ΤΕΛΙΚΑ, ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ… ΨΥΧΟΛΟΓΟ;

Από: Μαργαρίτα Μπάνου (Β’2)

Πρόσφατα, επισκέφτηκε το σχολείο μας μία ψυχολόγος προκειμένου να  συζητήσει μαζί μας για θέματα που μας απασχολούν. Με αφορμή συγκεκριμένα γεγονότα και καταστάσεις, ασχοληθήκαμε με το θέμα της σχέσης μας με τους καθηγητές… Ακούστηκαν διάφορα παράπονα, τα οποία η ψυχολόγος προσπάθησε να αντικρούσει όσο μπορούσε και να μας συμβουλεύσει.

Θεωρώ αυτή την επίσκεψη ουσιώδη, επειδή, αρχικά, μας δόθηκε η δυνατότητα να μιλήσουμε για τα πραγματικά μας συναισθήματα, χωρίς να φοβόμαστε ενδεχόμενη στοχοποίηση από κάποιον καθηγητή, αφού επρόκειτο για μια ανώνυμη κουβέντα από τη στιγμή που πραγματοποιήθηκε με τη συμβολή ατόμου το οποίο είναι έξω από το συγκεκριμένο εκπαιδευτικό χώρο και άρα δε μας γνωρίζει. Με αυτό τον τρόπο, μάθαμε καλύτερα και τα συναισθήματα που τρέφουν οι συμμαθητές μας. Συνεχίζοντας, ανεξάρτητα από την παροχή συμβουλών, η ψυχολόγος λειτούργησε και ως διαμεσολαβητής, καθώς μεταβίβασε αυτά που συζητήθηκαν στην τάξη στους καθηγητές.

Παρόλα αυτά, η ψυχολογία ως κλάδος, αναλώνεται γύρω από το διάλογο και κατά συνέπεια είναι κατά κάποιο τρόπο «ξένη» με την εφαρμογή  των θεωριών που «πλασάρει»! Πιο συγκεκριμένα, η εν λόγω ψυχολόγος, αλλά και η κάθε ψυχολόγος, δε θα μπορούσε να μας βοηθήσει με πράξεις, καθώς είναι αποκλειστική απόφαση των καθηγητών για το αν θα ενστερνιστούν τα λεγόμενά μας και το αντίθετο! Επιπρόσθετα, ένα ίσως ακόμα μειονέκτημα, είναι και το χρονικό περιθώριο που είχαμε στη διάθεσή μας.

Ελπίζουμε στο μέλλον, οι καθηγητές να λάβουν υπ’ όψιν τους τις ενστάσεις μας και να βελτιώσουν συγκεκριμένα σημεία στο τρόπο διδασκαλίας του μαθήματος τους. Όμως, με τη σειρά τους και οι μαθητές οφείλουν να σέβονται γενικά τους καθηγητές. Αξίζει να σημειωθεί εδώ, ότι ο σεβασμός δεν επιβάλλεται, κερδίζεται! Είναι αποδεδειγμένο πως τυχόν προσπάθεια  επιβολής του αποτυγχάνει! Στόχος, οι όσο το δυνατόν αρμονικότερες σχέσεις οι οποίες με τη σειρά τους θα οδηγήσουν σε όσο το δυνατόν παραγωγικότερες ώρες διδασκαλίας!