Tα σύμβολα της σημαίας: Ο δικέφαλος αετός στον κόσμο
Το σύμβολο του δικεφάλου είναι το παλαιότερο των συμβόλων. Ένας δικέφαλος που συμβόλιζε την θεά-μητέρα ανακαλύφθηκε στην Κταλ Χιουγιούκ και χρονολογείται 5000 π.χ. Στις ανασκαφές του Μποτζάσκοβ βρέθηκαν κυλινδρικές σφραγίδες με τον δικέφαλο. Σε ασσυριακούς κυλίνδρους "εξ' απτής γης" που βρέθηκαν το 3000 π.χ. στο Τέλλο που ήταν η πόλη Lagash κέντρο της νότιας Βαβυλώνας, σε σφηνοειδή γραφή, να αναγράφεται από τον ηγεμόνα της πόλης η εξής ιστορία:
<< Τα νερά του τίγρη χαμήλωσαν και ήταν αυτό σημάδι της οργής των θεών>> Κατόπιν περιγράφει όνειρο στο οποίο αποκαλύφθηκε η θέληση των θεών. Παρουσιάστηκε στον βασιλιά θεός που το ανάστημα του έφθανε από την γη στον ουρανό και στο κεφάλι του είχε στέμμα κάποιου θεού και πέταγε το πουλί της τρικυμίας που άνοιγε τα φτερά του πάνω από την πόλη και γύρω από την γη. Το πουλί της τρικυμίας είναι ο δικέφαλος αετός, το τοτέμ της πόλης Lagash των Σουμέριων.
Μια αναζήτηση στον αισθητικό χώρο τι οδήγησε τον άνθρωπο σε αυτήν την "εραλδική" θέση, μπορεί να εξηγηθεί από μια φυσική κλίση για τη συμμετρία παρακινούμενη από θρησκευτικά κριτήρια.
Με την πτώση της αυτοκρατορίας των Χιττιτών τον 7ο αιώνα, ο δικέφαλος φαίνεται να πέφτει στην αφάνεια. Από τους Σουμέριους το σύμβολο περιήλθε στους άνδρες του Ακάντι και από αυτούς στους Χιττίτες μετά το παρέλαβαν οι Αρμένιοι, οι Πέρσες, οι Άραβες, οι Βυζαντινοί, οι Σελτζούκοι και δια των σταυροφόρων έφθασε στη δύση. Υπήρχε η συνήθεια κατά την αρχαιότητα ο νικητής των μαχών να ιδιοποιείται τα πλούτη και τα σύμβολα τα συλληφθέντων. Έτσι πολλά σύμβολα μεταφέρθηκαν από κατακτητή σε κατακτητή. Όπως φαίνεται το σύμβολο του δικεφάλου διατηρήθηκε την περίοδο των Σασσανιδών 3ο-10ο αιώνα σαν διακοσμητικό σύμβολο σε μεταξωτά υφάσματα. Με το εμπόριο και τους σταυροφόρους μεταφέρθηκε στην δύση όπου η τεχνοτροπία του άλλαξε. Ο Καρλομάγνος το 800 μ.χ. που θεώρησε τον εαυτό του συνεχιστή της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, λέγεται (αμφισβητείται) ότι ένωσε τον Γερμανικό αετό που στρίβει το κεφάλι του αριστερά με τον Ρωμαϊκό που στρίβει δεξιά και έφτιαξε τον δικέφαλο της Αγίας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας (το αριστερά και δεξιά είναι όπως βλέπουμε εμείς στην πραγματικότητα είναι ανάποδα). Στη συνέχεια τα διάφορα Γερμανικά κράτη χρησιμοποίησαν διάφορετικες παραλλαγές του δικεφάλου.
Ο διπλός αετός
Ο διπλός αετός εμφανίζεται στη Ελληνική μυθολογία με το πέταγμα των δύο αετών του Δία που του έδειξαν ότι οι Δελφοί είναι το κέντρο της γης. Σε διάφορα ευρήματα των Μυκηνών και στην Σπάρτη βρέθηκαν οι δίδυμοι αετοί να στολίζουν χρυσά κοσμήματα και πόρπες από ελεφαντόδοντο. Και οι Πέρσες είχαν χρησιμοποιήσει τον διπλό αετό. Οι Βυζαντινοί τους έλεγαν δίδυμους βασιλικούς και όχι δικέφαλους. Δύο αετοί στραμμένοι σε αντίθετη διεύθυνση κοσμούσαν την λαβή των ξιφών των αρχαίων Γαλάτων.