ἤλαυνον δὲ πάντες καμήλ (ἡ κάμηλος,
αιτ. πλ.) ταχυτῆτι οὐ λειπομένας ἵππ (ὁ ἵππος, γεν.
πλ.)
οὐ γὰρ λέγει τοὺς μυλί (ὁ μυλίας,
αιτ. πλ.) καλουμένους λίθ (ὁ λίθος, αιτ.
πλ.)
ταῦτα γὰρ ὁμολογουμένως ποιεῖ τὰς ψυχ (ἡ ψυχή, αιτ.
πλ.) ἐνθουσιαστικάς
οἴν (ὁ οἶνος, δοτ.
εν.) δὲ μάλιστα πρέπουσιν οἱ τοιοῦτοι λόγ (ὁ λόγος, ον.
πλ.)
ἓν μὲν τοίνυν τοῦτο τοιοῦτο πολίτευμα τοῦ νεανί (ὁ νεανίας,
γεν. εν.) τούτου
τοὺς δὲ ταῖς εἰς τὰ ἴδια βοηθεί (ἡ βοήθεια,
δοτ. πλ.) προσήγετο
Σὺ μέντοι δεινὸς εἶ, ὦ Φίλιππ, (ὁ Φίλιππος,
κλ. εν.) εἰκάζειν
εἰ μὲν γὰρ σὰρξ μόνον ἦν, πῶς ἠδύνατο μνησθῆναι πείν; (ἡ πεῖνα,
γεν. εν.)
ὁ δὲ Ἕλενος, συμβόλ (τὸ σύμβολον,
δοτ. εν.) θείῳ χρησάμενος κτίζει πόλιν
Ἄκριτον δ' ἡ τύχη πρᾶγμα καὶ
ἄληπτον λογισμ (ὁ λογισμός,
δοτ. εν.)
Οὗτος κατ' ἀρχ (ἡ ἀρχή, αιτ.
πλ.) μὲν ἤκουσε Γοργί (ὁ Γοργίας,
γεν. εν.) τοῦ ῥήτορος
ἡ δʼ ἑκάστῳ κυκεῶνα πλήσασα τυρ (ὁ τυρός, γεν.
εν.) καὶ μέλιτος καὶ ἀλφίτ (τὸ ἄλφιτον)
καὶ οἴν (ὁ οἶνος, γεν.
εν.) δίδωσι, μίξασα φαρμάκ (τὸ φάρμακον,
δοτ. εν.)
συλλέξας οὖν ὁ ἄρχων τὸ ἐφʼ ἑαυτοῦ γιγνόμενον, τοῖς ταμί (ὁ ταμίας,
δοτ. πλ.) παραδίδωσιν εἰς ἀκρόπολιν |