Μια ιστορία για τους τρεις ιεράρχες.

Στις 30 του μηνός Ιανουαρίου η Ορθόδοξη εκκλησία τιμά την μνήμη των τριών μεγίστων Ιεραρχών της. Οι τρείς ιεράρχες έχουν οριστεί ως προστάτες της εκπαίδευσης, καθώς ήταν πολύ μορφωμένοι και χαρακτηρίζονταν «πανεπιστήμονες» γιατί γνώριζαν όλες τις τότες υπάρχουσες επιστήμες.

Όμως να μην καταντήσει ο λόγος μου κατήχηση, θα ήθελα να αναφερθώ στον λογο που η εορτη των τριών αυτών αγίων είναι την ίδια μέρα.

Η Ορθόδοξη εκκλησία συνηθίζει να θεσπίζει την εορτη ενός αγίου την ημέρα της κοιμήσεώς του. Οι τρεις άγιοι δεν κοιμήθηκαν στις 30 του Γενάρη άλλα σε άλλες ημερομηνίες. Και γεννάται λοιπόν η απορία γιατί τιμώνται και την ημέρα της κοιμήσεώς τους άλλα και στις 30 ολοι μαζί αυτή την φορά; Η απάντηση έρχεται από τους καιρούς του Βυζαντινού όταν η εκκλησία χωρίστηκε σε Βασιλειανους, Γρηγοριανούς και Ιωάννιους. Κάθε «ομάδα» θεωρούσαι ως «ισχυρότερο-δυνατότερο» των άλλων δύο. Τη παύση αυτής τους την αμαρτία έδωσαν οι άγιοι σε όραμα του πρωτοσύγκελου του οικουμενικού θρόνου στον ύπνο του, έπειτα από ερώτηση που τέθηκε στον πατριάρχη. Οι άγιοι είπαν πως ενώπιον Θεού δεν υπάρχει «καλύτερος» άγιος. Έτσι από την εκκλησία θεσπίστηκε σε μνήμη του γεγονότος και προς δόξα, τιμή και μακαρισμό των τριών αυτών πατέρων της εκκλησίας η 30 του αυτού μηνός.