Το Κεφαλόβρυσο, είναι ένα από τα χωριά της επαρχίας ΠΩΓΩΝΙΟΥ, η οποία ανήκει στο ΝΟΜΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ.
Από την 1η Ιανουαρίου του 1998 είναι και έδρα του νέου Δήμου, Δήμου που προέκυψε από την συνένωση 9 Κοινοτήτων (Α.Κοσμάς, Βασιλικό, Κακόλακος, Κ.Μερόπη, Κεφαλόβρυσο, Μερόπη, Ρουψιά, Παλαιόπυργος, Ωραιόκαστρο), το δε όνομα του νέου Δήμου είναι ΑΝΩ ΠΩΓΩΝΙ.
Κύρια ασχολία των κατοίκων είναι η κτηνοτροφία, ενώ αρκετοί είναι και εκείνοι που απασχολούνται στο (μοναδικό) εργοστάσιο της περιοχής. (εδώ παράγονται τα EURO της Ελλάδας)
Στους πρόποδες του βουνού Βαλαώρα, με μερικά μικρότερα άλλα βουνά γύρω του, έχει ειδυλλιακή θέση, κάτι σαν φυσική προστασία από τα θεριά της φύσης.
Οι κάτοικοί του αριθμούν περί τους 2500, και είναι όλοι Βλάχοι, και η τοπική γλώσσα είναι η Βλάχικη, επίσημη δε, εννοείται είναι η Ελληνική.
Λόγω όμως της ιδιομορφίας του εδάφους, το οποίο είναι κατεξοχήν ορεινό, πολλοί από τους κατοίκους έχουν πάρει το δρόμο της ξενιτιάς (από την 10ετία του 60).
Μετανάστευση, (εσωτερική και εξωτερική) που δεν έχει σταματήσει ακόμα και σήμερα .
Το Κεφαλόβρυσο γνώρισε στους 2 παγκοσμίους πολέμους την μπότα του κατακτητή με ιδιαίτερη αγριότητα, αφού είναι ένα απο τα τέσσερα, 4, χωριά του Νομού Ιωαννίνων, τα οποία πυρπόλησαν οι Γερμανοί κατά την πορεία τους για το "3ο ράιχ".
Μάλιστα σε ένα από τα σπίτια που πυρπόλησαν οι Γερμανοί, έκαψαν και ανθρώπους μέσα οι οποίοι επιμόνως αρνούνταν να βγουν έξω και να παραδοθούν ...(μόνο ένας γλίτωσε από εκείνο το σπίτι... βγήκε από την καμινάδα).
Η υπερηφάνεια, με την οποία οι πανταχού Κεφαλοβρυσίτες, μιλούν για το χωριό τους και την Βλάχικη προέλευση τους, είναι κάτι το ξεχωριστό, όπως και το χωριό αυτό.
APO THN ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο Αλή Πασάς των Ιωαννίνων, γύρευε για το χαρέμι του τις ομορφότερες, από τις γυναίκες της περιφέρειας του, στους δε γονείς αυτών, έδινε πλούσια δώρα και γη .
Οι Βλάχοι έχουνε να το λένε: Κανείς Βλάχος δεν καταδέχτηκε να δώσει την κοπέλα του στο χαρέμι του Αλή Πασά, για όσα πλούτη, και Βλάχα δεν πάτησε ποτέ το πόδι της στα δώματα του Αλή Πασά. (ο Αλής, είχε 40 γυναίκες στο χαρέμι του)