2

Αρχαία ελληνική μυθολογία

Μειξογενείς θνητές οντότητες – Τέρατα – Αυτόματα

ΑΛΠΟΣ (Γίγαντας)






Ο Άλπος ήταν γιος της Γαίας, γίγαντας με πολλά χέρια, που για μαλλιά είχε εκατό έχιδνες, μεγαλόσωπος τόσο που ακουμπούσε τον Ήλιο και τη Σελήνη. Κατοικούσε στη Σικελία, στο Πέλωρο όρος, όπου παραφύλαγε τους περαστικούς, τους άρπαζε, τους συνέθλιβε στα βράχια και τους έτρωγε. Έτσι, το βουνό ερήμωσε από ανθρώπους αλλά και από θεούς. Στον τόπο δεν ακούγονταν χτυπήματα ξυλοκόπων, οι Νύμφες των δέντρων το έσκασαν, ο μουσοπόλος Πάνας δεν συνόδευε πια τα κοπάδια με τους ήχους από τους αυλούς του, χάθηκε και η Ηχώ, γιατί δεν υπήρχε ήχος να τον αντιλαλήσει. Την απέραντη σιωπή του βουνού την έσπασε ο Διόνυσος, εναντίον του οποίου κινήθηκε ο Άλπος κρατώντας για ασπίδα το ένα τέταρτο ενός βράχου και έχοντας για επιθετικά όπλα δέντρα ολόκληρα, πεύκα, πλατάνια και ελιές· μέχρι που τα ξερίζωσε όλα. Τότε ο Γιγαντοφόνος Διόνυσος τον κάρφωσε στον λαιμό με τον θύρσο του. Χτυπημένος και ημιθανής ο Γίγαντας έπεσε στη θάλασσα, δίπλα στο νησί που σκέπαζε τον Τυφώνα (Νόνν. 25.238· 45.174, 627).


Σχετικά λήμματα

ΗΧΩδεσμός, ΝΥΜΦΕΣ, ΠΑΝΑΣ, ΤΥΦΩΝΑΣ