|
Τα
κάστρα της Αττικής
Του Αντώνη Κάτανου
Τα πρώτα
τείχη που επινόησε ο προϊστορικός άνθρωπος της Αττικής πρέπει να
ήσαν ξύλινα, εμπνευσμένος από τη φύση, καθώς οι όρθιοι κορμοί
των δένδρων συγκρατούν τη ροή των όμβριων υδάτων.
Έτσι
τα ίδια δένδρα μπορούσαν και να δυσκολέψουν τον εισβολέα. Άφθονη
ξυλεία υπήρχε στον Υμηττό, στην Πεντέλη και στην Πάρνηθα.
Αργότερα όπως το νεολιθικό οικισμό του Σέσκλου (6.500
π.Χ), γίνεται χρήση λίθων για την κατασκευή τειχών.
Ακολουθεί η
εποχή των Πελασγών ,των Μινύων και των Μυκηναΐων οπότε γίνεται
χρήση μεγάλων λίθων. Κυκλώπεια λείψανα τέτοιων οχυρώσεων
διατηρούνται σε διάφορα σημεία γύρο από την Ακρόπολη των Αθηνών.
Κατά την
αρχαϊκή ,κλασσική και ελληνιστική περίοδο επειδή ο πόλεμος
άγγιξε πολλές φορές την Αττική οι κάτοικοι αναγκάστηκαν να
κτίσουν ισχυρές οχυρώσεις και φρούρια. Πασίγνωστο είναι το
κάστρο της Ακροπόλεως που περιέκλειε τα πνευματικά μνημεία της
ανθρωπότητας.
Σημαντικά
ήταν τα τείχη των Αθηνών (Θεμιστόκλειο τείχος) που παρείχε
ασφάλεια στους πολίτες.
Ελάχιστα
λείψανα αυτών διατηρούνται. Ελάχιστα ερείπια οχυρώσεων υπάρχουν
και σε διάφορα μέρη της Αττικής.
Τα πιο
λαμπρά οχυρά της κλασσικής αρχαιότητος που με την αυστηρότητα
και τη σοφία της κατασκευής τους προκαλούν το θαυμασμό στον
επισκέπτη , βρίσκονται μακριά από το νέφος και το θόρυβο της
μεγαλούπολης σε ειδυλλιακά τοπία.
Αυτά τα
οχυρά-φρούρια είναι τα Αιγόσθενα (Πόρτο Γερμανό), οι Ελευθερές
και το φρούριο Φυλής.
Αποτελούν τα
καλύτερα σωζόμενα δείγματα της κλασσικής εποχής ολόκληρης της
Ελλάδας. |
