζωής έκαναν τους εργάτες να ξεσηκώνονται αυθόρμητα. Όμως, μόνο μετά το 1830, άρχισαν να διεκδικούν οργανωμένα την ικανοποίηση αιτημάτων, όπως η οκτάωρη εργασία. Το 1838 η αγγλική Ένωση Εργατών δημοσίευσε τη Χάρτα του Λαού, με την οποία οι χαρτιστές, όπως ονομάστηκαν τα μέλη της, διατύπωναν πολιτικά αιτήματα (θέσπιση της καθολικής ψηφοφορίας για τους άνδρες κ.ά.).
Κύριος τρόπος διεκδίκησης ήταν οι απεργίες, που συχνά καταστέλλονταν βίαια. Την 1η Μαΐου 1886 μια εργατική απεργία στο Σικάγο των ΗΠΑ με αίτημα την καθιέρωση οκτάωρης εργασίας πνίγηκε στο αίμα. Έτσι, από το 1890 τα σοσιαλιστικά κόμματα και τα συνδικάτα άρχισαν να γιορτάζουν την Πρωτομαγιά ως παγκόσμια μέρα των εργατών, πράγμα που συμβαίνει και σήμερα σε όλο τον κόσμο.
Στα τέλη του 19ου αιώνα, το εργατικό κίνημα είχε πετύχει τη μείωση των ωρών εργασίας σε δέκα, τη δημιουργία ταμείων ασφάλισης που στήριζαν οικονομικά τους εργάτες σε περίπτωση εργατικού ατυχήματος, ασθένειας ή απόλυσης και την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων εργασίας με τους εργοδότες που όριζαν τις κατώτερες αμοιβές προστατεύοντας τους εργάτες, σε κάποιο βαθμό, από την υπερεκμετάλλευση.
Η πολιτική οργάνωση των εργατών Το 1864 ιδρύθηκε στο Λονδίνο η πρώτη Διεθνής Ένωση Εργατών (πρώτη Διεθνής). Τα επόμενα χρόνια δημιουργήθηκαν σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες σοσιαλιστικά και εργατικά κόμματα.
O «πολιτικός» Τζον Λένον στον πρώτο προσωπικό του δίσκο (1970), μετά τους Beatles, στρέφεται ανοιχτά στο κοινωνικό τραγούδι και γραφεί το Working Class Hero. Αντλεί εμπειρία από τη δική του ζωή αναλογιζόμενος τα κοινωνικά πρότυπα που επιβάλλονται στα παιδιά της εργατικής τάξης. Κατά τον ίδιο έχει επαναστατικό περιεχόμενο και αποτελεί προειδοποίηση στην εργατική τάξη για την επίθεση στη συνείδησή της από τους μηχανισμούς του κράτους, το σχολείο, τη θρησκεία και την τηλεόραση. Ενα τραγούδι σταθμός μεταξύ του Revolution και του Imagine, στηριγμένο στη παραδοσιακή μουσική των ανθρακωρύχων του Νιουκάστλ.
Το 1920 συλλαμβάνονται δύο από τους γνωστότερους ηγέτες του εργατικού κινήματος, οι Ιταλοί εργάτες Νικόλα Σάκο και Μπαρτολομέο Βαντσέτι. Το «έγκλημά» τους ήταν ότι πρωτοστάτησαν στις απεργιακές κινητοποιήσεις εκείνης της περιόδου και ήταν πρωτοπόροι οργανωτές των εργατικών συνδικάτων. Οι Σάκο και Βαντσέτι κατηγορούνται ότι σκότωσαν δύο υπαλλήλους, κατά τη διάρκεια ληστείας ενός καταστήματος υποδημάτων στη Μασαχουσέτη. Η κατηγορία ήταν σκηνοθετημένη και στόχο είχε να πλήξει το εργατικό κίνημα των ΗΠΑ, στο οποίο οι δύο πρωτοστατούσαν. Ο δικαστής Θέιχερ, στο «αιτιολογικό» της απόφασης, σημειώνει: «Ακόμα κι αν δεν έχουν διαπράξει το έγκλημα, που τους καταλογίζεται, είναι, πάντως, ηθικά ένοχοι, γιατί είναι εχθροί των σημερινών θεσμών...»! Οι δύο πρωτοπόροι αγωνιστές του αμερικανικού και του διεθνούς εργατικού κινήματος, που καθ' όλη τη διάρκεια της δίκης, αλλά και της εξάχρονης φυλάκισής τους, αντιμετώπισαν τη σκευωρία με ψηλά το κεφάλι, τιμώντας την τάξη τους δολοφονήθηκαν στην ηλεκτρική καρέκλα το 1927.Το τραγούδι αποτελεί μέρος του σάουντρακ της ταινίας του Τζουλιάνο Μοντάλντο «Σάκο ε Βαντσέτι» και γράφτηκε το 1971. Αποτελείται μόνο από 4 στίχους, αλλά καταλαμβάνει περίοπτη θέση ανάμεσα στα εργατικά τραγούδια.
Μάης του '36... Η εργατιά της Θεσσαλονίκης ξεσηκώνεται. Στις 9 Μάη η Χωροφυλακή χτυπάει στο ψαχνό τους απεργούς. Νεκρός και ο κομμουνιστής αυτοκινητιστής Τάσος Τούσης. Ο ποιητής Γιάννης Ρίτσος συγκλονισμένος από την εικόνα της μάνας που θρηνεί τον νεκρό απεργό γιο της σε τρία μερόνυχτα γράφει τη σύνθεση. Το έργο αποτυπώνει την ακατανίκητη δύναμη της εργατικής τάξης όταν συνειδητοποιεί τη δύναμη και την κοινωνική αποστολή της.
Το 1957 ο ποιητής στέλνει αντίτυπο στον Μίκη Θεοδωράκη που βρισκόταν στο Παρίσι, με αφιέρωση: "Αυτό το βιβλίο κάηκε στους στύλους του Ολυμπίου Διός". Η συνέχεια είναι γνωστή. Μέσα από τη μελοποίηση του Θεοδωράκη ο Επιτάφιος γίνεται το σύμβολο της δικής μας Πρωτομαγιάς. Είναι χαρακτηριστικά τα λόγια του ποιητή για τη μελοποίηση του έργου του από τον Μ. Θεοδωράκη: "Ηταν τα πρώτα ποιήματά μου που είχαν μελοποιηθεί και είπα: Μα είναι δυνατόν η ποίηση να βρει μια πλήρη αντιστοιχία με τη μουσική;".
ΠΗΓΕΣ
Βιβλίο εκπαιδευτικού
http://ebooks.edu.gr/ebooks/v/html/8547/5204/Istoria_G-Gymnasiou_html-empl/index3_13.html
http://sykees8.blogspot.com/2012/11/blog-post_4.html
https://www.902.gr/eidisi/moysiki/223156/gnosta-kai-agnosta-tragoydia-ton-ergaton-kai-i-istoria-toys-video