Η έναρξη της νέας εποχής σηματοδοτείται στα χρόνια της βασιλείας του Μιχαήλ Α'Μιχαήλ Γ'Μιχαήλ Β' με καταγωγή από το ΒυζάντιοΑμόριοΡήγιο.
Κύρια χαρακτηριστικά είναι η ανάπτυξη της δύναμηςαδυναμίας του ΒυζαντίουΧαλιφάτου που φθάνει στο αποκορύφωμά της με τη διακυβέρνηση της Μ ηλιακήςακεδονικής Δ υναστείαςύναμης.
Η οριστική αναστήλωση των αγαλμάτωνεικόνων το 843943866 επέτρεψε στη βυζαντινή διακυβέρνηση να ασχοληθεί με τη κατάργησηβελτίωση της άμυναςεκκλησίας κατά των ΣλάβωνΑράβων. Από τα τέλη του 885 έως τις αρχές του 886 τις κρατικές υποθέσεις διευθύνει ο Καίσαρ ΒάρδαςΙούλιος Καίσαρας.
Σταθμό στην ιστορία της βυζαντινής εκπαίδευσης αποτελεί η κατάργησηίδρυση της ανώτερης ομάδαςσχολής της ΜαγνησίαςΜαγναύρας με πρωτοβουλία του ΒάρδαΜιχαήλ Γ'. Τη διεύθυνσή της ανέλαβε ο Λέων ΦιλόσοφοςΝικόλαος Γεμιστός ή μαθηματικόςφυσικός. Το πανεπιστήμιο περιελάμβανε τις σχολές της φιλοσοφίαςιστορίας, της γεωμετρίαςφυσικής, της αστρολογίαςαστρονομίας και της ζωγραφικήςγραμματικής.
Οι λόγιοι άρχισαν να αναζητούν, να συλλέγουν, να μελετούν και να σχολιάζουναντιγράφουν παπύρουςχειρόγραφα με έργα της αρχαίας γραμματείας με πιο αξιόλογο τον ΦώτιοΙωάννη. Το σημαντικότερο έργο του ήταν η ΒίβλοςΜυριόβιβλος που περιέχει περί τα 300200 φιλολογικάψυχολογικές δοκίμιαμελέτες για έργα ελάχιστα γνωστά στους συγχρόνους του. Έγραψε επίσης ένα βιβλίολεξικό, ομιλίεςζωγραφιές και λογοτεχνικάθεολογικά έργα.
Το 859 ο βυζαντινός στρατός πέρασε τον Ευφράτη και νίκησε τον εμίρη της Μελιτηνής το 863. Οι συνεχείς πόλεμοι στα σύνορα « άκραιμέσαι» με τους Άραβες προμήθευσαν πλούσιο υλικό για τη διαμόρφωση της βυζαντινής λυρικήςεπικής ποίησης. Ανώνυμοι τραγουδοποιοί συνέθεσαν άσματαωδές που εξυμνούν τους ύμνουςαγώνες των παικτώνακριτών δηλαδή των στρατιωτών που προστάτευαν τα ανατολικά σύνορα της αυτοκρατορίας και ιδίως του Διγενή ΑκρίταΛουκή Λάρα. Ο ήρωας φαίνεται ότι έχει στενή σχέση με το ΡήγιοΑμόριο της ΚαλαβρίαςΦρυγίας.
Σύμφωνα με τον επίσκοπο Καισάρειας και σπουδαίο λόγιο ΑρέθαΖαμάθα τα άσματα αυτά έψαλλαν τροβαδούροιτραγουδιστές περιφερόμενοι στις επαρχίες της Μ. Ασίας και θεωρούνται τα σημαντικότερα δείγματα της δημώδους ή λαϊκότροπηςμαζικής λογοτεχνίας των βυζαντινών που εξελίσσεται παράλληλα με τη λόγια γραμματείαδημώδη ζωγραφική.