Στην ενότητα με τον τίτλο «Μειξογενή – Τέρατα» περιλαμβάνονται διακόσια έξι λήμματα για όντα μειξογενή, δηλαδή όχι με μία φύση, και τέρατα, όντα στα οποία οι άνθρωποι πίστευαν ότι διέβλεπαν θείο δάκτυλο, είτε λόγω της ατελούς φύσης τους (π.χ. μονόφθαλμοι) είτε λόγω ξεχωριστών και υπερανθρώπινων ικανοτήτων που θέτουν ανά πάσα στιγμή σε κίνδυνο την τάξη του κόσμου και προκαλούν την επικράτηση του χάους. Γι’ αυτό τον λόγο τα λήμματα υποτάσσονται στη μεγάλη ενότητα των Θεών, αν και πολλές από τις μειξογενείς και τερατώδεις υπάρξεις δεν είναι αθάνατες. Με αυτή τη λογική, στην υποενότητα βρίσκονται θεότητες, όπως η Νίκη, η Ίριδα και η Έρις –θεότητες πτερωτές–, θεότητες θαλάσσιες και ποτάμιες συνήθως με κεφάλι ανθρώπου και σώμα ταύρου ή φιδιού, όπως ο Αχελώος και ο Ωκεανός, ο Γλαύκος και ο Νηρέας – πλάσματα όπως η Σφίγγα, οι Σειρήνες, η Σκύλλα, η Χάρυβδη, που προκαλούν τον θάνατο, αυτόματα κατασκευασμένα κυρίως από τον Ήφαιστο (όπως ο Τάλως, οι Κηληδόνες, οι Χρυσές Κόρες…), περίεργα ζώα (Λερναία Ύδρα, Πήγασος…), δράκοι που συνήθως αναλαμβάνουν τον ρόλο φύλακα (στον κήπο των Εσπερίδων ή στο δάσος του Άρη στην Κολχίδα…), είναι παιδιά θεών (ο δράκος στην Αρεία πηγή των Θηβών…) ή συνοδοί θεοτήτων ή ξεχωριστών «θνητών» (οι δράκοι στο άρμα της Δήμητρας ή της Μήδειας…) ή στέλνονται από τους θεούς για να τιμωρήσουν θνητούς (η Αθηνά τον Λαοκόοντα με φίδι που βγαίνει από τη θάλασσα και τυλίγεται γύρω από τα σώματα των γιων του ιερέα του Απόλλωνα και του ίδιου του ιερέα…).

Για μια ευκολότερη ανάγνωση τα λήμματα διαιρέθηκαν σε δύο υποενότητες.
● Στην πρώτη κατατάσσονται οι θεοί και δαίμονες.
● Στη δεύτερη κατατάσσονται οι μειξογενείς θνητές οντότητες, τα τέρατα, τα αυτόματα.

Ακολουθούν δύο πίνακες: α. αλφαβητικός πίνακας των μειξογενών και β. πίνακας των μειξεγενών ανά είδος.