Η φύσις κρύπτεσθαι φιλεί, λέγει ο Ηράκλειτος, ένιοτε όμως αρέσκεται να αποκαλύπτεται, μιμούμενη τα πλάσματά της!, αφήνοντας μας εμβρόντητους άναυδους και αμήχανους. Σφίγγει το καλέμι και σφυροκοπά με αγάπη βράχους, δέντρα, ποτάμια, τη Γη, προσφέροντάς μας το σπινθήρα με τον οπαίο πυροδοτούμε το όνειρο,τη φαντασία, την ίδια την πραγματικότητα.
Μορφές κυκλώπειες, ζώα προϊστορικά, πουλιά, χελώνες γιγάντιες, ερπετά τρομακτικά, ανθρώπινες μορφές, όλα σκαλισμένα σε βράχους προκαλούν το δέος, φοβίζουν ίσως, στέκονται όμως εκεί διαιωνίζοντας το δίλημμα, Φύση ή Τέχνη;