Μελετήστε τα παραδείγματα:
• Διογένης ἡμέρας ποτὲ λύχνον ἅψας (= αφού άναψε) περιῄει· πυνθανομένων δέ τινων «πρὸς τί τοῦτο;» ἔλεγεν ἄνθρωπον ζητεῖν.
• Διογένης ἐρωτηθεὶς διὰ τί τὸ χρυσίον χλωρόν ἐστιν ἔφη, «ὅτι πολλοὺς ἔχει τοὺς ἐπιβουλεύοντας».
• Ἐρωτήσαντος δέ τινος Δημώνακτα τίς αὐτῷ ὅρος (= ορισμός) εὐδαιμονίας εἶναι δοκεῖ, μόνον εὐδαίμονα ἔφη τὸν ἐλεύθερον· ἐκείνου δὲ φήσαντος πολλοὺς ἐλευθέρους εἶναι, Ἀλλ’ ἐκεῖνον νομίζω τὸν μήτε ἐλπίζοντά τι μήτε δεδιότα.
• Πέμπτος δὲ ὁ Κλεόβουλος ἔφη, μάλιστα σωφρονεῖν δῆμον, ὅταν τὸν ψόγον μᾶλλον οἱ πολιτευόμενοι δεδοίκασιν ἢ τὸν νόμον.
• Ἀρίστιππος ὁ Κυρηναῖος ἐρωτηθεὶς ὑπὸ Διονυσίου διὰ τί οἱ μέν φιλόσοφοι ἐπὶ τὰς τῶν πλουσίων θύρας ἔρχονται, οἱ δὲ πλούσιοι ἐπὶ τὰς τῶν φιλοσόφων οὐκέτι (= όχι πλέον), ἔφη, «ὅτι οἱ μὲν ἴσασιν ὧν δέονται, οἱ δ’ οὐκ ἴσασιν.»
Οι λέξεις στα παραδείγματα με έντονα γράμματα είναι τύποι των ρημάτωνεἶμι, φημί, δέδοικα και οἶδα.
• Τα ρήματα αυτά κλίνονται ολικά ή μερικά κατά τα ρήματα σε -μι με κάποιες διαφορές, σύμφωνα με τους επόμενους πίνακες:
I. ρ. εἶμι (= θα πάω, θ. ισχυρό εἰ- και αδύνατο ἰ-)
Οριστική | Υποτακτική | Ευκτική | Προστακτική | |
Ενεστώτας | Παρατατικός | |||
εἶ-μι | ᾖ-α / ᾔ-ειν | ἴ-ω | ἴ-οιμι / ἰ-οίην | — |
εἶ | ᾔ-εις / ᾔ-εισθα | ἴ-ῃς | ἴ-οις / ἰ-οίης | ἴ-θι |
εἶ-σι | ᾔ-ει | ἴ-ῃ | ἴ-οι/ἰ-οίη | ἴ-τω |
ἴ-μεν | ᾖ-μεν | ἴ-ωμεν | ἴ-οιμεν | — |
ἴ-τε | ᾖ-τε | ἴ-ητε | ἴ-οιτε | ἴ-τε |
ἴ-ασι(ν) | ᾖ-σαν / ᾔ-εσαν | ἴ-ωσι(ν) | ἴ-οιεν | ἰ-όντων/ἴ-τωσαν |
Απαρέμφατο: ἰ-έναι
Μετοχή: ἰ-ὼν (ἰόντος), ἰ-οῦσα (ἰούσης), ἰ-όν (ιόντος)
II. ρ. φημί (= λέω, ισχυρίζομαι, θ. ισχυρό φη-, αδύνατο φᾰ-)
Οριστική | Υποτακτική | Ευκτική | Προστακτική | |
Ενεστώτας | Παρατατικός | |||
φημὶ | ἔ-φη-ν | φῷ | φαίη-ν | — |
φὴ-ς/φῄ-ς | ἔ-φη-σθα/ἔφη-ς | φῇς | φαίη-ς | φά-θι |
φη-σὶ(ν) | ἔ-φη | φῇ | φαίη | φά-τω |
φα-μὲν | ἔ-φα-μεν | φῶ-μεν | φαίη-μεν/φαῖμεν | — |
φα-τὲ | ἔ-φα-τε | φῆ-τε | φαίη-τε/φαῖ-τε | φά-τε |
φα-σὶ(ν) | ἔ-φα-σαν | φῶ-σι(ν) | φαίη-σαν / φαῖ-εν | φά-των/(φάτωσαν) |
Απαρέμφατο ενεστώτα: φά-ναι
Μετοχή ενεστώτα: φά-σκ-ων, φά-σκ-ουσα, φά-σκ-ον
Μέλλοντας: φή-σω
Αόριστος: ἔ-φη-σα
III. ρ. οἶδα (= γνωρίζω, θ. ισχυρό Fειδ- = εἰδ- και με τροπή του ε σε ο: οἰδ, αδύνατο Fιδ=ἰδ-).
Οριστική | Υποτακτική | Ευκτική | Προστακτική | |
Παρακ/νος με σημασία Ενεστώτα | Υπερσ/κος με σημασία Παρατατικού | |||
οἶδ-α | ᾔδ-η / ᾔδ-ειν | εἰδῶ | εἰδείη-ν | — |
οἶσθ-α | ᾔδ-ησθα / ᾔδ-εις | εἰδῇς | εἰδείη-ς | ἴσ-θι |
οἶδ-ε | ᾔδ-ει(ν) | εἰδῇ | εἰδείη | ἴσ-τω |
ἴσ-μεν | ᾔδ-ε-μεν/ᾖσ-μεν | εἰδῶμεν | εἰδεῖ-μεν | — |
ἴσ-τε | ᾔδ-ε-τε/ᾖσ-τε | εἰδῆτε | εἰδεῖ-τε | ἴσ-τε |
ἴσ-ασι(ν) | ᾔδ-ε-σαν/ᾖσ-αν | εἰδῶσι(ν) | εἰδεῖ-εν | ἴσ-των/ἴστωσαν |
Απαρέμφατο: εἰδ-έναι
Μετοχή: εἰδ-ὼς (εἰδότος), εἰδ-υῖα (εἰδυίας), εἰδ-ὸς (εἰδότος)
Μέλλοντας: εἴ-σομαι / εἰδή-σω
IV. ρ. δέδοικα ή δέδια (= φοβούμαι, θ. ισχυρό δει- και με τροπή του ε σε ο: δοι-, αδύνατο δι-)
Οριστική | Υποτακτική | Προστακτική | |
Παρακ/νος με σημασία Ενεστώτα | Υπερσ/κος με σημασία Παρατατικού | ||
δέ-δοι-κα/δέ-δι-α | ἐ-δε-δοί-κειν | — | — |
δέ-δοι-κας/δέ-δι-ας | ἐ-δε-δοί-κεις | — | (δέ-δι-θι) |
δέ-δοι-κε/δέ-δι-ε | ἐ-δε-δοί-κει | δε-δί-ῃ | (δε-δί-τω) |
δε-δοί-καμεν/δε-δι-μεν | ἐ-δε-δοί-κεμεν | — | — |
δε-δοί-κατε/δέ-δι-τε | ἐ-δε-δοί-κετε | — | — |
δε-δοί-κασι(ν)/δε-δί-ασι(ν) | ἐ-δε-δοί-κεσαν/ἐ-δέ-δι-σαν | δε-δί-ωσι(ν) | — |
Απαρέμφατο: δεδοι-κέναι/δε-δι-έναι
Μετοχή: δε-δοι-κὼς/δε-δι-ὼς (δεδιότος), δε-δοι-κυῖα/δε-δι-υῖα (δεδιυίας), δε-δοι-κὸς/δε-δι-ὸς (δεδιότος)
Μέλλοντας: δεί-σομαι
Αόριστος: ἔ-δει-σα
Μερικά άλλα ρήματα σχηματίζουν μόνο ορισμένους τύπους κατά τα ρήματα σε -μι π.χ. τέ-θνη-κα (= έχω πεθάνει), το απρόσωπο χρὴ (= πρέπει).
→ 1. Να βρείτε και να αναγνωρίσετε τους τύπους των ρημάτων εἶμι, φημί, οἶδα και δέδοικα που υπάρχουν στις παρακάτω προτάσεις:
Μελέτησε την άσκηση εδώ.
1. Ὑμεῖς μὲν ἄπιτε πρὸς τὸ δικαστήριον εὐθεῖαν ἐκείνην προϊόντες (= προχωρώντας) προΐωμεν δὲ καὶ ἡμεῖς.
2. Καὶ εἰ μηδένα ἀνθρώπων ᾐσχύνου, τοὺς θεοὺς ἐχρῆν σε δεδιέναι.
3. Πολλοὶ καὶ τῶν ἀστῶν καὶ τῶν ξένων ἥκουσιν εἰσόμενοι τίνα γνώμην περὶ τούτων ἕξετε.
4. Οὐδὲν ἔφη Θαλῆς τὸν θάνατον διαφέρειν τοῦ ζῆν. «Σὺ οὖν,» ἔφη τις, «διὰ τί οὐκ ἀποθνῄσκεις;» «Ὅτι,» ἔφη, «οὐδὲν διαφέρει.»
5. Σχολαστικοὶ δύο ὁμοῦ ἐβάδιζον. Ἰδὼν οὖν ὁ ἕτερος αὐτῶν μέλαιναν ὄρνιν· Ἀδελφέ, φησίν, ἴσως ταύτης ὁ ἀλεκτρυὼν ἀπέθανεν.
6. Ἐτεῇ (= στην πραγματικότητα) δὲ οὐδὲν ἴσμεν· ἐν βυθῷ γὰρ ἡ ἀλήθεια.
7. Οἱ δ’ ἐκ τῆς ἀγορᾶς ἔφευγον, δεδιότες εἷς ἕκαστος μὴ συλληφθείη.
→ 2. Να συμπληρώσετε τις προτάσεις με τον κατάλληλο τύπο των ρημάτων που δίνονται σε παρένθεση:
Μελέτησε την άσκηση εδώ.
1. Οὕτω γὰρ τὴν ὑμετέραν ἀσθένειαν ἑώρων καὶ τὴν αὐτῶν δύναμιν ἠπίσταντο, ὥστε πρότερον ……………………. τὰ μέλλοντα ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ πραχθήσεσθαι. (παρ. του οἶδα, γ’ πληθ.)
2. Ἐγὼ μὲν γὰρ ἡγοῦμαι πᾶσιν εἶναι δῆλον ὅτι φεύγουσι μὲν οἱ περὶ αὐτῶν .…………….. διώκουσι (= καταδιώκουν) δὲ οἱ βουλόμενοί τι ποιῆσαι κακόν. (μτχ. ενεστ. του δέδια).
3. Καὶ ὅτι ἀληθῆ ταῦτα λέγω, Φαλῖνος καὶ Διοκλῆς ……………. (οριστ. ενεστ. του οἶδα, γ’ πληθ.).
4. Ηὔχετο δὲ πρὸς τοὺς θεούς ἁπλῶς τἀγαθὰ διδόναι, ὡς τοὺς θεοὺς κάλλιστα ……………. ὁποῖα ἀγαθά ἐστι. (μτχ. ενεστ. του οἶδα).
5. Διογένης εἰς θέατρον ……………. ἐναντίος (= αντιμέτωπος) τοῖς ……………… ἐρωτηθεὶς δὲ διὰ τί, «τοῦτο,» ……………….. ἐν παντὶ τῷ βίῳ ἐπιτηδεύω (= επιδιώκω) ποιεῖν. (πρτ. του εἴσειμι, γ’ ενικ. / μτχ. ενεστ. του ἔξειμι / πρτ. του φημί, γ’ ενικ.).
6. Μὴ παιδὶ μάχαιραν, ἡ παροιμία ……………. · ἐγὼ δὲ …………… ἄν, μὴ παιδὶ πλοῦτον μηδὲ ἀνδρὶ ἀπαιδεύτῳ δυναστείαν (= εξουσία). (οριστ. ενεστ. του φημί, γ’ ενικ. / ευκτ. ενεστ. του φημί, α’ ενικ.).
7. Οὐδὲ οἶδ’ ὅπως ἂν …………………… τις ὂν (= ότι συμβαίνει) τὸ μὴ γενόμενον· (ευκτ. ενεστ. του οἶδα, γ’ ενικ.).
8. Λέγεται δ’ ἀγόμενος ὑπὸ γραὸς ἐκ τῆς οἰκίας, ἵνα τὰ ἄστρα κατανόησῃ (= παρατηρήσει), εἰς βόθρον (= λάκκο) ἐμπεσεῖν καὶ αὐτῷ ἀνοιμώξαντι (= όταν φώναξε βοήθεια) ……………….. τὴν γραῦν «σὺ γάρ, ὦ Θαλῆ, τὰ ἐν ποσὶν οὐ δυνάμενος ἰδεῖν τὰ ἐπὶ τοῦ οὐρανοῦ οἴει γνώσεσθαι;» (απαρ. ενεστ. του φημί).
→ 3. Να μεταφράσετε τα παρακάτω κείμενα, αφού αναγνωρίσετε τους τύπους των ρημάτων εἶμι, φημί, οἶδα και δέδοικα που θα συναντήσετε:
1. Εἰπόντας δέ τινος τῶν ἑταίρων, Ἀπίωμεν, Δημώναξ, εἰς τὸ Ἀσκληπιεῖον καὶ προσευξώμεθα ὑπὲρ τοῦ υἱοῦ, πάνυ, ἔφη, κωφὸν ἡγῇ τὸν Ἀσκληπιόν, εἰ μὴ δύναται κἀντεῦθεν ἡμῶν εὐχομένων ἀκούειν.
Λουκιανοῦ Δημώνακτος Βίος Ι, 9, 29
Λεξιλόγιο | ||
ὑπέρ τοῦ υἱοῦ | = | για τον γιο μου |
2. Ἐπεὶ δέ ποτε πλεῖν μέλλοντα αὐτῷ διὰ χειμῶνος ἔφη τις τῶν φίλων, Οὐ δέδοικας μὴ ἀνατραπέντος τοῦ σκάφους ὑπὸ ἰχθύων καταβρωθῇς; Ἀγνώμων ἂν εἴην, ἔφη, ὀκνῶν ὑπὸ ἰχθύων καταδασθῆναι τοσούτους αὐτὸς ἰχθῦς καταφαγών.
Λουκιανός, ό.π. Ι, 9, 35
Λεξιλόγιο | ||
καταβρωθῇς (καταβιβρώσκομαι) | = | σε καταβροχθίσουν |
ὀκνῶν | = | εάν δείλιαζα |
καταδασθῆναι (καταδατέομαι) | = | να κατασπαραχθώ |
3. Παριόντα ποτὲ αὐτὸν λάχανα πλύνων Διογένης ἔσκωψε, καί φησιν, «εἰ ταῦτα ἔμαθες προσφέρεσθαι, οὐκ ἂν τυράννων αὐλὰς ἐθεράπευες.» Ὁ δέ, «καὶ σύ,» εἶπεν, «εἴπερ ᾔδεις ἀνθρώποις ὁμιλεῖν, οὐκ ἂν λάχανα ἔπλυνες.»
Λαέρτιου Διογένους Φιλοσόφων βίων καὶ δογμάτων συναγωγή, Ἀρίστιππος, II 68
Λεξιλόγιο | ||
παριόντα | = | όταν περνούσε (ο Αρίστιππος) |
ἔσκωψεν | = | περιγέλασε |
προσφέρεσθαι | = | να τρως |
οὐκ ἄν... ἐθεράπευες | = | δεν θα πρόσφερες τις υπηρεσίες σου |
→ 4. Να μεταφράσετε το παρακάτω κείμενο, αφού αναγνωρίσετε τους υπογραμμισμένους ρηματικούς τύπους:
Λέων γηράσας καὶ μὴ δυνάμενος δι’ ἀλκῆς ἑαυτῷ τροφὴν πορίζων ἔγνω δεῖν δι’ ἐπινοίας τοῦτο πρᾶξαι. Καὶ δὴ παραγενόμενος εἴς τι σπήλαιον καὶ ἐνταῦθα κατακλιθεὶς προσεποιεῖτο τὸν νοσοῦντα· καὶ οὕτω τὰ παραγενόμενα πρὸς αὐτὸν ἐπὶ τὴν ἐπίσκεψιν ζῷα συλλαμβάνων κατήσθιε. Πολλῶν δὲ θηρίων καταναλωθέντων ἀλώπηξ τὸ τέχνασμα αὐτοῦ συνεῖσα παρεγένετο, καὶ στᾶσα ἄπωθεν τοῦ σπηλαίου ἐπυνθάνετο αὐτοῦ πῶς ἔχοι. Τοῦ δὲ εἰπόντος «κακῶς» καὶ τὴν αἰτίαν ἐρομένου δι’ ἣν οὐκ εἴσεισιν, ἔφη «ἀλλ’ ἔγωγε εἰσῆλθον ἄν, εἰ μὴ ἑώρων πολλῶν εἰσιόντων ἴχνη, ἐξιόντος δὲ οὐδενός.»
Αισώπου Μῦθοι 142 (Β. E.Perry)
Λεξιλόγιο | ||
πορίζειν | = | να βρίσκει |
ἔγνω (γιγνώσκω) | = | κατάλαβε |
δι’ ἐπινοίας | = | με πονηριά |
παραγενόμενος | = | αφού πήγε |
συνεῖσα | = | που αντιλήφθηκε |
ἐρομένου(ἐρωτῶ) | = | και ρώτησε |
Για τον πλάγιο λόγο μπορείς να διαβάσεις στον «Ελληνικό Πολιτισμό» εδώ.
Ασκήσεις θα βρεις εδώ
Μπορείς να συμβουλευτείς τη Γραμματική της Α.Ε. εδώ