Απόψεις ( Eπιμέλεια Ζαχαρίας Σκαφίδας )
Ο ρόλος του εκπαιδευτικού στις σχέσεις του με τους μαθητές και τους γονείς
Ένα ευκολοδιάβαστο και συγχρόνως εξαιρετικό άρθρο βγαλμένο μέσα από πείρα και μελέτη χρόνων.
Ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο εκπαιδευτικός στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση είναι οι σχέσεις του με τους μαθητές κυρίως, αλλά και με τους γονείς των μαθητών.
Η διαπίστωση του προβλήματος είναι και προφανής ?αφού ο καθένας αντιλαμβάνεται την ύπαρξη του? αλλά και επιστημονική.
Αναφέρομαι λ.χ. στην έρευνα του καθηγητή του Παν. Κρήτης Κώστα Μάνου με θέμα: «Στάσεις εφήβων ή πώς μας βλέπουν και τι θέλουν οι έφηβοι», Αθήνα 1990, στην οποία, ανάμεσα σε άλλα ενδιαφέροντα συμπεράσματα, αναφέρεται ότι το 50% των μαθητών έχουν κάποιο πρόβλημα ή προβλήματα με τους καθηγητές τους (Βλ. σ. 146).Στην εισήγηση μου λοιπόν, θα προσπαθήσω να παρουσιάσω τις βασικότερες προϋποθέσεις με τις οποίες ο εκπαιδευτικός θα ξεπεράσει τις δυσκολίες του στις παραπάνω σχέσεις του, αλλά και τα βασικότερα σημεία τριβών που συναντά στην επικοινωνία του με μαθητές και γονείς. Κάποτε ο καθηγητής επιβαλλόταν με το κύρος του και την αυθεντία του. 'Ότι έλεγε ήταν αναμφισβήτητο. Στην εποχή μας όμως, έχουν πλέον εκλείψει οι αυθεντίες.
Φωτοαρχαιολογία ( Του Αντώνη Κάτανου )
Μυκηναϊκός Πολιτισμός
H εξέλιξη της σημαίας ( Του Ζαχαρία Σκαφίδα )
Ερυθρός Σταυρός και ερυθρά Ημισέληνος
Τον Ιούνιο το 1859 ο επιχειρηματίας Ερρίκος Ντυνάν ταξίδευσε στην Ιταλία να συναντήσει τον Ναπολέοντα τον Γ΄ να συζητήσει για την επιχείρηση του στην Αλγερία που πρόσφατα είχε καταληφθεί από την Γαλλία. Όταν έφθασε στο Σολφερίνο το βράδυ της 24ης Ιουνίου αντίκρυσε ένα φοβερό θέαμα. Ο Γαλλικοιταλικός συνασπισμός κατά την πολεμική σύγκρουση με τον Αυστριακό στρατό είχαν αφήσει στο πεδίο της μάχης 5550 νεκρούς και 23000 τρυματίες. Ο Ερρίκος Ντυνάν συγκλονισμένος από το θέαμα εγκατέλειψε την αρχική του πρόθεση και παρέμεινε αρκετές μέρες για να βοηθήσει τους πληγωμένους. Η συνταρακτική εμπειρία που αποκόμισε από την εικόνα εκείνη και την οποία αφηγήθηκε το 1862 στο βιβλίο του "Μια ανάμνηση από το Σολφερίνο" τον έκαναν να διακηρύξει και να υποστηρίξει την ανώτερη αρχή της προστασίας και της περίθαλψης των αρρώστων και των τραυματιών πολέμου (ως το βαθμό να τους θεωρεί «ουδέτερους») και να αναλάβει την πρωτοβουλία για τη δημιουργία εταιρειών εθελοντών για την προσφορά βοήθειας αναγνωρισμένων από τα κράτη.
Περισσότερα...