ἤλαυνον δὲ πάντες καμήλ αιςας εης οιου ουςοῦ ωνὰς ῳῷ (ἡ κάμηλος, αιτ. πλ.) ταχυτῆτι οὐ λειπομένας ἵππ αιςας εης οιου ουςοῦ ωνὰς ῳῷ (ὁ ἵππος, γεν. πλ.)
οὐ γὰρ λέγει τοὺς μυλί αιςας εης οιου ουςοῦ ωνὰς ῳῷ (ὁ μυλίας, αιτ. πλ.) καλουμένους λίθ αιςας εης οιου ουςοῦ ωνὰς ῳῷ (ὁ λίθος, αιτ. πλ.)
ταῦτα γὰρ ὁμολογουμένως ποιεῖ τὰς ψυχ αιςας εης οιου ουςοῦ ωνὰς ῳῷ (ἡ ψυχή, αιτ. πλ.) ἐνθουσιαστικάς
οἴν αιςας εης οιου ουςοῦ ωνὰς ῳῷ (ὁ οἶνος, δοτ. εν.) δὲ μάλιστα πρέπουσιν οἱ τοιοῦτοι λόγ αιςας εης οιου ουςοῦ ωνὰς ῳῷ (ὁ λόγος, ον. πλ.)
ἓν μὲν τοίνυν τοῦτο τοιοῦτο πολίτευμα τοῦ νεανί αιςας εης οιου ουςοῦ ωνὰς ῳῷ (ὁ νεανίας, γεν. εν.) τούτου
τοὺς δὲ ταῖς εἰς τὰ ἴδια βοηθεί αιςας εης οιου ουςοῦ ωνὰς ῳῷ (ἡ βοήθεια, δοτ. πλ.) προσήγετο
Σὺ μέντοι δεινὸς εἶ, ὦ Φίλιππ αιςας εης οιου ουςοῦ ωνὰς ῳῷ, (ὁ Φίλιππος, κλ. εν.) εἰκάζειν
εἰ μὲν γὰρ σὰρξ μόνον ἦν, πῶς ἠδύνατο μνησθῆναι πείν αιςας εης οιου ουςοῦ ωνὰς ῳῷ; (ἡ πεῖνα, γεν. εν.)
ὁ δὲ Ἕλενος, συμβόλ αιςας εης οιου ουςοῦ ωνὰς ῳῷ (τὸ σύμβολον, δοτ. εν.) θείῳ χρησάμενος κτίζει πόλιν
Ἄκριτον δ' ἡ τύχη πρᾶγμα καὶ ἄληπτον λογισμ αιςας εης οιου ουςοῦ ωνὰς ῳῷ (ὁ λογισμός, δοτ. εν.)
Οὗτος κατ' ἀρχ αιςας εης οιου ουςοῦ ωνὰς ῳῷ (ἡ ἀρχή, αιτ. πλ.) μὲν ἤκουσε Γοργί αιςας εης οιου ουςοῦ ωνὰς ῳῷ (ὁ Γοργίας, γεν. εν.) τοῦ ῥήτορος
ἡ δʼ ἑκάστῳ κυκεῶνα πλήσασα τυρ αιςας εης οιου ουςοῦ ωνὰς ῳῷ (ὁ τυρός, γεν. εν.) καὶ μέλιτος καὶ ἀλφίτ αιςας εης οιου ουςοῦ ωνὰς ῳῷ (τὸ ἄλφιτον) καὶ οἴν αιςας εης οιου ουςοῦ ωνὰς ῳῷ (ὁ οἶνος, γεν. εν.) δίδωσι, μίξασα φαρμάκ αιςας εης οιου ουςοῦ ωνὰς ῳῷ (τὸ φάρμακον, δοτ. εν.)
συλλέξας οὖν ὁ ἄρχων τὸ ἐφʼ ἑαυτοῦ γιγνόμενον, τοῖς ταμί αιςας εης οιου ουςοῦ ωνὰς ῳῷ (ὁ ταμίας, δοτ. πλ.) παραδίδωσιν εἰς ἀκρόπολιν