Ήταν μόλις 23 χρονών. Κληρωτός βρέθηκε στο μέτωπο της Αλβανίας. Τραυματίστηκε και με τα πόδια του σακατεμένα απ' τα κρυοπαγήματα επέστρεψε στο χωριό. Στις 10 Ιουλίου του '43 όταν οι Γερμανοί μάζεψαν τους χωριανούς μας για να τους κάψουν, εκείνος με τα παπούτσια στα χέρια και με τα πόδια του να τρέχουν πύον, (γιατί εν τω μεταξύ του τα είχαν κόψει και δεν είχαν ακόμα γιατρευτεί) πλησιάζοντας στο σπίτι που έμελλε να γίνει το (ΑΡΚΑΔΙ) του Κεφαλόβρυσου έδειχνε τα παπούτσια που είχε στα χέρια του προσπαθώντας να πείσει τους Γερμανούς να τον λυπηθούν. Τον έσπρωξαν όμως μέσα πυροβολώντας τον και έτσι βρήκε τραγικό θάνατο στις φλόγες. Ήταν ο νεότερος απ' τους καέντες. Παντρεμένος, αλλά δεν πρόλαβε να κάνει παιδιά. Λίγα χρόνια αργότερα το 1948 σκοτώθηκε και ο αδελφός του Χρήστος 28 χρονών. Χάθηκε στον εμφύλιο, την μεγαλύτερη κατάρα που πέρασε ποτέ απ' τον τόπο. Σε μια πλαγιά στον Γράμμο κοντά στα σημερινά λουτρά του Αμάραντου τον βρήκε κάποιος Λία - Λάμπρος απ' το Αηδονοχώρι. Άφησε πίσω του γυναίκα και 4 ορφανά. Λέγεται πως μια βδομάδα πριν το ολοκαύτωμα ο Γιώργος βοηθούσε κάποιον θείο του στα πρόβατα, όταν μαζί είδαν δύο μεγάλα φίδια κουλουριασμένα μεταξύ τους. Τα φίδια μόλις τους αντιλήφθηκαν όρμησαν το ένα προς τον Γιώργο και το άλλο προς το θείο. Ο θείος με τη γκλίτσα σκότωσε το ένα. Ο Γιώργος δυσκίνητος λόγω αναπηρίας δεν τα κατάφερε και το φίδι χώθηκε σ' ένα βάτο. Κακός οιωνός λένε γιατί όταν δεις δύο φίδια και σκοτώσεις το ένα πρέπει οπωσδήποτε να σκοτώσεις και το άλλο, αλλιώς θα χαθεί άνθρωπος. Τρεις μέρες λένε πως ο Γιώργος έφερνε γύρω από τον βάτο για
να ξετρυπώσει το φίδι μα δεν τα κατάφερε. Μετά από άλλες τρεις μέρες βρέθηκε στο χωριό όπου βρήκε τον τραγικό θάνατο που προαναφέραμε.
Ήταν 40 ετών. Ράφτης στο επάγγελμα για πάρα πολλά χρόνια. Βρισκόταν (από πληροφορίες) στο αμπέλι λίγο παρακάτω από το σπίτι του όταν τον συνέλαβαν οι Γερμανοί. Μαζί του ήταν ο Χρήστος Ντεμίρης ένα ακόμη θύμα. Λέγεται πως ο Χρήστος Ντεμίρης πυροβόλησε κατά των Γερμανών ή ότι από εκεί ακούστηκε μια ντουφέκια, εκεί τους κύκλωσαν οι Γερμανοί και τους οδήγησαν στο σπίτι της θυσίας. Ο Δημήτριος Σιούτης ένας από τους 22 ήρωες του ολοκαυτώματος άφησε γυναίκα και τρία ορφανά. Τον Σταύρο 13 χρονών την Λικία 15 χρονών και τον Κώστα 6 χρονών. Ο Σταύρος δε είχε πλησιάσει στον τόπο του εγκλήματος και είδε με τα μάτια του να πυροβολούν τον πατέρα τους ρίχνοντας τον στη φωτιά.
Ήταν 24 χρονών. Πεντάρφανος ζούσε στο Βασιλικό στον Μίχα Γραμμόζη. Την γυναίκα του Μήχα την είχε θεία, αδελφή του πατέρα του. Ήταν ανύπαντρος. Αναφέρθηκα και πριν σ' αυτόν γιατί τον συνέλαβαν μαζί με τον Μήτη Σιούτη. Οι πληροφορίες λένε πως ο Χρήστος παλικάρι καθώς ήταν, όταν οι φλόγες ζώσανε το σπίτι κατάφερε και σκαρφάλωσε στις γρέντες, έβγαλε κάποιες πλάκες και ξεπρόβαλε το κεφάλι του πάνω στην σκεπή ουρλιάζοντας. Οι Γερμανοί τον είδαν τον πυροβόλησαν και έπεσε πάλι μέσα στις φλόγες. Στον θρήνο των χωριανών μας μετά το μακελειό υπάρχει και ο εξής στίχος που διασώθηκε. "Κάι κινόστι ατσέλ φακίρου, κάντα ε κίτα Ντιμίρου" ποιος γνωρίζει αυτόν τον φουκαρά. Σαν νάναι ο Χρήστος Ντερμίρης.
Φανταστική φέτος η Αναγέννηση που φιγουράρει πρώτη και με διαφορά από τους διώκτες της στην βαθμολογία του Β' τοπικού πρωταθλήματος. Μια καταπλoκτική πορεία της ομάδος μας που μας δίνει το δικαίωμα να ελπίζουμε στην κατάκτηση του πρωταθλήματος και την άνοδο στην Α' κατηγορία για πρώτη φορά στην πολύχρονη ιστορία της. Μια πορεία που οφείλεται κατά κύριο λόγο στους ποδοσφαιριστές αυτής της ομάδας, παλαιοί και καινούργιοι που προστέθηκαν το καλοκαίρι δημιούργησαν ένα σύνολο-καταπληκτικό, άλλωστε ο βαθμολογικός πίνακας το αποδεικνύει. Ο στόχος είχε τεθεί εξ' αρχής κάναμε κινήσεις που αποδείχτηκαν σωστές, η επιστροφή του Νίκου Γραμμόζη ο οποίος μετά από πολύχρονη καριέρα στην Δ' Εθνική επέστρεψε ξανά στην αγαπημένη του ομάδα την αξία και συμβολή του οποίου όλοι γνωρίζουμε και δεν χρειάζονται πολλά λόγια, η προσφορά του φαίνεται στο γήπεδο και εκτός γηπέδου, άλλη μία επιστροφή ποδοσφαιριστή που ξεκίνησε στην Αναγέννηση ο Νίκος Μήλιοςκαι αυτός με πολύχρονη πείρα στην Δ' Εθνική ο Θοδωρής Πότσης, ο Βασίλης Γκούντας, ο Τάσος Βλέτσας όλοι τους πολλοί καλοί ποδοσφαιριστές και εξαιρετικά παιδιά. Όλοι αυτοί και σε συνδυασμό με τους παλιούς (οι οποίοι δεν χρειάζονται συστάσεις, όλοι γνωρίζουμε την αξία και προσφορά τους στην Αναγέννηση) δημιούργησαν ένα σύνολο μοντέλο για τα δεδομένα της κατηγορίας μας. Να μην ξεχνάμε τα μικρά ταλέντα μας, το νέο αίμα με τον ενθουσιασμό τους, την δίψα για συμμετοχή σε αυτούς έχουμε να πούμε κάντε υπομονή θα έρθει η σειρά σας εσείς είστε οι αυριανοί βασικοί ποδοσφαιριστές της Αναγέννησης. Ο προπονητής της ομάδας Νίκος Νίτας ο οποίος πραγματικά κάνει θυσίες για αυτήν την ομάδα καθημερινά. Νιώθουμε την ανάγκη σαν συμβούλιο αν ευχαριστήσουμε το Δημοτικό Συμβούλιο του Άνω Πωγωνίου, τον Πολιτιστικό Σύλλογο Κεφ/σου, και όλους εσάς που με την παρουσία σας στους αγώνες, την στήριξη σας ΗΘΙΚΗ και ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ μας δίνεται δύναμη να συνεχίσουμε, δεν θα αναφερθούμε μεμονωμένα σε ονόματα δεν θα ήταν σωστό, άλλωστε όλοι ο καθένας με τις δυνατότητες που έχει προσφέρει όσο μπορεί, εμείς από την μεριά μας σαν συμβούλιο έχουμε μείνει έκπληκτοι με την συμμετοχή σας και υποσχόμαστε ότι θα σας δίνουμε μόνο χαρές και θέαμα. Στις 18-1-2004 στο Καφενείο του Φώτη Καραμάνη παρουσία του κ. Δημάρχου Νίτα Αθανάσιου είχαμε την κοπή της πίτας τυχερός ήταν ο ποδοσφαιριστής μας Τάσος Βλέτσας ο οποίος κέρδισε 100 ευρώ, τα 50 ευ-ρώ ήταν προσφορά του κ. Δήμαρχου που μας έκανε την τιμή και έκοψε την πρωτοχρονιάτικη πίτα. Τέλος να συνεχίσουμε με αυτόν τον ρυθμό γιατί ακόμη έχουμε δρόμο μπροστά μας και δεν έχει κριθεί τίποτα είμαστε πεπεισμένοι ότι η προσπάθεια που γίνεται φέτος δεν θα πάει χαμένη και ότι όλα τελικά θα πάνε καλά.
Το Δ.Σ.
Ενημερωτικά σας αναφέρουμε ότι το Δ.Σ. απαρτίζεται από τους: Πρόεδρος: Αντιπρόεδρος: Γ. Γραμματέας: Ταμίας: Γ. Αρχηγός: Τεχνικός Σύμβουλος: Μέλος: Αναπληρ. μέλη:
