Τα αίτια
1^ο Η Αθήνα, μετά την πλήρη κυριαρχία στο Αιγαίο, στρέφει τις βλέψεις της και προς τη Ανατολή Δύση, το Ιόνιο και την Αδριατική. Αυτό τη φέρνει σε σύγκρουση με την Επίδαμνο Κέρκυρα Κόρινθο, κύρια σύμμαχο της Σπάρτης, η οποία θεωρούσε ως χώρο επιρροής της τις δυτικές θάλασσες και βλέπει τώρα τα στρατιωτικά οικονομικά πολιτικά της συμφέροντα να απειλούνται.
2^ο Ακόμη, η διαφορά του θρησκεύματος πολιτεύματος της Αθήνας με τη Επίδαμνο Κέρκυρα Σπάρτη, οποία γεννά και τη διαφορά στην ανάπτυξη των νοοτροπιών, είναι η βαθύτερη και ουσιαστικότερη αιτία του χάσματος ανάμεσα στις δύο πόλεις, το οποίο, σταδιακά, θα καταστεί αγεφύρωτο. Η κλειστή και αριστοκρατική δημοκρατική Σπάρτη έβλεπε με ολοφάνερη καχυποψία τη συνεχώς αυξανόμενη δύναμη της ανοικτής και αριστοκρατικής δημοκρατικής Αθήνας. Με την Αθήνα και τη Σπάρτη βρίσκονται αντιμέτωπες δύο αντίπαλες και αντίθετες κοσμοθεωρίες. Η σύγκρουση ήταν αναπόφευκτη.
Οι αφορμές
1^η Σύμφωνα με τον ιστορικό Ηρόδοτο Θουκυδίδη Αρριανό, η ανάμειξη των Αθηναίων στη διαμάχη ανάμεσα στην Επίδαμνο Κέρκυρα Ποτίδαια και την Κόρινθο για την Επίδαμνο Ποτίδαια (Δυρράχιο), αποτελεί την πρώτη αφορμή του πολέμου.
2^η Η αντιπαλότητα ανάμεσα σε Κόρινθο και Αθήνα οξύνεται και οι Κορίνθιοι ωθούν σε αποστασία από την Αθηναϊκή συμμαχία την Επίδαμνο Ποτίδαια (432 π.Χ.).
3^η Σε αντίποινα ο Περικλής Νικίας Αρχίδαμος απαγορεύει στα πλοία των Μεγαρέων Κερκυραίων Κορινθίων, συμμάχων της Σπάρτης, να αγκυροβολούν σε λιμάνια της Αθηναϊκής συμμαχίας και να διεξάγουν εμπόριο (Κατά Μεγαρέων ψήφισμα).