19/05/2008 11:19 AM

ΕΘΙΜΑ ΠΑΣΧΑ

ΜΕΓΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ

Σαράντα οκτώ (48) μέρες κρατά η νηστεία πριν από το Πάσχα, όσες και οι μέρες που νήστεψε και ο Χριστός στην έρημο. Η νηστεία του Πάσχα λέγεται και "Μεγάλη Τεσσαρακοστή > Σαρακοστή" , επειδή είναι μεγαλύτερη των άλλων (Χριστουγέννων, Δεκαπενταύγουστο κ.α.).  Η νηστεία που τηρείται πριν από τα Χριστούγεννα διαρκεί 40 ημέρες και η νηστεία πριν το Πάσχα διαρκεί 48 ημέρες. Στους πρώτους χριστιανικούς χρόνους η περίοδος της Σαρακοστής ήταν αφιερωμένη στην προετοιμασία των Κατηχουμένων, οι οποίοι την ημέρα του Πάσχα βαπτίζονταν. Την Κυριακή των Βαίων επιτρέπεται η ιχθυακατανάλωση και στους ναούς γίνεται η   διανομή  κλάδων βάγιας- ήμερης δάφνης

ΣΑΒΒΑΤΟ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

Το Σάββατο πριν τη Μ. Εβδομάδα είναι αφιερωμένο από την εκκλησία μας στην Ανάσταση του  Λαζάρου  Το Σάββατο του Λαζάρου το έχει περιβάλει ο λαός μας με όμορφα έθιμα. Ένα από αυτά είναι τα Κάλαντα του Λαζάρου. Τα κάλαντα αυτά, τραγουδούν μόνο κορίτσια, οι λεγόμενες «Λαζαρίνες». Από την προηγούμενη έχουν μαζέψει λουλούδια και με αυτά έχουν στολίσει καλαθάκια. Με αυτά τα καλαθάκια γυρνούν από σπίτι σε σπίτι και τραγουδούν:

«Ήρθε ο Λάζαρος ήρθαν τα Βάγια,
ήρθε των Βαγιών η εβδομάδα.
Ξύπνα Λάζαρε και μην κοιμάσαι,
ήρθε η μέρα σου και η χαρά σου.
Πού ήσουν Λάζαρε; Πού ήσουν κρυμμένος;
Κάτω στους νεκρούς στους πεθαμένους.
Δε μου φέρνετε, λίγο νεράκι,
που το στόμα μου πικρό φαρμάκι.
Δε μου φέρνετε λίγο λεμόνι.
που το στόμα μου, σαν περιβόλι.

Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν τα Βάγια,
ήρθε η Κυριακή που τρων’ τα ψάρια.
Bάγια, Bάγια και Bαγιώ.
τρώνε ψάρι και κολιό.
Και την άλλη Κυριακή,
τρώνε το ψητό τ' αρνί.

Ήρθε ο Λάζαρος ήρθαν τα Βάγια,
ήρθε η Κυριακή που τρων’ τα ψάρια.
Σήκω Λάζαρε και μην κοιμάσαι,
ήρθε η μάνα σου από την πόλη,
σου ‘φερε χαρτί και κομπολόι.
Γράψε Θόδωρε και συ Δημήτρη,
γράψε Λεμονιά και Κυπαρίσσι.
Το κοφνάκι μου θέλει αυγά,
κι η τσεπούλα μου θέλει λεφτά.
Βάγια, Βάγια των Βαγιών,
τρώνε ψάρι και κολιό
και την άλλη Κυριακή
τρώνε το παχύ τ' αρνί.»

Οι νοικοκυραίοι που άκουγαν τα κάλαντα, έδιναν στις Λαζαρίνες φρούτα, διάφορα φαγώσιμα ή χρήματα. Ένα άλλο έθιμο της ημέρας είναι οι «Αγερμοί». Τα παιδιά γυρνάνε από σπίτι σε σπίτι, κρατώντας ένα ομοίωμα του Λαζάρου, και τραγουδούν τους «Αγερμούς»:

«Πες μας Λάζαρε τι είδες,
εις τον Άδη που επήγες.
Είδα φόβους, είδα τρόμους,
είδα βάσανα και πόνους.
Δώστε μου λίγο νεράκι,
να ξεπλύνω το φαρμάκι.
Της καρδούλας μου το λέω,
και μοιρολογώ και κλαίω.
Του χρόνου πάλι να 'ρθουμε,
με υγεία να σας βρούμε.
Και ο νοικοκύρης του σπιτιού,
χρόνια πολλά να ζήσει.
Να ζήσει χρόνια εκατό,
και να τα ξεπεράσει.»

Ένα τρίτο έθιμο την ημέρας είναι τα «Λαζαράκια». Σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας τα λένε και «Λαζόνια». Πρόκειται για μικρά ψωμάκια πλασμένα σε σχήμα ανθρώπου. Μέσα στην ζύμη έβαζαν μέλι ή καρύδια ή σταφίδες ή ότι άλλο έβγαζε ο κάθε τόπος. Το έθιμο λέει ότι όποιος δεν πλάσει Λαζαράκια, δεν θα χορτάσει ψωμί.  Μια παραλλαγή του εθίμου αυτού συναντάμε στο νησί της Κω. Εκεί οι αρραβωνιασμένες κοπέλες, φτιάχνουν Λαζαράκια σε μεγάλο όμως μέγεθος, και αφού τα γεμίσουν με φρούτα και ξηρούς καρπούς, τα στέλνουν στον μέλλοντα σύζυγο τους.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ

Η Κυριακή μετά το Σάββατο του Λαζάρου είναι η Κυριακή των Βαΐων. Πρόκειται για την τελευταία Κυριακή της Σαρακοστής και ταυτόχρονα την πρώτη ημέρα της Μεγάλης Εβδομάδας. Ημέρα αφιερωμένη στην είσοδο του Ιησού στην Ιερουσαλήμ, που μπήκε στην ιερή πόλη πάνω σε ένα γαϊδουράκι. Ο κόσμος εστρωσαν κλαδιά (βάγια στα εβραϊκά) φοινίκων στους δρόμους από όπου περνούσε ο Χριστός με το γαϊδουράκι και Τον επευφημούσαν. Από τα βάια, πήρε το όνομα της η ημέρα αυτή. Με την είσοδο του Ιησού στην Ιερουσαλήμ ξεκινά το Θείο Δράμα.  Στις μέρες μας, την Κυριακή των Βαΐων, όλες οι εκκλησίες στολίζονται με Βοία. Επειδή στον ελλαδικό χώρο οι φοίνικες δεν απαντώνται συχνά, για τον στολισμό χρησιμοποιούνται κλαδάκια δάφνης, ιτιάς, ελιάς ή μυρτιάς. Τα κλαδάκια αυτά μετά το πέρας της λειτουργίας, μοιράζονται στους πιστούς. Ο λαός μας πιστεύει ότι τα βάια αυτά, έχουν ιαματικές και αποτρεπτικές για το κακό ιδιότητες.
Σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας με τα βάια αυτά, «χτυπούν» τις έγκυες γυναίκες πιστεύοντας ότι θα γεννήσουν έτσι πιο εύκολα. Σε άλλες, κρεμούν τα βάια στις πόρτες των σπιτιών σαν φυλακτό. Σε δύο περιοχές, όμως, η Κυριακή των Βαΐων, έχει ξεχωριστή σημασία.  

ΕΘΙΜΑ ΜΕΓΑΛΗΣ ΒΔΟΜΑΔΑΣ

ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ

Τη Μεγάλη Δευτέρα σε όλη την Ελλάδα ξεκινούν οι ετοιμασίες στα σπίτια για τον εορτασμό του Πάσχα. Έτσι εκείνη την ημέρα, στα χωριά κυρίως ασπρίζονται με ασβέστη οι αυλές, βάφονται οι γλάστρες κόκκινες και φυτεύονται διάφορα λουλούδια. Σε κάποιες περιοχές οι πιστοί συνηθίζουν να τρέφονται μόνο με νερό και ψωμί έως τη Μεγάλη Πέμπτη το πρωί, που μεταλαμβάνουν τη θεία κοινωνία.

ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ

Όλη την Μεγάλη Εβδομάδα, στον εσπερινό της κάθε ημέρας διαβάζεται ο όρθρος της επομένης. Στον εσπερινό της Μεγάλης Τρίτης ακούγεται ένα από τα ωραιότερα τροπάρια της εκκλησιαστικής υμνογραφίας, το τροπάριο της Κασσιανής. Όπως λέει και το όνομα του, υμνογράφος του τροπαρίου αυτού είναι η Κασσιανή. Μια μοναχή της Βυζαντινής εποχής, προικισμένη με το χάρισμα να γράφει εκπληκτικούς στίχους. Την ημέρα αυτή συνεχίζονται οι ετοιμασίες για το Άγιο Πάσχα. Συνήθως είναι αφιερωμένη στο καθάρισμα του σπιτιού. Σε λίγες περιοχές της Ελλάδας, την Μεγάλη Τρίτη φτιάχνονται τα πασχαλινά κουλούρια και τσουρέκια, έθιμο που συνήθως γίνεται την Μεγάλη Πέμπτη.

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ
Το απόγευμα της Μεγάλης Τετάρτης, στις εκκλησίες μας, τελείται το Μυστήριο του Μεγάλου Ευχελαίου. Κατά την διάρκεια του, διαβάζονται επτά Ευαγγέλια και επτά Ευχές. Ευλογείται έτσι το λάδι με το οποίο ο ιερέας «σταυρώνει» τους πιστούς στο μέτωπο, στο πηγούνι, στα μάγουλα και στις παλάμες. Το λάδι του Ευχελαίου θεωρείται θεραπευτικό. Κατά την διάρκεια του μυστηρίου ο ιερέας ανάβει ένα κερί για κάθε Ευαγγέλιο που διαβάζει.
Σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας, οι γυναίκες πηγαίνουν στο Μεγάλο Ευχέλαιο, έχοντας μαζί τους μια σουπιέρα με αλεύρι. Σε αυτό στερεώνουν τρία κεριά, τα οποία καίνε κατά την τέλεση του Μυστηρίου. Το αλεύρι αυτό, το χρησιμοποιούν για να φτιάξουν τα πασχαλινά κουλούρια την επόμενη ημέρα.

ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ

Τη Μ. Πέμπτη αναβιώνονται στην εκκλησία μας τα γεγονότα της τελευταίας ημέρας του Χριστού στη γη. Ο Χριστός θέλησε πριν θυσιαστεί για την σωτηρία των ανθρώπων, να δειπνήσει για τελευταία φορά με τους μαθητές του. Ο δείπνος αυτός είναι ο γνωστός μας Μυστικός Δείπνος.
Πριν ξεκινήσει ο Δείπνος, ο Χριστός πήρε μια λεκάνη με νερό και έπλυνε τα πόδια των μαθητών του. Με την πράξη του αυτή ο Ιησούς θέλησε να διδάξει τους μαθητές του και, μέσω αυτών, όλους τους ανθρώπους να είναι ταπεινοί και να υπηρετούν τους συνανθρώπους τους. Το γεγονός αυτό έχει λάβει στις μέρες μας το όνομα Ιερός Νιπτήρας. Σε πολλές περιοχές της χώρας μας, γίνεται αναπαράσταση του Ιερού Νιπτήρα το πρωί της Μεγάλης Πέμπτης.
Κατόπιν ο Ιησούς κατά την διάρκεια του Μυστικού Δείπνου, και αφού είχε αποχωρήσει ο Ιούδας, παρέδωσε στους μαθητές του, το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Τους πρόσφερε άρτο και κρασί. Μετά το πέρας του Μυστικού Δείπνου, ο Ιησούς και οι μαθητές του, μετέβησαν στο Όρος των Ελαιών.
Στον Εσπερινό της ημέρας έχουμε την Σταύρωση του Θεανθρώπου. Διαβάζονται τα 12 Ευαγγέλια που περιγράφουν τα Άγια Πάθη. Μετά το 5ο Ευαγγέλιο, βγαίνει ο Εσταυρωμένος. Στις εκκλησίες, όλο το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης μέχρι το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής, παραμένουν κυρίως γυναίκες οι οποίες «μοιρολογούν», ψάλλοντας ύμνους, τον Χριστό. Σε πολλά μέρη, προετοιμάζουν τον στολισμό του Επιταφίου κατά την διάρκεια της νύχτας αυτής. Στα σπίτια των Χριστιανών, την Μεγάλη Πέμπτη, βάφονται τα κόκκινα αυγά. Για τον λόγο αυτό, η ημέρα λέγεται και Κόκκινη Πέμπτη ή Κοκκινοπέφτη. Εκτός από τα αυγά, την μέρα αυτή, φτιάχνονται τα πασχαλινά κουλούρια και τα τσουρέκια. Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, οι Χριστιανοί κρεμούν κόκκινα πανιά στα παράθυρα των σπιτιών τους.

ΤΟ ΒΑΨΙΜΟ ΤΩΝ ΑΥΓΩΝ

Από το πρωί της Μεγάλης Πέμπτης οι γυναίκες καταγίνονται και με το βάψιμο των αυγών, που παλιά αυτό γινόταν από τα χρώματα των λουλουδιών, κυρίως της κόκκινης παπαρούνας.  Μάλιστα πάνω στα αυγά, πριν τα βάψουν, κολλούσαν και μικρά άνθη και έτσι τα σχέδιά τους αποτυπωνόταν επάνω. Τα κόκκινα αυγά είναι είτε σε ανάμνηση του χυμένου αίματος του Χριστού από τη λόγχη του Ρωμαίου στρατιώτη είτε γιατί το χρώμα αυτό αποτελεί έκφραση χαράς λόγω της ερχόμενης άνοιξης και της Ανάστασης του Κυρίου. Την ημέρα της Ανάστασης οι πιστοί τσουγκρίζουν τα κόκκινα αυγά. Το τσούγκρισμα των κόκκινων αβγών γίνεται μετά το άκουσμα του "Χριστός Ανέστη". Το έθιμο είναι χαιρετιστήριο, αλλά κρύβει ένα μικρό ανταγωνισμό, αφού ο νικητής του τσουγκρίσματος είναι μεταφορικά και ο πιο γερός.

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Την Μεγάλη Παρασκευή οι χριστιανοί όλου του κόσμου, ζουν την κορύφωση του Θείου Δράματος. Είναι η ημέρα των Παθών του Ιησού. Σύμφωνα με την παράδοση της εκκλησίας ο Χριστός ενταφιάζεται αφού κατεβάζουν το σώμα του από το σταυρό. Η τελετή της Αποκαθήλωσης, γίνεται στις εκκλησίες μας, το μεσημέρι της μεγάλης Παρασκευής, ενώ το βράδυ της ίδιας ημέρας τελείται η περιφορά του Επιταφίου. Οι καμπάνες των εκκλησιών χτυπούν πένθιμα όλη την διάρκεια της ημέρας. Η νηστεία της ημέρας είναι αυστηρότατη και απαγορεύει ακόμα και το λάδι. Πολλοί πιστοί συνηθίζουν να πίνουν την Μεγάλη Παρασκευή λίγο ξύδι, εις ανάμνηση αυτού που έδωσαν στον Ιησού, όταν ζήτησε νερό τις τελευταίες στιγμές της επίγειας ζωής Του. Το έθιμο απαγορεύει κάθε εργασία την ημέρα αυτή. Σε πολλές περιοχές φτιάχνουν ένα ομοίωμα του Ιούδα, και μετά την περιφορά του Επιταφίου το παραδίδουν στην φωτιά. Τα λουλούδια του επιταφίου, μοιράζονται στους πιστούς, οι οποίοι τα φυλούν μαζί με τις εικόνες στα σπίτια τους. Τέλος, την ημέρα αυτή συνηθίζεται οι πιστοί να επισκέπτονται τους τάφους των νεκρών συγγενών και φίλων.

ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ

Το Μεγάλο Σάββατο είναι η τελευταία ημέρα της Μεγάλης Εβδομάδας και της Μεγάλης Σαρακοστής. Αφιερωμένη από την Εκκλησία μας στην κάθοδο του Ιησού στον Άδη. Ενώ το σώμα του Ιησού βρίσκεται στον τάφο, η ψυχή του κατέβηκε προσωρινά στον Άδη για να μεταφέρει στους νεκρούς τον Λόγο Του. Το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου, στις εκκλησίες μας, τελείται η Θεία Λειτουργία της Πρώτης Ανάστασης. Ονομάζεται έτσι, γιατί σε κάποιο σημείο της, ο Ιερέας προαναγγέλλει την Ανάσταση του Κυρίου. Ίσως η ύπαρξη αυτής της προαναγγελίας, να είναι ο λόγος που το πένθος των πιστών την ημέρα αυτή είναι μικρότερο σε σχέση με αυτό της Μεγάλης Παρασκευής.
Στα Ιεροσόλυμα, η τελετή της Αφής του Αγίου Φωτός και της Ανάστασης του Κυρίου, γίνονται το μεσημέρι του Μεγάλου Σαββάτου. Στην Ελλάδα η Θεία Λειτουργία της Αναστάσεως γίνεται το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου. Κατά την διάρκεια της Λειτουργίας, στις 12 ακριβώς τα μεσάνυχτα, σβήνουν τα φώτα της εκκλησίας και ο ιερέας προβάλει στην Ωραία Πύλη, κρατώντας σε κάθε χέρι από μία δεσμίδα τριάντα τριών κεριών με το Άγιο Φως και ψάλλοντας το «Δεύτε λάβετε Φως…». Στην συνέχεια ιερείς, ψάλτες και πιστοί βγαίνουν στο περίβολο της εκκλησίας όπου γίνεται η ανάγνωση του Ευαγγελίου της Αναστάσεως και ψάλλεται το «Χριστός Ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασι, ζωήν χαρισάμενος».
Οι πιστοί μετά το τέλος της λειτουργίας μεταφέρουν το Άγιο Φως στα σπίτια τους και το έθιμο θέλει να το φυλάνε να μην σβήσει για σαράντα ημέρες. Το Μεγάλο Σάββατο, όπως και η Μεγάλη Παρασκευή, είναι ημέρα αυστηρής νηστείας με το λάδι να ανήκει στις απαγορευμένες τροφές.
Όσοι δεν έχουν φτιάξει κουλούρια ή τσουρέκια και δεν έχουν βάψει κόκκινα αυγά την Μεγάλη Πέμπτη, το Μεγάλο Σάββατο έχουν την τελευταία τους ευκαιρία να το πράξουν. Οι ετοιμασίες των νοικοκυριών για το Πάσχα έχουν φτάσει στο τέλος τους. Το μόνο που απομένει είναι η κατασκευή της μαγειρίτσας που θα φαγωθεί μετά την ανάσταση καθώς και η προετοιμασία της ψησταριάς και της σούβλας για το αρνί ή το κατσίκι που θα φαγωθεί την ημέρα του Πάσχα.

TΟ ΣΠΑΣΙΜΟ ΤΩΝ ΚΑΝΑΤΙΩΝ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ

Aπό τα πλέον χαρακτηριστικά είναι το σπάσιμο των κανατιών στην Kέρκυρα. Tο πρωί του Mεγάλου Σαββάτου, μόλις χτυπήσει η δεύτερη καμπάνα, υπό τους ήχους κανονιοβολισμών από το φρούριο, οι γυναίκες ρίχνουν από τα παράθυρα της παλιάς πόλης πήλινα δοχεία γεμάτα νερό που σπάνε με πάταγο στα καντούνια.

ΑΝΑΣΤΑΣΗ - ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ

ΠΑΣΧΑ

  Το Πάσχα είναι η πιο μεγάλη, η πιο λαμπρή ( εξ ου και Λαμπρή = Πάσχα) γιορτή της Χριστιανοσύνης και ακολουθεί αυτή των Χριστουγέννων. Την Κυριακή του Πάσχα γιορτάζουμε την Ανάσταση του Ιησού Χριστού. Η γιορτή του Πάσχα είναι κινητή. Το Πάσχα ή αλλιώς η Λαμπρή γιορτάζεται σε όλες τις γωνιές της Ελλάδας με σούβλισμα αρνιών, τσούγκρισμα κόκκινων αυγών, τραγούδια και χορούς. Όλη η επόμενη του Πάσχα εβδομάδα, είναι γιορτινή και γι’ αυτό τον λόγο η Εκκλησία μας έχει αποφασίσει να μην νηστεύουμε την Τετάρτη και την Παρασκευή εκείνης της εβδομάδας. Οι πιστοί συνηθίζουν για σαράντα ημέρες μετά το Πάσχα, όταν συναντιόνται να μην χαιρετιούνται ως συνήθως αλλά να λένε τα εξής λόγια: -Χριστός Ανέστη! - Αληθώς Ανέστη!
Επίσης έχει καθιερωθεί από την Εκκλησία μας, για σαράντα ημέρες μετά το Πάσχα να λέγεται η Αναστάσιμη Προσευχή.

ΤΟ ΕΘΙΜΟ ΤΩΝ ΡΟΥΚΕΤΩΝ ΣΤΟΝ ΒΡΟΝΤΑΔΟ ΤΗΣ ΧΙΟΥ

Ο ρουκετοπόλεμος είναι ένα παλιό Βρονταδούσικο έθιμο που έχει τις ρίζες του στους χρόνους της τουρκικής κατοχής. Αρχικά, οι κάτοικοι των ενοριών του Αγίου Μάρκου και της Παναγίας Ερειθιανής, εκκλησιών που βρίσκονται αντικριστά, έφτιαχναν αυτοσχέδια κανονάκια. Με το πέρασμα του χρόνου όμως αυτά εξελίχθηκαν σε αυτοσχέδιες ρουκέτες, βεγγαλικά, φτιαγμένα από νίτρο, θειάφι και μπαρούτι. Η προετοιμασία των ρουκετών αρχίζει αμέσως μετά το Πάσχα για να είναι έτοιμες την επόμενη χρονιά. Οι ποσότητες τα τελευταία χρόνια φτάνουν στις μερικές χιλιάδες και το θέαμα που δημιουργείται από τις ρουκέτες που εκτοξεύονται στον ουρανό του Βροντάδου το βράδυ της Ανάστασης είναι φαντασμαγορικό. Πολύς είναι ο κόσμος που επιλέγει να περάσει το Πάσχα στην Χίο για να δει αυτό το μοναδικό θέαμα.
Τα τελευταία χρόνια έχουν ληφθεί μέτρα για την προστασία των παρευρισκομένων, έτσι ώστε να διασωθεί το έθιμο.

ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ

Την εβδομάδα της διακαινησίμου (την επομένη μετά την Ανάσταση) σε όλη την Ελλάδα επικρατούν πολλά έθιμα. Αυτές τις μέρες στην ανατολική Μακεδονία και Θράκη συνηθίζονται οι περιφορές εικόνων στα χωριά και τους αγρούς με σκοπό την ευλογία του χωριού και των αγρών του για την εξασφάλιση υγείας και πλούσιας σοδειάς. Η εορταστική πασχαλινή περίοδος λήγει με τον εορτασμό του αγίου Γεωργίου, γιορτή με ιδιαίτερη ποιμενική σημασία.
 

                                                      ΣΤΗ ΔΡΑΜΑ

Την Πέμπτη της διακαινησίμου στο χωριό Καλή Βρύση Δράμας γίνεται περιφορά της εικόνας της Αναστάσεως, ως επίκληση για πλούσια παραγωγή και, συγκεκριμένα, για την πρόκληση βροχής και την προστασία από το χαλάζι. Η περιφορά σχηματίζει έναν κύκλο ο οποίος προστατεύει καθετί που βρίσκεται μέσα σε αυτόν: ανθρώπους, ζώα και παραγωγή.  Μετά τη Θεία Λειτουργία και την τέλεση αγιασμού, που γίνεται στο ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία, αρχίζει η πομπή. Οι κάτοικοι, με επικεφαλής τον ιερέα και δύο άνδρες που χτυπούν ένα μεγάλο σήμαντρο, περιφέρουν την εικόνα της Αναστάσεως σε όλους τους αγρούς γύρω από το χωριό, σταματώντας κατά διαστήματα στα ξωκλήσια. Ακολουθεί μεγάλο γλέντι έξω από τα ξωκλήσια του Αγίου Γεωργίου και του Αγίου Βλασίου . Οι χοροί, τα τραγούδια, το φαγοπότι και τα τσουγκρίσματα αβγών συνεχίζονται έως το σούρουπο. Με το τέλος του γλεντιού, έχει έλθει πια η νύχτα. Τότε η εικόνα της Αναστάσεως μεταφέρεται στην κεντρική εκκλησία του χωριο μέχρι την επόμενη χρονιά.

 Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ ΚΡΗΤΗΣ

Ένας από τους πιο αγαπητούς αγίους του λαού είναι ο Αγιος Γεώργιος, που τραγουδήθηκε ως ιππότης, ως παλικάρι που, καβάλα στο άσπρο άλογό του, τρέχει για να σκοτώσει το δράκο που μας απειλεί.
Στα Χανιά  (καθώς και σε άλλες περιοχές της χώρας), η γιορτή του αγίου για τους κτηνοτρόφους σηματοδοτεί την έναρξη της καλοκαιρινής περιόδου και, κατά συνέπεια, της παραγωγικής δραστηριότητας, δηλαδή της τυροκομίας, του κουρέματος των προβάτων για το μαλλί τους και της αναπαραγωγής των ζώων. Τη μέρα της γιορτής του αγίου δίνεται η ευκαιρία στους κτηνοτρόφους να εκδηλώσουν την πίστη τους σε αυτόν και να ζητήσουν την προστασία του. Τα ζώα συγκεντρώνονται σε ένα χώρο όπου τα αρμέγουν. Στη συνέχεια ο ιερέας ευλογεί και ραντίζει τα ζώα με αγιασμό και το γάλα μοιράζεται στους  κατοίκους του χωριού και στους προσκυνητές που έχουν έλθει από όλες τις περιοχές της Κρήτης και εύχονται στους βοσκούς. Μετά τον αγιασμό των κοπαδιών, που τελειώνει γύρω στις πέντε το απόγευμα, γίνεται η περιφορά των εικόνων του αγίου και της Αναστάσεως γύρω από τον ιερό ναό και Θεία Λειτουργία. Με τη λήξη της Θείας Λειτουργίας, γίνεται στο χωριό γλέντι μέχρι αργά τη νύχτα…………………………………………………………………………………………………..